Tyranozaur ważył 15 ton - nowe odkrycie paleontologów

Duże dinozaury, w tym tyranozaur, były jeszcze cięższe, niż dotąd przypuszczano – dowodzą naukowcy na łamach pisma „Ecology and Evoiution”.

Ile ważył tyranozaur?

.Na przykład najbardziej masywny tyranozaur był cięższy o 70 proc. w porównaniu z dotychczasowymi szacunkami – uważają brytyjscy i kanadyjscy naukowcy, którzy oparli swoje wnioski na badaniach z użyciem modelowania komputerowego.

Wiele gatunków dinozaurów znanych jest z pojedynczych skamieniałości. Nie muszą to być zatem okazy największych osobników danego gatunku. Pozostaje zatem pytanie, jak duże mogły być największe osobniki.

Do badań wybrano gatunek Tyrannosaurus rex, ponieważ znany jest z wielu skamieniałości.

Badanie skamieniałości

.Wahania wielkości ciała u osobników dorosłych, nadal słabo znane u tyranozaurów, zostały wymodelowane z różnicami płci i bez nich. Naukowcy opierali się na przykładzie aligatorów, wybranych ze względu na ich duże rozmiary i bliskie pokrewieństwo z dinozaurami.

Paleontolodzy doszli do wniosku, że największe znane skamieniałości tyranozaura prawdopodobnie mieszczą się w 99. percentylu, czyli reprezentują górny jeden proc. wielkości ciała. Żeby jednak znaleźć okaz w górnych 99,99 proc. (jeden na dziesięć tysięcy osobników), naukowcy musieliby wydobywać skamieniałości przez kolejne 1000 lat, uwzględniając obecne tempo.

Model komputerowy sugeruje, że największy tyranozaur, który żył na Ziemi, był o 70 proc. cięższy niż największy odkryty dotąd okaz. Ważyłby zatem 15 ton, w porównaniu z wagą 8,8 ton największego znanego tyranozaura, i mierzyłby 15 m, w porównaniu z długością wynoszącą 12 m największego znanego osobnika.

Dinozaurów nie wskrzesimy. Ale co z wymierającymi gatunkami?

.„Interesującym zagadnieniem związanym z badaniem DNA jest możliwość wskrzeszenia wymarłych bądź wymierających gatunków” – pisze Martyna MOLAK-TOMSIA, adiunkt w Muzeum i Instytucie Zoologii PAN oraz członkini Polskiego Towarzystwa Nauk o Człowieku i Ewolucji.

„Wiemy, że wskrzeszanie wymarłych gatunków nie jest możliwe w przypadku dinozaurów, ponieważ nie dysponujemy zachowanym materiałem genetycznym. Jak jednak prezentuje się stan wiedzy w przypadku stworzeń, których materiał posiadamy, na przykład mamutów czy wymierających dziś gatunków? Czy potrafimy je wskrzesić?” – pyta badaczka.

Martyna MOLAK-TOMSIA stawia również pytanie natury etycznej: „nawet jeśli mamy możliwości, to czy mamy prawo do deekstynkcji gatunków?”.

PAP/WszystkocoNajważniejsze/eg