Projekt „Policoro”.
Młodzi w służbie młodym. 

Śniłem i zobaczyłem, że życie to radość; obudziłem się i zobaczyłem, że życie jest służbą. Służyłem i widziałem, że w służeniu jest radość, czytamy u indyjskiego poety, Rabindranatha Tagore’a.

Każda osoba zaangażowana w służbę Bogu akceptuje to wezwanie, odpowiadając „tak”. „Tak” jest odpowiedzią na Bożą dobroć ze świadomością, że samo życie jest darem, który staje się zadaniem.

L’Eparchia di Lungro, jedyna diecezja bizantyjska w Kalabrii, w południowych Włoszech, od pewnego czasu zwraca szczególną uwagę na młodzież. Animatorzy biorą zwłaszcza pod uwagę wybrane inicjatwy i doświadczenia edukacyjne, które uwzględniają ewolucję samopoczucia i relacji z innymi u ludzi młodych. Wszystko po to, by towarzyszyć młodym w wypełnainiu zadania ich życia.

Dlatego powstał „Projekt Policoro”, inicjatywa kościelna promowana przez Konferencję Episkopatu Włoch. Projekt ten swój miał w 1995 roku, jako znak odnowy i nadziei dla tych młodych, którzy żyją z problemem bezrobocia i niepewności zatrudnienia. Podczas audiencji na Placu Świętego Piotra w Rzymie z animatorami Projektu spotkał się Papież Franciszek. – Nikt nie jest powołany do lenistwa – powiedział. Jest to jedno ze zdań, które przyświeca uczestnikom Policoro.

Animatorem wspólnoty, trzyletniego diecezjalnego projektu, są młodzi ludzie, którzy pomagają innym młodym w ich szukaniu sensu życia; pobudzają do poznawania samego siebie i wydobywania wszystkich emocji, tych pozytywnych, które dają właściwą energię i entuzjazm niezbędny do pokonania zniechęcenia i dyskomfortu. Wszystko po to, aby stać się aktywnymi członkami zmieniającego się społeczeństwa. Wspólnie planują działania i inicjatywy ewangelizacyjne, promocję społeczną i rozwój z myślą o budowaniu odpowiedzialnego modelu uczestnictwa w społeczeństwie i we wspólnocie. To uczestnictwo istnieje także poprzez „tkanie relacji” słuchanie i wspieranie.

W scenariuszu działań projektowych umieszcza się komunikację, multimedia i metodologię „Edutainment” (uczenie się przez działanie, dobrą zabawę), mając na uwadze globalną i integralną, partycypacyjną i twórczą, fascynującą i atrakcyjną wiarę. Wykorzystuje się przy okazji tego media społecznościowe. W jaki sposób? W pokazywaniu najbardziej odpowiedniego stosunku do edukacji, do integralnej dojrzałości ludzkiej i drogi wzrostu w wierze, w której dominują przedmiot, relacje społeczne i otwartość na innych.

Moje codzienne zaangażowanie w tę przygodę odnosi się do słów Papieża Franciszka do wolontariuszy ŚDM w Krakowie, kiedy dziękując nam wszystkim za zaangażowanie i hojność, z jaką sprawowaliśmy naszą służbę, namawiał nas, abyśmy mieli odwagę w składaniu naszego świadectwa wiary i życia, nadziei dla Kościoła przyszłości. I jak powiedziała święta Teresa z Kalkuty: Kto w podróży życia zapalił choć jedną pochodnię w czarnej godzinie drugiego człowieka, nie żył na próżno.

Świadectwo z Eparchii di Lungro – Kalabria – Włochy

Maria Antonietta Manna,

Animatorka Wspólnoty-Projektu Policoro