Nr 65. „Wszystko co Najważniejsze” już jest w EMPiK-ach, Księgarni Polskiej w Paryżu, a wysyłkowo i w prenumeracie – w Sklepie Idei.

Nr 65. „Wszystko co Najważniejsze” już jest w EMPiK-ach, Księgarni Polskiej w Paryżu, a wysyłkowo i w prenumeracie – w Sklepie Idei.

Photo of Instytut Nowych Mediów

Instytut Nowych Mediów

Wydawca "Wszystko Co Najważniejsze".
www.instytutnowychmediow.pl

Michał STRĄK

.Najnowsze wydanie „Wszystko co Najważniejsze” rozpoczyna pytanie: Kto rządzi Polską?. Michał STRĄK, poseł na Sejm II kadencji, Minister-Szef Urzędu Rady Ministrów w latach 1993–1995, a obecnie dyrektor Biblioteki Publicznej m.st. Warszawy – Biblioteki Głównej Województwa Mazowieckiego, w otwierającym 65. wydanie „Wszystko co Najważniejsze” tekście odpowiada na tytułowe pytanie, zastanawiając się, które z dwóch głównych ugrupowań polskiej sceny politycznej występuje w roli gospodarza Polski. Politolog rozrysowuje szerszy kontekst historyczny. Cofając się do czasów PRL, wskazuje przykład PZPR i Solidarności, które pod koniec lat 80. zamieniły się rolami politycznymi. „Co to wszystko oznacza dla Polski Anno Domini 2024? Czy istnieje partia, organizacja społeczna, środowisko społeczne lub gospodarcze, które czują się odpowiedzialne za cały kraj i naród i którym większość Polaków odpowiedzialność tę przypisuje? Za całą Polskę, a nie za jej mniejszy lub większy kawałek? Za pozycję w Europie i świecie, a nie za koniunkturalne przyjaźnie i antagonizmy. Czy istnieje człowiek, którego myśli, słowa i czyny – zdaniem Polaków – są podyktowane dobrem Polski, państwa, narodu, społeczeństwa?” – pyta Michał STRĄK.

„Wymiana rządzących nie musi oznaczać zaorania wszystkiego, co poprzednicy rozpoczęli. Wręcz przeciwnie zdolność do dokańczania planów dobrych dla państwa jest cechą dojrzałych i zamożnych demokracji” – pisze Andrzej Krajewski w tekście „Dojrzałe państwo po wyborach nie wyrzuca wszystkiego do kosza”, który ukazał się na łamach tygodnika „Gazeta Na Niedzielę”, wydawanego przez Instytut Nowych Mediów.

.W felietonie Granice do obrony Andrzej KRAJEWSKI opisuje zaś, w jaki sposób Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich prowadził wojnę hybrydową przeciwko II Rzeczypospolitej w latach 20. XX wieku. Historyk i publicysta wskazuje, że skuteczną odpowiedzią na ataki sowieckich dywersantów na pograniczne urzędy, posterunki policji i wsie okazał się utworzony w 1924 r. Korpus Ochrony Pogranicza (KOP). Zdaniem Autora powołanie analogicznej formacji wojskowej w 2024 r. mogłoby być skutecznym środkiem obronnym na sztucznie wywołany przez Białoruś kryzys migracyjny na granicy z Polską. „Powinna dziś powstać jednostka na wzór Korpusu Ochrony Pogranicza, wyposażona prawnie w możność używania wszelkich dostępnych środków militarnych i technicznych, pozwalających czynić granicę bardzo trudną do sforsowania. Łudzenie się, że obecna prowizorka okaże się skuteczna i że Moskwa odpuści, to proszenie się o coraz mocniejsze ciosy” – dowodzi Andrzej KRAJEWSKI.

.Mające miejsce 9 czerwca 2024 r. wybory europarlamentarne doprowadziły do prawdziwego politycznego trzęsienia ziemi we Francji. Nad Sekwaną zdecydowanym zwycięzcą okazało się prowadzone przez Jordana Bardellę prawicowe Zjednoczenie Narodowe, które otrzymało dwukrotnie więcej mandatów do Parlamentu Europejskiego niż prezydenckie ugrupowania Republika Naprzód Emmanuela Macrona. W reakcji na taki wynik wyborów prezydent Francji Emmanuel Macron rozwiązał Zgromadzenie Narodowe i rozpisał przedterminowe wybory parlamentarne, które są zaplanowane na 30 czerwca (I tura) i 7 lipca (II tura). Analizie obecnej sytuacji politycznej we Francji poświęcamy część najnowszego wydania „Wszystko co Najważniejsze”.

16 kwietnia 1947 r. urodziła się prof. Chantal DELSOL, francuska filozof polityki i historyk idei, założycielka Instytutu Badań im.Hannah Arendtz szefowa Ośrodka Studiów Europejskich na Uniwersytecie Marne-la-Vallée. Redakcja przypomina z tej okazji wybrane teksty jej autorstwa, które ukazały się we „Wszystko co Najważniejsze”.

.Eutanazja to jeden z najbardziej elektryzujących opinię publiczną tematów. Nie inaczej jest we Francji, w której właśnie toczy się ożywiona debata nad zaproponowaną przez francuski rząd ustawą „o końcu życia”, która ma stworzyć możliwość „pomocy w umieraniu” śmiertelnie chorym osobom. W dyskursie tym aktywny udział bierze francuska historyk idei, filozof polityki prof. Chantal DELSOL, występująca w pozycji przeciwnika legalizacji eutanazji. „W działaniach ustawodawcy w tej materii dostrzec można podobny pośpiech jak przy procedowaniu wpisania do konstytucji prawa do aborcji. Chodzi o jak najszybsze, radykalne i definitywne odejście od dawnej moralności, która potępiała samobójstwo” – twierdzi Chantal DELSOL.

18 czerwca 1959 r. urodził się Jan ROKITA, filozof polityki, prawnik, publicysta, działacz opozycyjny w PRL, poseł na Sejm RP (1989-2007).

.W tekście Nieudana ucieczka od władzy filozof polityki Jan ROKITA na 35. rocznicę wyborów czerwcowych, które zakończyły się spektakularnym zwycięstwem kandydatów „Solidarności”, klasyfikuje to wydarzenie jako „zdumiewający objaw politycznego geniuszu albo też natchnione zrządzenie fortuny”. Wyraził przy tym jednak ubolewanie, że taki ogląd wyborów kontaktowych nie dominuje, gdyż jak twierdzi, zdarzenie to „okryła mroczna aura jakiegoś niejasnego despektu, poruty, czegoś kłopotliwego, z czego z zażenowaniem należałoby się ciągle tłumaczyć”.

prof. Andrzej Nowak

.Z uwagi na ogromną skalę strat ludzkich i materialnych, jakie Polska poniosła w wyniku II wojny światowej, w debacie publicznej pojawia się sporo głosów publicystów, którzy twierdzą, że w 1945 r. Polacy wcale nie znaleźli się w obozie zwycięzców, ale wręcz przeciwnie – mieli trafić do obozu największych przegranych. Krytycznie do tego stanowiska w tekście Nie przegraliśmy tej wojny. Mamy powody do dumy, nie do kompleksów odniósł się historyk z Uniwersytetu Jagiellońskiego prof. Andrzej NOWAK. „Spoglądając na powojenną Polskę z perspektywy kilkudziesięciu lat, dostrzeżemy kraj uszczuplony o blisko 70 tys. km² w stosunku do stanu sprzed września 1939 r. Jednocześnie zobaczymy państwo rozwijające się bardzo dobrze, które w zamian za utracone ziemie na wschodzie zyskało potężne nabytki terytorialne na zachodzie. Dziś te ziemie zrosły się z Polską całkowicie i stanowią fundament polskiej gospodarki” – zauważa prof. Andrzej NOWAK.

26 stycznia 1934 r. w Berlinie podpisano układ o niestosowaniu agresji pomiędzy Polską a III Rzeszą. Była to pierwsza próba uregulowania relacji między Polską a Niemcami od czasu traktatu wersalskiego. Z polskiego punktu widzenia układ był niezbędny – twierdzi prof. Marek Kornat, historyk, specjalista w zakresie dziejów Polski i Europy w XX wieku.

.Jednym z ulubionych tematów rozważań polskich miłośników historii alternatywnej od wielu lat pozostaje kwestia nieurzeczywistnionego w końcu lat 30. XX wieku aliansu polsko-niemieckiego. Zdaniem zwolenników tego scenariusza, gdyby doszło do podpisania paktu Ribbentrop-Beck, to Polska nie tylko uniknęłaby istnej hekatomby demograficznej i zniszczenia do cna całego kraju, ale wyszłaby w pełni zwycięsko z wojennej pożogi. Jednym z najbardziej stanowczych krytyków tej wizji historii kontrfaktycznej jest prof. Marek KORNAT. Jego zdaniem w 1938 i 1939 r. sojusz z hitlerowskimi Niemcami nie był możliwy. „W 1939 r. wybrano rozwiązanie, które finalnie nie przyniosło Polsce sukcesu, ale było najlepszym z możliwych. Wówczas nikt nie przewidywał, że po wygranej wojnie z III Rzeszą – a był to cel podstawowy – Polska znajdzie się w strefie dominacji ZSRS. Gdyby nawet rząd polski był świadom tego, co nastąpi w 1945 r., nie miał alternatywy politycznej dla swego postępowania” – twierdzi prof. Marek KORNAT.

.W tekście Perwersyjna miłość do dwóch Rosji Mateusz MATYSZKOWICZ zwraca uwagę na długą we Francji tradycję ulegania dwóm fałszywym narracjom, które naprzemiennie przedstawiają Rosję jako kraj liberalny lub wręcz przeciwnie, jako ostoję dawnego konserwatywnego porządku. „Od ponad dwustu lat Francuzi na przemian ulegają dwóm złudzeniom na temat Rosji. Miotają się między fascynacją Rosją liberalną i Rosją konserwatywną. Oba obrazy są fałszywe i oba są ciągłym powtarzaniem tekstów dwóch myślicieli: Voltaire’a i Josepha de Maistre’a” – zwraca uwagę Mateusz MATYSZKOWICZ.

prof. Jacek Hołówka

.Skupiająca się na mniejszościach rasowych, religijnych, seksualnych ideologia woke to coraz poważniejszy problem wielorasowych i wielokulturowych Stanów Zjednoczonych. Za sprawą amerykańskiej popkultury, przemysłu filmowego, mediów społecznościowych pierwsze silniejsze korzenie zaczęła zapuszczać po drugiej stronie Atlantyku, w tym w Polsce. O niebezpieczeństwie, jakie wiąże się z przebudzeizmem, wedle którego wszyscy biali ludzie są obarczeni zbiorową winą za rzekome zbrodnie z przeszłości, popełnione wobec ludów pozaeuropejskich, i mają być im winni rozmaite „rekompensaty”, w tekście Wokizm. Ideologia i propaganda pisze prof. Jacek HOŁÓWKA. „Przestrzeganie tej konwencji ma sprawiać, że nieczarni będą się czuć zawsze źle, bo będą zawsze czuć się winni. Może nawet powinni częściej czuć się źle, niż nam się wydaje konieczne. Takie poczucie winy nie powinno być jednak brane za podstawę nowego dialogu” – zaznacza prof. Jacek HOŁÓWKA.

Jan Śliwa we „Wszystko co Najważniejsze”

.Na temat triumfu ideologii woke w amerykańskiej kinematografii, posługując się przykładem zaplanowanej na 2025 r. nowej Królewny Śnieżki, pisze Jan ŚLIWA w tekście Królewna Śnieżka prowadzi lud na barykady. Jak zauważa Autor, w epoce wokeizmu, gender, feminizmu trudno o wysokobudżetowe produkcje, które wolne byłyby od inkluzywności, poprawności politycznej i innych progresywistycznych środków mających na celu zindoktrynowanie widza. „Disney od jakiegoś czasu wybiera tęczowe, postępowe idee. Tak jest i tutaj. Księżniczkę o skórze białej jak śnieg gra śniada latynoska aktorka, a zamiast sympatycznych krasnoludków pojawi się siedmiu brudnych hippisów (oficjalnie »siedem magicznych stworzeń«), niedogolonych, w obdartych ciuchach, zapewniających niezbędną różnorodność” – pisze Jan ŚLIWA.

23 stycznia 1946 r. urodził się prof. Michał KLEIBER, redaktor naczelny „Wszystko co Najważniejsze”, Przewodniczący Polskiego Komitetu ds. UNESCO, Prezes PAN (2007-2015), minister nauki i informatyzacji (2001-2005), doradca społeczny prezydenta Lecha Kaczyńskiego (2006–2010), Kawaler Orderu Orła Białego. Redakcja przypomina z tej okazji wybrane teksty prof. Michała KLEIBERA, które ukazały się na łamach „Wszystko co Najważniejsze”.

.O tym, czy nowe technologie cyfrowe służą zmniejszaniu, czy raczej zwiększaniu poziomu nierówności społecznych, pisze prof. Michał KLEIBER w tekście Technologie cyfrowe a nierówności społeczne. Zdaniem redaktora naczelnego „Wszystko co Najważniejsze” obecny błyskawiczny rozwój teleinformatyki i sztucznej inteligencji sprzyja pogłębieniu rozwarstwienia społecznego. Jak alarmuje profesor, jeśli nie zostaną podjęte odpowiednie działania mające na celu „zdemokratyzowanie” dostępu do najnowszych osiągnięć cyfrowych, a także jeśli nie nastąpi rozszerzenie wiedzy, jak należy z nich właściwie korzystać, to niewykluczone jest, iż poważne konsekwencje tego stanu rzeczy poniesie cała zachodnia cywilizacja. „Ze względu na potencjalnie dramatyczne konsekwencje, w szczególności narastającą polityczną niestabilność w wielu państwach czy nasilanie się procesów masowych migracji – starania o zmniejszanie społecznych nierówności na świecie stały się obecnie wielkim wyzwaniem” – pisze prof. Michał KLEIBER.

.Na pytanie, czy liczące 1,417 miliarda ludzi Indie mogą być dalej określane jako „największa demokracja świata” w tekście Indie odchodzą od demokracji negatywnej odpowiedzi udziela Ashoka MODY. „Obraz setek milionów Hindusów – z których wielu żyje w skrajnej nędzy – spełniających swój obywatelski obowiązek budzi zarówno nadzieję, jak i zdumienie, często przynosząc Indiom tytuł »największej demokracji na świecie«. Tymczasem indyjska demokracja jest dziś zrujnowana, a jej upadek zaczął się na długo przed rządami Modiego: jej erozja trwa od pierwszych lat niepodległości. Modi znacznie przyspieszył ten proces, ustanawiając de facto autokrację” – twierdzi Ashoka MODY.

.Na temat tego, jak wygląda na Ukrainie w 2024 r. zwykłe, codzienne życie w drugim roku wywołanej przez Rosję wojny, pisze Dzwinka MATIJASZ w tekście Życie toczy się dalej. „Co ciekawe, tego ranka połowa wystrzelonych pocisków nie tylko nie dotarła do celu, ale z nieznanych przyczyn spadła na terytorium agresora. Efekt motyla? Pozornie nieistotny wpływ na system w pewnym momencie może mieć ogromne skutki, zupełnie nieoczekiwane i nieprzewidywalne w innym miejscu, a nawet w innym czasie” – pisze Dzwinka MATIJASZ.

.O tym, czy jest możliwe pogodzenie coraz wyraźniej rozpadającego się porządku z coraz bardziej planetarną rzeczywistością, pisze Parag KHANNA w tekście Entropia znanego porządku świata. „W globalnej polityce entropia jest określana terminem dewolucji, czyli przekazywania lub zrzekania się władzy na rzecz coraz bardziej lokalnych struktur administracji. Dekoncentracja władzy, której jesteśmy dziś świadkami, to efekt procesu postępującego od końca II wojny światowej, kiedy to Stany Zjednoczone wytwarzały ok. połowy światowego PKB, były jedyną sprawdzoną potęgą nuklearną i zajmowały strategiczne obszary geograficzne zarówno w Europie, jak i Azji” – zwraca uwagę Parag KHANNA.

.Dział Piękno Sztuki tradycyjnie wieńczy kolejne wydanie „Wszystko co Najważniejsze”. Na temat tworzącego w dobie epoki stanisławowskiej włoskiego malarza Bernarda Bellotta, który zasłynął za sprawą pięknych obrazów przedstawiających stolicę Polski końca XVIII wieku, w tekście Rzym w Warszawie. Powrót obrazów Bellotta pisze prof. Jerzy MIZIOŁEK. „Tuż po przybyciu artysty do Warszawy powierzył mu król ozdobienie malowidłami ściennymi jednej z sal Zamku Ujazdowskiego, z którego wówczas chciał zrobić swą główną rezydencję, a więc sali znajdującej się na osi Zamku, od strony parku i skarpy nadwiślańskiej. Salę tę nazwano z czasem Salą Portretową lub Salą Canaletta. Malowidła wykonane olejno na murze, ukończone już w 1767 roku, przedstawiały najprawdopodobniej fantazje architektoniczne lub widoki włoskie, podobne do tych w łazienkowskim Pałacu Myślewickim” – twierdzi prof. Jerzy MIZIOŁEK.

.Piękno Muzyki w tym wydaniu „Wszystko co Najważniejsze” to wątek związku pomiędzy tańcem ludowym – mazurkiem a twórczością Fryderyka Chopina. Pisze o tym Anastasia BELINA w tekście Jak mazurki Chopina oczarowały Szwedów. „Oczywiście kiedy mówimy o mazurku, pierwszym kompozytorem, który przychodzi nam na myśl, jest Fryderyk Chopin (1810–1849). Gdyby nie on, mazurek mógłby pozostać jedynie przelotną modą taneczną. Tymczasem stał się dla Chopina głęboko osobistym, intymnym wyrazem uczuć jako polskiego kompozytora emigranta mieszkającego w Paryżu. Począwszy od pierwszych kompozycji, aż po ostatnią (op. 68 nr 4, napisaną kilka tygodni przed śmiercią), jest to jedyna forma, którą Chopin komponował regularnie przez całe życie; tuż za nią plasują się nokturny” – pisze Anastasia BELINA.

.W wieńczącym wydanie tekście Spór o duszę Europy Édouard BALLADUR twierdzi, iż bez przeprowadzonej w odpowiedni sposób reformy Unii Europejskiej, która będzie z szacunkiem uwzględniała kompetencje państw członkowskich, wspólnocie europejskiej grozi rozpad. Za błędne panaceum autor uznaje projekt federalizacji UE, który miałby uczynić z niej supermocarstwo w wymiarze geostrategicznym i technologicznym. „Jak zaproponowano w apelu pięćdziesięciu osobistości w odniesieniu do »federalistycznego dokręcania śruby« przez Unię Europejską, o którym mówi się już otwarcie, jakościowy skok w nieznane, którym byłoby przejście od systemu ponadnarodowego, który umniejsza znaczenie narodów, do systemu, w którym Komisja pełniłaby oficjalnie rolę ciała wykonawczego, mając na czele »prezydenta Unii Europejskiej«, musi zostać poddany pod referendum. Cel jest jasny: wykluczyć federalizm, uregulować imigrację” – pisze Édouard BALLADUR.

Zapraszamy do lektury! Najnowsze wydanie „Wszystko Co Najważniejsze” dostępne w EMPIKach w całym kraju, w Księgarni Polskiej w Paryżu (123, Bd Saint-Germain), a także wysyłkowo oraz w formie e-prasy, także wydania archiwalne i bieżące oraz prenumerata, w SKLEPIE IDEI: www.SklepIdei.pl/wcn.

Materiał chroniony prawem autorskim. Dalsze rozpowszechnianie wyłącznie za zgodą wydawcy. 1 lipca 2024