

Prof. Marcin PIĄTKOWSKI
Polska moich marzeń
Chociaż w krótkim okresie trzeba skupić się na walce z inflacją, to jednocześnie trzeba zacząć już myśleć o pokryzysowej przyszłości.

Prof. Ryszard BUGAJ
Niewielkie szanse wzmocnienia polskiego państwa dobrobytu
Dyskusję, która przetoczyła się na naszych łamach po tekście „Czy Polska może stać się państwem dobrobytu” (nr 27), podsumowuje jej Autor.

Prof. Leokadia ORĘZIAK
Polska powinna sięgnąć po rozwiązania stosowane przez państwa skandynawskie
Jednym z elementów określających model społeczno-gospodarczy Polski jest stosunkowo niski poziom opodatkowania. Skutkuje to m.in. niedofinansowaniem wielu istotnych obszarów, w tym publicznej ochrony zdrowia i edukacji.

Prof. Aleksander SURDEJ
Polskie równanie dobrobytu
Ludzie podejmują decyzje i działają pod wpływem wartości i norm społecznych oraz własnego rozumienia świata. Dla skuteczności polityki gospodarczej ważne jest, aby znaczna większość obywateli rozumiała, dokąd prowadzi ich rząd, akceptowała ten kierunek i podstawowe wybory

Jerzy ŻYŻYŃSKI
Państwo dobrego bytu
Ja nie chcę państwa opiekuńczego. Ja chcę państwa dobrobytu, czyli takiego, w którym ludziom się dobrze wiedzie, które daje szanse i perspektywy, bezpieczeństwo i satysfakcję z życia.

Prof. Andrzej K. KOŹMIŃSKI
Państwo mądrej równowagi
Preferowana przez Polaków wersja państwa opiekuńczego jest oparta na oczekiwaniu daleko posuniętego interwencjonizmu państwowego.

Prof. Elżbieta MĄCZYŃSKA
Państwo (nie)opiekuńcze
Kryzys pandemiczny wymusił skrajnie odmienne od neoliberalnego spojrzenie na rolę państwa, uwydatniając niezbywalność jego społeczno-opiekuńczych funkcji. Okazało się, że jak trwoga, to do państwa.

Wojciech WARSKI
Uczyniono obelgę z terminu „liberalizm”, zamiast wprowadzać reformy korzystne dla Polski
Nie zrobiono praktycznie nic dla reformy systemu wsparcia dla ludzi źle sytuowanych, niepełnosprawnych, z rodzin niepełnych i patologicznych. Nie podjęto żadnej reformy prawa pracy ani reformy systemu wynagradzania za pracę, mimo że to są najważniejsze elementy przebudowy rynku pracy na bardziej sprawiedliwy i dostosowany do współczesnych warunków świadczenia pracy.

Prof. Andrzej RZOŃCA
Polska potrzebuje dobrobytu, a nie państwa dobrobytu
Niski wiek emerytalny jest w Polsce nie do utrzymania. Jedyny wybór, który mamy, to wrócić do jego podnoszenia i zapobiec katastrofie albo zwlekać, aż zostaniemy do tego zmuszeni przez kryzys. Im dłużej będziemy odkładać decyzję o podniesieniu wieku emerytalnego, tym trudniej będzie ją podjąć inaczej niż pod presją kryzysu.

Maciej SZLINDER
Państwo powinno w większym stopniu przejąć inicjatywę w kształtowaniu gospodarki
Aby osiągnąć nowoczesne państwo dobrobytu należy zlikwidować umowy śmieciowe i zapewnić bezpieczeństwo ekonomiczne i socjalne, stawiając je na dwóch nogach. Pierwszą z nich są powszechne świadczenia pieniężne. Drugą zaś dobrze funkcjonujące usługi publiczne.

Prof. Ryszard BUGAJ
Czy Polska może stać się państwem dobrobytu?
O losach polskiego państwa opiekuńczego po roku 1990 zdecydowały dwa czynniki: dominacja neoliberalnej ideologii i presja zachodnich sojuszników.