USA kontynuuje politykę „maksymalnej presji” wobec Iranu

Administracja prezydenta USA Donalda Trumpa cofnęła zezwolenie na eksport irańskiej energii elektrycznej do Iraku, kontynuując kampanię „maksymalnej presji” na Iran – podała 9 marca agencja Reutera, powołując się na komunikat Departamentu Stanu USA. Polityka maksymalnej presji na Iran obejmuje utrzymanie dotychczasowych ciężkich sankcji jakie zostały nałożone na ten bliskowschodni kraj.

Polityka maksymalnej presji na Iran

.”Nie pozwolimy Iranowi na żaden stopień ulgi gospodarczej ani finansowej” – powiedział rzecznik Departamentu Stanu, dodając, że kampania Donalda Trumpa przeciwko Iranowi ma na celu „zakończenie zagrożenia nuklearnego, ograniczenie programu rakiet balistycznych i powstrzymanie go od wspierania grup terrorystycznych”.

Waszyngton wielokrotnie przedłużał zwolnienie Iranu z sankcji na eksport energii elektrycznej do Iraku. Zwolnienia te najczęściej obowiązywały 90 lub 120 dni. USA jednocześnie nalegały, aby bogaty w ropę Irak, drugi co do wielkości producent OPEC, dążył do samowystarczalności energetycznej. Doradca irackiego premiera przyznał w niedzielę, że decyzja Waszyngtonu stanowi dla jego kraju „tymczasowe wyzwania operacyjne”. Farhad Alaaeldin zapewnił jednocześnie w rozmowie z Reutersem, że Bagdad nie przestaje dążyć do uzyskania samowystarczalności energetycznej.

Relacje amerykańsko-irańskie w okresie pierwszej prezydentury Donalda Trumpa

.”Wzmocnienie bezpieczeństwa energetycznego pozostaje priorytetem narodowym, a wysiłki na rzecz zwiększenia krajowej produkcji, poprawy efektywności sieci i inwestowania w nowe technologie będą kontynuowane w pełnym tempie” – zaznaczył. „Prezydent Trump dał jasno do zrozumienia, że reżim irański musi zaprzestać swoich ambicji dotyczących broni jądrowej lub stawić czoła maksymalnej presji” – przypomniał rzecznik ds. bezpieczeństwa narodowego James Hewitt.

W trakcie swojej pierwszej kadencji prezydenckiej Donald Trump wycofał USA z porozumienia nuklearnego, zawartego w 2015 r. między Iranem a światowymi mocarstwami. Ówczesna administracja nałożyła też na Teheran surowe sankcje, a w 2020 r. Trump wydał rozkaz zabójstwa gen. Kasema Solejmaniego, dowódcy elitarnej jednostki Al-Kuds. USA pod przywództwem Joe Bidena złagodziły nacisk na Teheran i dążyły do odnowienia umowy nuklearnej, ale prowadzone z przerwami pośrednie negocjacje między państwami nie przyniosły rezultatu.

Sojusz Teheranu z Moskwą

.Na temat pogłębiającej się współpracy gospodarczej oraz energetycznej Iranu z Rosją, na łamach “Wszystko Co Najważniejsze” pisze Antonia COLIBASANU w tekście “Rosja i Iran zacieśniają współpracę, potrzebują Indii“. Jak zauważa autorka jednym z głównych celów tej bilateralnej współpracy obu autorytarnych państw jest budowa Międzynarodowego Korytarza Transportowego Północ-Południe (INSTC), który ma połączyć Rosję z Indiami.

“Jednym z zasadniczych rozwiązań ułatwiających realizację planów, które mają Rosja i Iran, dotyczących ożywienia handlu, jest Międzynarodowy Korytarz Transportowy Północ-Południe. Jego celem jest połączenie rynków w całej Eurazji przy użyciu statków, kolei i dróg. Został on zaprojektowany w oparciu o umowę podpisaną przez Rosję, Iran i Indie we wrześniu 2000 roku. Według rosyjskich mediów korytarz już działa, a niektóre źródła podają, że jest to obecnie główna trasa przewozu towarów z Bombaju do Petersburga. Jednak niektóre połączenia na tej trasie są jeszcze w budowie, w tym 160-kilometrowa linia kolejowa Rasht-Astara, która połączy azerbejdżański szlak kolejowy (kończący się w Astarze) z irańskim. Rosyjski prezydent Władimir Putin wraz z irańskim prezydentem Ebrahimem Raisim na spotkaniu w lipcu 2022 roku uzgodnili, że linia Rasht-Astara musi być oddana do użytku jak najszybciej, choć oficjalny planowany termin jej ukończenia to 2025 rok. Ponadto około 6000 kilometrów autostrady łączącej Petersburg z Zatoką Perską i Zatoką Omańską jest nadal w budowie, a do przyszłego miesiąca ukończonych zostanie zaledwie 1000 kilometrów”.

.”Warunkiem przyspieszenia realizacji projektu, zwłaszcza strategicznego portu w Czabaharze w południowym Iranie, jest uzyskanie pełnej współpracy ze strony Indii. Ministrowie transportu Indii i Iranu spotkali się latem ubiegłego roku, a w listopadzie wysoki rangą irański dyplomata odwiedził Indie, aby omówić kwestię rozbudowy tego portu, który połączy Indie z resztą szlaku. Nowe Delhi i Teheran doszły do porozumienia w sprawie rozwoju portu już w 2003 roku. W 2015 roku Indie ponownie zobowiązały się do pomocy Iranowi w realizacji tego projektu oraz budowy powiązanej z nim linii kolejowej, dzięki czemu Iran mógłby zwiększyć handel z Azją Środkową i prowadzić interesy z Afganistanem bez ingerencji ze strony Pakistanu. Indie zainwestowały około 85 milionów dolarów w pierwszą fazę rozbudowy portu, ale do wykorzystania jego potencjału konieczne są dalsze prace. Niedokończona pozostaje również linia kolejowa z Czabaharu do Zahedanu, kluczowa dla włączenia portu do wielofunkcyjnego szlaku infrastrukturalnego i kosztująca 1,6 miliarda dolarów”.

PAP/WszystkocoNajważniejsze/MJ