Zmarł Silvio Berlusconi

W wieku 86 lat zmarł w szpitalu w Mediolanie Silvio Berlusconi – były premier Włoch, lider partii Forza Italia – informują włoskie agencje informacyjne.

.Silvio Berlusconi zmarł w szpitalu San Rafaele w Mediolanie, gdzie trafił w piątek z powodu pogorszenia się stanu jego zdrowia. Wcześniej był hospitalizowany przez ponad miesiąc z powodu zapalenia płuc i białaczki mielomonocytowej.

Premierem Włoch był trzykrotnie, w latach 1994–1995, 2001–2006 i 2008–2011 stojąc na czele w sumie czterech rządów. Założył partię Forza Italia, której był liderem. Był też przedsiębiorcą: był właścicielem klubu piłkarskiego AC Milan, założył holding Fininvest oraz imperium medialne Mediaset, kontrolujący m.in. stacje telewizyjne, gazety, czasopisma i agencje reklamowe. Pochodził z Mediolanu i do końca życia związany był z tym miastem.

Śmierć Berlusconiego – koniec epoki

.Lewicowy dziennik „La Repubblica”, który przez lata ujawniał skandale, w jakie był zamieszany Berlusconi, ogłosił po jego śmierci: „To koniec ery. Odchodzi fragment włoskiej historii”.

Magnat medialny i finansowy, który założył koncern telewizyjny Mediaset, był obecny we włoskiej polityce, choć z przerwami, 29 lat. Jego polityczna kariera narodziła się na gruzach, jakie pozostały po skandalu finansowym w świecie włoskiej polityki w latach 90. po ujawnieniu gigantycznego skandalu korupcyjnego Tangentopoli, który zmiótł ze sceny wielkie ugrupowania na czele z chadecją.

W styczniu 1994 roku odnoszący sukcesy biznesmen ogłosił swoją decyzję o wejściu na scenę polityczną wraz ze swą partią Forza Italia, założoną dwa miesiące wcześniej.

Dziewięciominutowe przemówienie, jakie wtedy wygłosił Berlusconi, całkowicie zmieniło włoską scenę polityczną. Dwa miesiące później, w marcu 1994 roku wygrał wybory i powołał swój pierwszy rząd razem z ówczesnym Sojuszem Narodowym Gianfranco Finiego i Ligą Północną Umberto Bossiego.

Pierwszy centroprawicowy rząd Berlusconiego pracował niecały rok. Następny rząd z tymi samymi sojusznikami powołał w 2001 roku; gabinet pracował całą kadencję do 2006 roku.

Do władzy Berlusconi powrócił w 2008 roku po upadku centrolewicowego rządu Romano Prodiego. Trzeci jego gabinet pracował do 2011 roku, a upadł w wyniku utraty większości w parlamencie i w klimacie ciężkiego kryzysu finansowego, w jakim znalazły się Włochy.

Kolejne lata przyniosły serię spraw sądowych, z których najsłynniejsza dotyczyła rozwiązłych przyjęć w rezydencji polityka, nazwanych „bunga bunga”. Ostatecznie Berlusconi został oczyszczony z zarzutu korzystania z usług nieletniej prostytutki.

Prawomocnie polityk został skazany za oszustwa podatkowe w swej telewizji Mediaset. Karę więzienia ze względu na wiek zamieniono mu na prace społeczne w domu opieki dla osób starszych. Na mocy tego wyroku i obowiązującej wtedy ustawy został wydalony z Senatu i pozbawiony prawa do kandydowania w wyborach przez sześć lat.

W 2019 roku Berlusconi został eurodeputowanym Forza Italia. Do Senatu wrócił na jesieni zeszłego roku po wyborach wygranych przez blok centroprawicy, w którym jego partia utworzyła koalicję z ugrupowaniem Giorgii Meloni i Ligą Matteo Salviniego.

Ostatni raz były premier pokazał się publicznie 6 maja, gdy nagrano w szpitalu jego specjalne przesłanie na zjazd Forza Italia.

Silvio Berlusconi – współczesny trybun ludowy

.Zdaniem publikującej na łamach „Wszystko co Najważniejsze” Izoldy BOKSZCZANIN-GOŁAŚ Silvio Berlusconi był utalentowanym współczesnym trybunem ludowym. Analizując jego polityczną karierę autorka stwierdza, że przyczynił się w sposób szczególny do wytyczenia kierunków rozwojowych sceny politycznej oraz „zdominował sposób funkcjonowania całego systemu politycznego tego kraju w ostatnich dwóch dekadach”. „Ten rodzaj przywództwa jest efektem specyfiki logiki rozwojowej włoskiego systemu politycznego, ale zarazem odzwierciedla pewne uniwersalne, globalne tendencje i procesy, jakie dokonują się w sferze politycznej (w szczególności obserwowana intensywna personalizacja i mediatyzacja w obrębie polityki). Berlusconi jest jednym z polityków „nowego typu”, prekursorem stylu wysoce spersonalizowanego i zmediatyzowanego, a ze względu na faktyczną skuteczność działania politycznego (rozumianego jako zdolność do zdobywania i utrzymywania władzy) może stanowić „atrakcyjny” punkt odniesienia)” – pisze Izolda BOKSZCZANIN-GOŁAŚ.

ad, PAP/WszystkocoNajważniejsze