Piękno muzyki

Na to pytanie niezwykle trudno odpowiedzieć w kilku zdaniach. Fortepian powstał bardzo niedawno, około 320 lat temu. Przez kilka minionych wieków ewoluował konstrukcyjnie i brzmieniowo w dość szybkim tempie, przy wykorzystaniu zdobyczy techniki i technologii poszczególnych epok, aż w drugiej połowie XIX w. uzyskał znaną dzisiaj formę, budowę i brzmienie.

160 lat temu, we wrześniu 1863 roku, w czasie powstania styczniowego Rosjanie zdemolowali pałac Zamoyskich w Warszawie, wyrzucając przez okno budynku znajdujący się wewnątrz fortepian, na którym grał niegdyś Fryderyk Chopin. Moment ten przeszedł do historii.

Muzyka Chopina to traktat o nas samych, to dźwiękiem opisany człowieczy los. To właśnie decyduje, dlaczego kompozytor ten jest tak bardzo obecny w świecie kultur bliskich nam i tych odległych.

Muzyka Chopina, przesiąknięta poetycką inspiracją, była obecna w rzymskim fermencie kulturowym i doceniana także po śmierci artysty.

Narodowy Instytut Fryderyka Chopina otrzymał prestiżową Cremona Musica Award za komunikację podczas XVIII Międzynarodowego Konkursu Pianistycznego im. Fryderyka Chopina w Warszawie.

Śladami Chopina, Leszetyckiego, Paderewskiego, Szymanowskiego i Pendereckiego w Wiedniu.

Zdobywające popularność festiwale, wydawnictwa i kanały w internecie poświęcone muzyce dawnej wydają się wskazywać, że ludzie są dziś stęsknieni raczej przypominania, że niebo nad ich głowami to również harfy anielskie – pisze Dominik DUBIEL SJ

Pandemia COVID-19 sprawiła, że Japonia wprowadziła bardzo surowe regulacje dotyczące wjazdu, stając się niemal „Sakoku” (krajem zamkniętym). Pierwszym kierunkiem dla wielu z nas jest oczywiście Polska, kraj Fryderyka Chopina.

W 2000 r. miałem zaszczyt znaleźć się wśród pięciu Włochów dopuszczonych do udziału w Konkursie Chopinowskim. Sam fakt, że mogłem wziąć udział w Konkursie Chopinowskim, był fundamentalny w mojej pianistycznej drodze.

Można przypuszczać, że to wyjątkowy sposób stylizacji polskiej muzyki ludowej i salonowej muzyki tanecznej przez Chopina zyskał szczególne uznanie i zainspirował podobne podejście do czeskiej spuścizny ludowej.

Żaden inny kompozytor nie wyraża wewnętrznej kruchości, wrażliwości i otwartości w sposób, w jaki robi to Chopin. Dla mnie jest to chyba jego najbardziej uderzająca cecha. Nikt inny nie potrafi prowadzić narracji tak subtelnie i dyskretnie, jak robi to Chopin w początkowych taktach Ballady f-moll op. 52, w której oktawy przypominające dzwony wzywają wyobraźnię słuchaczy w księżycowej mgle.

Muzyka polska cieszy się uznaniem nad Sekwaną, chociaż nie brakuje związanych z nią wątpliwości. Nie dotyczą one samej twórczości Fryderyka Chopina.

„Chopin ma przyszłość, podczas gdy wątpliwe jest, czy Liszt, Thalberg i Döhler mają taką samą” – pisało jedno ze szwedzkich czasopism.

Dzieła Fryderyka Chopina regularnie pojawiają się w repertuarach sal koncertowych światowej stolicy muzyki – Wiednia.

Chopin jest kompozytorem bardzo literackim. Poza George Sand fascynował wielu pisarzy, począwszy od Balzaka.

Chopin jako pianista kierował swoje utwory do publiczności kameralnych salonów i niewielkich imprez. W jego grze chodziło o niuanse, subtelne efekty, wyrafinowany dotyk, a także stały śpiew.

Mieszkanie, w którym mieścił się instytut muzyczny Ignacego Tiegermana, sąsiadowało z pałacem kedywa Saeeda Hamiego, wnuka Muhammada Alego Paszy, władcy Egiptu.

In 1948, a promising young pianist named Micheline Ostermeyer embarked on an ambitious concert tour to build on her success winning the first prize at the National Conservatoire in Paris. The same year, she became the first Frenchwoman to win an Olympic medal, claiming two golds and a bronze at the London Games. While Ostermeyer had studied piano since the age of four, she only began developing her athletic abilities as a teenager. With the outbreak of the Second World…

Konkurs Chopinowski
i igrzyska olimpijskie – podobieństw jest zdecydowanie więcej niż różnic.

Muzyka Fryderyka Chopina w znacznej mierze kształtowała rosyjską kulturę – stała się takim sztandarem i symbolem kultury i tradycji pianistycznej jak muzyka Czajkowskiego, Skriabina czy Rachmaninowa