Z Polski może wyjść coś mądrego, co pomoże Zachodowi wyplątać się z jego błędów. Nie wyśmiewam słów premiera Morawieckiego o rechrystianizacji Europy. O tym wcześniej mówił Jan Paweł II. Tylko chciałbym za tym widzieć myśl, przesłanie. Coś, co uwolni nas od fałszywego, iluministycznego zastoju. Ale co nie będzie też populizmem, wyrazem naszej megalomanii – mówi Krzysztof ZANUSSI w rozmowie z Piotrem ZAREMBĄ.

Złość młodych na to, jak urządzony został świat, rośnie. Jest to emocja pozbawiona głębszej refleksji, popularna i masowa, i dlatego niebezpieczna dla trwałości społeczeństw.

Jako społeczeństwo staliśmy się kozłem ofiarnym, nosicielami cech, które są wygodne i podatne na stygmatyzację. Aby dzisiaj w filmie pokazać postać osoby głupiej, prymitywnej lub zdrajcy, wystarczy nadać jej polskie korzenie. Piętnowanie podwójnych standardów powinno stać się dla nas strategią intelektualną.

Można odnieść wrażenie, że elity unijne całkowicie oderwały się od społeczeństw, które nominalnie reprezentują, i zamknęły się w swoim własnym kokonie, który – wziąwszy pod uwagę poziom wynagrodzeń w agendach Unii – trudno nazwać inaczej niż złotym.

Zachęcam do podejmowania aktywnych poszukiwań dobrych rozwiązań nawet w sytuacjach pozornie bez wyjścia. Poszukiwania tego, co nas wciąż łączy.

W szwajcarskiej Weltwoche urodzony w Katowicach Henryk M. Broder pisze felietony zatytułowane Die Deutschen. Pewnego razu z samozadowoleniem oznajmił, że istotą polskiej kultury jest alkoholizm i antysemityzm. Ironizował dalej na temat swoich polskich znajomych, których doprowadza to do furii. Gdy swojego czasu ukazał się osławiony paszkwil o Dwóch kartoflach (braciach Kaczyńskich), dodał do polskich cech jeszcze brak poczucia humoru.

Stał się Éric Zemmour jednoosobowym ośrodkiem badawczym, który diagnozuje francuską (i nie tylko) teraźniejszość, przeszłość i przyszłość w doskonałej niezgodzie z liberalno-lewicowym kanonem ideologicznym.

Polską racją stanu jest budowanie jak najmocniejszej Europy, która nie pozwoli Rosji na agresję. W dzisiejszej Unii będzie to coraz trudniejsze. Tym ważniejsze jest, by Polska była, wspólnie z krajami bałtyckimi, liderem i przewodnikiem na tej pierwszej linii oporu. Geografia i historia każą nam to czynić.

Najbliższy rok będzie w Europie przełomowy. Realizując sześć kluczowych punktów w 2019 roku, USA mogą reagować na zmiany polityczne takie jak brexit i prowadzić w Europie politykę zgodną ze swoimi interesami.

Doniosłość spektakularnych odkryć z zakresu niskich temperatur zaowocowała przyznaniem kilkunastu Nagród Nobla w XX i XXI wieku. Wciąż fascynujące wydają się te zjawiska zachodzące w pobliżu zera bezwzględnego, czyli 0 K (–273,15°C), gdzie dominujący wpływ na właściwości zimnej materii ma całkowicie nieintuicyjna i niedeterministyczna mechanika kwantowa.

Od wieków to nad Wisłą stykają się ze sobą nie tylko dwa płuca chrześcijaństwa, ale również dwie odrębne kultury. Przesiąknięty oświeceniowym racjonalizmem, reprezentowanym przez Condorceta, Zachód, zdominowany później przez scjentyzm i wiarę w postęp, stykał się tutaj ze znacznie bardziej uduchowionym spojrzeniem na świat i przyrodę. W XX wieku zachodni racjonalizm przełożył się nawet na samo rozumienie religijności, które jeśli miało być uprawnione, było sprowadzane do uczucia lub idei –  zapominano o poziomie nie tylko transcendentnym, ale również metafizycznym. Tę odmienną wrażliwość Wschodu i Zachodu widać do dzisiaj w badaniach empirycznych.

Nie doszłoby do transformacji Katowic w takiej skali bez skutecznej absorpcji środków unijnych.

Wróćmy do Gombrowicza: europejskość nie polega na zlaniu się z Europą, lecz na tym, aby być jej częścią składową, wnoszącą własne, specyficzne wartości.

Dla tego pokolenia było to niezmiernie ważne doświadczenie. Cohn miał wówczas 76 lat, z kolei Edward Lipiński był już 90-latkiem. Widok ludzi w podeszłym wieku, którzy agitują przed kościołem, był z pewnością czymś nowym dla władzy. Wymagało to odwagi cywilnej od tych ludzi i było czymś symbolicznym. Bezpieka odnotowała wielu działaczy Komitetu: Blumsztajna, Chojeckiego, Doroszewską, Dorna, Kowalską, Kuronia z synem, Lityńskiego, Macierewicza, Michnika, Naimskiego, Ostrowskiego, Romaszewskiego, Toruńczyka i Wujca – fragment najnowszej książki Przemysława PREKLA o Ludwiku Cohnie.