Powodzenie mistrzostw będzie miało wpływ na całą czwartą kadencję Putina: zamachy Państwa Islamskiego, bojkot dyplomatyczny ze strony Zachodu, skandale finansowe, puste stadiony i demonstracje opozycji mogą popsuć szyki Putinowi, który szuka nowej energii po 20 latach u władzy. I odwrotnie: wizerunkowy sukces pod okiem światowych mediów, w całkowicie zmodernizowanej Moskwie, może wzmocnić międzynarodową pozycję Putina.

W Europie Środkowo-Wschodniej istnieje o niebo większe poczucie sprawiedliwości, zdolność do akceptowania niekonwencjonalnych wyborów, gościnność i szczodrość niż w krajach Europy Zachodniej. Sukces jest traktowany z szacunkiem, a nie z zawiścią. Etyka wydajnej pracy zawodowej łączy się ze zdolnością do wręcz hedonicznego relaksu po pracy. Przyjaźnie są autentyczne i ważne, z pewną skłonnością do emocjonalnych wolt i dramatyzowania.

Paradoksalnie serce Europy wydaje się bić coraz bardziej w środku i na Wschodzie. Biurokracja, technokracja, regulacje unijne, niektóre ukazy z Brukseli uczyniły z Europy kontynent bez duszy, bez marzeń. Odrzucenie przeszłości oraz odcięcie się od korzeni przekształciły ją w ciało, któremu brakuje oddechu.

Europie zagraża agresywne zachowanie sąsiednich mocarstw, jak choćby Rosji Putina. Musi też stawić czoła nieprzewidywalnemu temperamentowi Donalda Trumpa. Europa nie ma innego wyboru jak bycie ambitną. Musi pokazać, że jest zdolna ochronić swoich obywateli, wzmacniając kontrolę granic zewnętrznych i rozwijając swoje własne zdolności obronne.

Opowiedzmy swoją historię, by dowiedzieć się, kim jesteśmy. Ale nie piszmy tej historii na nowo, nie szukajmy na siłę alternatywnych scenariuszy, nie wymądrzajmy się, nie pouczajmy naszych antenatów, nie krytykujmy, że można było coś zrobić lepiej czy inaczej. Przyjmijmy „całe to duchowe dziedzictwo, któremu na imię Polska — tak jak prosił o to na krakowskich Błoniach w 1979 roku Jan Paweł II — z wiarą, nadzieją i miłością”. Zobaczmy naszą niepodległość jako pragnienie wolności. Nie teoretycznej, abstrakcyjnej, ale dokładnie takiej, jaką wymyślimy sobie i dla siebie na długo przez 1918 rokiem.

Każdy miesiąc zaczynamy od rekomendacji tego, co w najbliższym czasie wypadałoby zobaczyć, wysłuchać, przeżyć w intelektualnej i kulturowej stolicy kontynentu. Wybór tego, co najważniejsze!

W Holandii, po wykryciu rosyjskiej dezinformacji przed referendum w sprawie układu stowarzyszeniowego z Ukrainą w 2016 roku, holenderski rząd powrócił do głosowania w formie papierowej podczas wyborów parlamentarnych w 2017 roku, aby zapobiec ewentualnemu włamaniu ze strony Rosji do elektronicznego systemu głosowania. Holenderski wywiad ustalił następnie, że Kreml wytwarzał fake news, zamierzając wpłynąć na wynik wyborów. We Włoszech początkowe obawy dotyczące dezinformacji związanej z Kremlem pojawiły się podczas referendum konstytucyjnego w 2016 roku, kiedy antyestablishmentowy Ruch Pięciu Gwiazd wykorzystywał w swojej kampanii prokremlowską propagandę. Niestety, tradycyjnie prorosyjska postawa Włoch przetrwała, a kraj nie podjął żadnych środków, by złagodzić wysiłki Kremla. Hiszpania została brutalnie wybudzona z letargu przez groźbę rosyjskiej dezinformacji podczas niedawnego katalońskiego referendum niepodległościowego, które było aktywnie wspierane przez rosyjskie media, a podczas którego puszczono w obieg szereg fałszywych wiadomości.

Uruchomiony przez rządową Narodową Agencję Wymiany Akademickiej program „Polskie Powroty” to narzędzie, które każdy menedżer nauki powita z uznaniem, choć uznaniu temu będzie towarzyszyć pytanie: „dlaczego tak późno?”. Dlaczego musieliśmy czekać na to tak wiele lat? O ile prościej byłoby tych ludzi zatrzymać u nas, niż teraz walczyć o ich powrót.

Nie ma rozwoju bez sporu. Ale spór może być też hamulcowym wzrostu. Wszystko zależy od motywów. Są spory „po coś” i spory „po nic”. Jedne są jak wiatr po długich godzinach flauty, te drugie przypominają bieg w kisielu.

Komuniści dążyli metodycznie do zniszczenia tożsamości narodowej Polaków, zniszczenia pamięci historycznej, tradycji, wartości, które wynikały z chrześcijańskich korzeni, po to, by zbudować nowe społeczeństwo według wzorców radzieckich. Przeciwstawienie się tej systemowej, antynarodowej polityce partii, musiało prowadzić do podkreślania roli narodu, jego trwałości historycznej oraz umacniania związków między Kościołem a narodem.

Kto jednak jest populistą? To proste – ten, kogo tak nazwą antypopuliści. A ponieważ z populistami się nie rozmawia, to każda dyskusja jest wygrana przed jej rozpoczęciem. Jest to bardzo praktyczne i redukuje wysiłek umysłowy.

Akcja wysiedlania ludności ukraińskiej z południowo-wschodniej Polski rozpoczęła  o świcie 28 kwietnia 1947 r. i trwała około trzech miesięcy. Działania prowadzone były często w sposób brutalny i bezwzględny. W ciągu kilku miesięcy na Ziemie Zachodnie i Północne przymusowo przesiedlono ponad 140 tys. Ukraińców. Bezpośrednim pretekstem dla rozpoczęcia deportacji stało się zastrzelenie 28 marca 1947 w okolicy Baligrodu wiceministra obrony narodowej gen. Karola Świerczewskiego. Wobec zamieszkujących południe Polski Ukraińców zastosowano zbiorową odpowiedzialność.

Miejscem zupełnie wyjątkowym z kolorystycznego punktu widzenia okazało się Hoi An. Miasto słynące z tysięcy barwnych lampionów, które są zapalane po zmroku. Sprawiają one, że historyczne centrum wręcz hipnotyzuje swoim pięknem. Z kolei za dnia Hoi An zachwyca niezwykle barwną, utrzymaną głównie w odcieniach żółci, architekturą.

Po wyjeździe z Hanoi skierowałam się do Zatoki Ha Long, nie mogąc się doczekać zobaczenia zjawiskowych, kredowych skał, wznoszących się niemalże pionowo ponad powierzchnię wody. Pejzaż zatoki nie zawodzi, jednak turystyczny tłok zdecydowanie odbierały urok temu wyjątkowemu miejscu. Niestety okazało się też, że jest ono bardzo zanieczyszczone. Pod tym względem o wiele lepiej prezentowało się kolejne odwiedzone przeze mnie miejsce – Trang An i Tam Coc. Porośnięte bujną, soczystą zielenią skalne formacje, wyglądają zupełnie jak te, położone w Ha Long. Zamiast morza znajdziemy tam jednak malownicze zakola rzeki. Było tak także nieco mniej turystów i możliwość cieszenia się widokami w spokoju i ciszy.