Teleskop Hubble'a wykonał obserwacje galaktyki soczewkowatej w gwiazdozbiorze Warkocza Bereniki

NGC 4150

Naukowcy za pomocą Kosmicznego Teleskopu Hubble’a uchwycili galaktykę soczewkowatą oznaczoną jako NGC 4150, znajdującą się w gwiazdozbiorze Warkocza Bereniki.

.Jak tłumaczą badacze z ESA, na obrazie z Kosmicznego Teleskopu Hubble’a widoczna jest galaktyka soczewkowata znana jako NGC 4150. Jest ona oddalona o około 44 milionów lat świetlnych od Układu Słonecznego i znajduje się w gwiazdozbiorze Warkocza Bereniki. Galaktyka została odkryta 13 marca 1785 roku przez astronoma Williama Herschela.

Fot. NASA/ESA

.Galaktyki soczewkowate, takie jak PGC 10922, zdaniem naukowców, przypominają kształtem właśnie soczewkę. Są one typem pośrednim pomiędzy galaktykami eliptycznymi a spiralnymi. Jądro tych obiektów jest podobne do silnie spłaszczonej galaktyki eliptycznej, natomiast wokół nich znajduje się dysk, ale bez żadnych śladów wskazujących na ramiona spiralne. Galaktyki te nie zawierają młodych gwiazd ani materii międzygwiezdnej, co jest typowe dla galaktyk eliptycznych.

Jak opisują astronomowie, galaktyka ta zawiera strumienie pyłu i gazu oraz zgrupowania młodych, niebieskich gwiazd, które mają mniej niż miliard lat. Powstanie tych obiektów zostało zainicjowane poprzez wchłonięcie przez NGC 4150 pobliskiej galaktyki karłowej. Gromady młodych, niebieskich gwiazd tworzą pierścień wokół jądra całej struktury, który wiruje wraz z nią.

Warkocz Bereniki (łac. Coma Berenices) jest gwiazdozbiorem nieba północnego, 42. co do wielkości i był znany od starożytności. W połowie XVI w. uczynił go gwiazdozbiorem holenderski kartograf Gerardus Mercator. Jest widoczny w Polsce od zimy do lata, a liczba gwiazd widoczna w nim gołym okiem wynosi około 50. Najjaśniejszą gwiazdą konstelacji jest β Comae Berenices. Badacze twierdzą, że ten rejon nieba nie obfituje w gwiazdy, ale za to obecne jest w nim wiele galaktyk. Znajduje się w nim osiem obiektów z katalogu Messiera.

.Kosmiczny Teleskop Hubble’a, został wystrzelony na niską orbitę okołoziemską w 1990 roku i od tej pory pomaga naukowcom lepiej poznawać Wszechświat. Nie był on pierwszym teleskopem kosmicznym, ale jest jednym z największych i najbardziej wszechstronnych, przez co jest jednym najważniejszych narzędzi badawczych w historii ludzkości. Teleskop Hubble’a został nazwany na cześć astronoma Edwina Hubble’a. Space Telescope Science Institute (STScI) wybiera cele Hubble’a i przetwarza uzyskane dane, podczas gdy Goddard Space Flight Center (GSFC) kontroluje sam statek kosmiczny.

Oprac. EG

Materiał chroniony prawem autorskim. Dalsze rozpowszechnianie wyłącznie za zgodą wydawcy. 24 października 2025
Fot. NASA/ESA