Zaskakujące znalezisko w Áspero. Grobowiec starożytnej andyjskiej arystokratki

W trakcie wykopalisk realizowanych na terenie stanowiska Áspero w środkowej części wybrzeża Peru archeolodzy odkryli starożytny pochówek pochodzący, w którym była pochowana przedstawicielka lokalnej elity sprzed 5 tys. lat.

Osada Áspero sprzed 5 tys. lat

.Stanowisko Áspero obejmuje pozostałości starożytnej osady rybackiej, która była jednym z ważniejszych ośrodków miejskich cywilizacji Caral, która to jest najstarszą znaną cywilizacją w przypadku obydwu Ameryk. Istniała ona od IV tysiąclecia p.n.e. do połowy II tysiąclecia p.n.e. W przypadku Áspero badacze zidentyfikowali już podczas wcześniejszych sesji wykopalisk dobrze zachowane szczątki.

W przekonaniu peruwiańskiej archeolog Ruth Shady, która stoi na czele zespołu archeologów realizujących wykopaliska w Strefie Archeologicznej Caral (ZAC), znaleziska dokonane na terenie tego stanowiska Áspero stanowią bezprecedensowy dowód na wpływową rolę kobiet we wczesnym społeczeństwie andyjskim. Do grupy takich artefaktów zalicza się najnowszy grobowiec, w którym była pochowana arystokratka lokalnej andyjskiej społeczności sprzed kilku tysięcy lat.

Grobowiec starożytnej arystokratki

.Ruiny dawnej wioski rybackiej Áspero są położone w miejscowości Huaca de los Ídolos, która znajduje się w środkowej części wybrzeża Peru. Pozostałości tej osady znajdują się w odległości około 180 kilometrów na północ od stolicy Peru Limy. Áspero było kluczowym satelickim miastem-państwem cywilizacji Caral. Cywilizacja Áspero rozkwitała w okresie od około 3000 r. p.n.e. do 1800 roku p.n.e. i była współczesna takim cywilizacjom jak starożytny Egipt, Sumer, czy Chiny. W przeciwieństwie do tamtych cywilizacji ona jednak rozwijała się w zupełnej izolacji.

W grobowcach odkrytych w Áspero były pochowane andyjskie kobiety, które zmarły będąc w wieku od 20 do 35 lat. Miały one średnio około 150 cm wzrostu. Co istotne stan zachowania ciał jest wyjątkowo dobry – archeologom udało się odzyskać fragmenty skóry, paznokci i włosów, co jest rzadkością w przypadku ludzkich szczątków w tym regionie. W najnowszym niedawno odkrytym grobowcu z tego miejsca archeolodzy zidentyfikowali także szczątki kobiety, która była owinięta w kilka warstw bawełnianych tkanin i matę z sitowia. Sama miała także haftowany płaszcz, który został wykonany z barwnych piór papugi ary.

.Odryty w tym grobowcu płaszcz jest jednym z najstarszych znanych przykładów andyjskiej sztuki piórniczej (czyli dzieł wykonywanych na bazie piór). W pochówku naukowców natrafili także na bogate wyposażenie grobowe, obejmujące misternie wykonane naczynia, narzędzia tkackie, igłę z kości, muszlę prawdopodobnie pochodzącą z dorzecza Amazonki oraz ponad trzydzieści batatów. Przedmioty te nie tylko podkreślają jej wysoki status społeczny, ale także świadczą o rozwiniętych sieciach handlowych społeczeństwa Caral, sięgających aż po Amazonię.

 Marcin Jarzębski