Astronomowie uchwycili galaktykę karłowatą w gwiazdozbiorze Wielkiej Niedźwiedzicy

UGC 4879

Astronomowie za pomocą Kosmicznego Teleskopu Hubble’a zobrazowali galaktykę karłowatą oznaczoną jako UGC 4879, znajdującą się w gwiazdozbiorze Wielkiej Niedźwiedzicy.

.Jak tłumaczą naukowcy z NASA, na zdjęciu z Teleskopu Hubble’a znajduje się galaktyka znana jako UGC 4879. Jest to nieregularna galaktyka karłowata – jak sama nazwa wskazuje, obiekty tego typu są nieco mniejsze i bardziej chaotyczne niż ich kosmiczni kuzyni i są pozbawione majestatycznego kształtu spirali lub spójności elipsy.

Fot. NASA/ESA

.Galaktyka ta jest również bardzo odizolowana. Odległość między UGC 4879 a jej najbliższą sąsiadką, Leo A, wynosi około 2,3 miliona lat świetlnych, czyli mniej więcej tyle samo, co między Galaktyką Andromedy a Drogą Mleczną.

Izolacja tego obiektu oznacza, że nie wchodziła ona w interakcje z żadnymi otaczającymi ją galaktykami, dzięki czemu astronomowie mogą lepiej zrozumieć, jak zachodzi formowanie się gwiazd bez komplikacji związanych z interakcjami z innymi strukturami kosmicznymi. Badania UGC 4879 ujawniły znaczną ilość formacji gwiazd powstałych w ciągu pierwszych 4 miliardów lat po Wielkim Wybuchu, po czym nastąpiła dziwna przerwa w formowaniu się tych obiektów trwająca 9 miliardów lat, która zakończyła się 1 miliard lat temu wraz z początkiem ponownego ich tworzenia się.

Wielka Niedźwiedzica (łac. Ursa Major) jest gwiazdozbiorem okołobiegunowym nieba północnego, a zarazem trzecią co do wielkości konstelacją na niebie. W Polsce jest widoczna przez cały rok. Liczba gwiazd widoczna w niej gołym okiem wynosi około 125. Siedem najjaśniejszych gwiazd, często niesłusznie utożsamianych z Wielką Niedźwiedzicą, ponieważ stanowią tylko część gwiazdozbioru, tworzy charakterystyczny i łatwy do odszukania na niebie układ Wielkiego Wozu. Oś tylnych kół, Wielkiego Wozu, wskazuje na położoną tuż obok bieguna niebieskiego Gwiazdę Polarną, pełniącą w przeszłości ważną rolę w orientacji na niebie.

.Kosmiczny Teleskop Hubble’a, został wystrzelony na niską orbitę okołoziemską w 1990 roku i od tej pory pomaga naukowcom lepiej poznawać Wszechświat. Nie był on pierwszym teleskopem kosmicznym, ale jest jednym z największych i najbardziej wszechstronnych, przez co jest jednym najważniejszych narzędzi badawczych w historii ludzkości. Teleskop Hubble’a został nazwany na cześć astronoma Edwina Hubble’a. Space Telescope Science Institute (STScI) wybiera cele Hubble’a i przetwarza uzyskane dane, podczas gdy Goddard Space Flight Center (GSFC) kontroluje sam statek kosmiczny.

Oprac. EG

Materiał chroniony prawem autorskim. Dalsze rozpowszechnianie wyłącznie za zgodą wydawcy. 11 marca 2025
Fot. NASA/ESA