Miesięcznik opinii "Wszystko Co Najważniejsze" oczekuje na Państwa w EMPIKach w całym kraju, w Księgarni Polskiej w Paryżu na Saint-Germain, w miejscach najważniejszych debat i dyskusji.
Aktualne oraz wcześniejsze wydania dostępne są także wysyłkowo.
zamawiam
Nowa Kaledonia wyrasta na nowy geopolityczny punkt zapalny, mogący wywołać problemy polityczne na Pacyfiku, we Francji i w całej Europie.
Wszystko Co Najważniejsze jest tym, czym były tygodniki opinii, zanim nastał czas internetu z jego pośpiechem i bylejakością.
Zrobiliśmy ten projekt dla siebie. Aby mieć co czytać w sobotę i niedzielę. Aby nie tracić czasu na przedzieranie się przez treści w mediach, które w epoce clickbajtu coraz bardziej odsuwały się od meritum, a często niestety także od prawdy.
Informację zamieniamy w Wiedzę – poszukując najlepszych Autorów, tworząc intelektualną przystań.
Dziś “Wszystko Co Najważniejsze” to kilka tysięcy tekstów 1672 Autorów. Autorów wybitnych, niebanalnych. Spotykamy się przy okazji spotkań i debat, jesteśmy też partnerami ważnych wydarzeń intelektualnych w Polsce i za granicą: Kongresu Polska Wielki Projekt, Forum Ekonomicznego w Krynicy, Science: Polish Perspectives w Londynie czy Kongresu 590. Realizujemy też własne projekty we współpracy z partnerami.
Nasz projekt rozwija się. Poza wersją on-line, jesteśmy obecni w EMPIKach w całym kraju, w renomowanych księgarniach, z wersją papierową: magazynem opinii “Wszystko Co Najważniejsze”.
Zapraszamy do lektury i współpracy,
Prof. Michał KLEIBER
Redaktor naczelny
wraz z Zespołem Redakcyjnym
Francis FUKUYAMA, Andrzej DUDA, Michał KLEIBER, Slavoj ŻIŻEK, Anne APPLEBAUM, Grzegorz KOŁODKO, Raphaël GLUCKSMANN, Sir DAVID ATTENBOROUGH, George FRIEDMAN, Adam GLAPIŃSKI, Janis WARUFAKIS, Karol NAWROCKI, Eryk MISTEWICZ…
Maurycy Mochnacki za działania konspiracyjne i aktywny udział w powstaniu z bronią w ręku został zaocznie skazany przez władze carskie na karę śmierci przez powieszenie. Pochówek jego szczątków na Cmentarzu Powązkowskim wpisuje się w jego marzenia o Polsce wolnej i niepodległej.
Bez głębokiej wiedzy i jej upowszechnienia nie przezwyciężymy zagrożeń dotyczących globalnych i lokalnych nierówności społecznych, zdrowia publicznego, klimatu i środowiska naturalnego, energetyki, migracji, wielokulturowości i wielu, wielu innych.
Amerykańscy urzędnicy reagują irytacją, gdy pyta się ich o Trójmorze. Chińscy zaś chichoczą. Niepowodzenie Inicjatywy Trójmorza daje przestrzeń chińskiemu projektowi. Dotąd tylko Litwa formalnie wycofała się z forsowanego przez Pekin formatu 17+1. Estonia mówi, że ograniczy swoje zaangażowanie „do minimum”, Łotwa zaś, że preferuje format 27+1 obejmujący wszystkie kraje UE.
Rytuały pamięci zainicjowane przez Memoriał wnoszą w zbiorowość ludzi sowieckich ład społeczny i moralny. Służba, którą niesie Memoriał, jest bardzo ważna, a próba jego delegalizacji niezwykle niebezpieczna.
W czasach Soboru Watykańskiego II Kościół chciał pojednać się ze światem pod sztandarem ekumenizmu. Tyle że stawiając ten postulat w centrum dyskutowanych wówczas problemów, można było doprowadzić go do samozniszczenia.
Unia Europejska stanowi ciągle wielką realną siłę i nie jest, jak chcieliby jej krytycy, nieudanym związkiem niedopasowanych do siebie państw członkowskich.
Jak można nie widzieć, że jest to agresja, wojna hybrydowa, a nie kryzys migracyjny? Reżimowe wojsko gromadzone na granicy, głodzące uchodźców, strzelające w powietrze i terrorem wymuszające posłuszeństwo, uzbrajające ich w kamienie i gaz łzawiący do atakowania polskiej straży granicznej, policjantów i żołnierzy – to jest agresja. Białoruscy żołnierze w nocy niszczą drut kolczasty, żeby migranci mogli przejść, i prowokują Polaków, żeby wywołać poważny incydent – to jest agresja.
Wojna hybrydowa to wojna na różnych poziomach, bez nadmiernej wymiany strzałów – tak, by móc udawać, że żadnej wojny nie ma. Taką wojną może stać się aktualny konflikt między Polską (i NATO) a Białorusią (i Rosją).
Silne państwo nie oznacza wcale państwa niemoralnego, zaślepionego na potrzeby innych. Przeciwnie, tylko w takich państwach i tylko w stabilnych wspólnotach może powstać zamysł pomocy i wsparcia dla potrzebujących.
Przestając być „demokratycznym sumieniem”, Rada Europy staje się niepotrzebna. Nie może konkurować z Unią Europejską pod względem znaczenia. Nie ustanawia żadnych wiążących praw, a nawet nie egzekwuje przestrzegania reguł przez swych członków. Zakłamuje własną symbolikę.
Jeden z najważniejszych dialogów współczesności prowadzą Michel HOUELLEBECQ i Geoffroy LEJEUNE przekonując, że historię ostatniego stulecia można by streścić w zdaniu: masowa dechrystianizacja prawie całego Zachodu, głównie w Europie, gdzie w ciągu kilkudziesięciu lat zniszczono to, co budowane było przez piętnaście wieków.
Stał się Éric Zemmour jednoosobowym ośrodkiem badawczym, który diagnozuje francuską (i nie tylko) teraźniejszość, przeszłość i przyszłość w doskonałej niezgodzie z liberalno-lewicowym kanonem ideologicznym.
Polskość Chopina rozbrzmiewała w harmonijnej całości z włoską sztuką, która odegrała tak istotną rolę w jego muzyce.
Co rok to afera – tak można w skrócie podsumować budżet obywatelski w Krakowie. Nie ma bowiem roku, by władze miasta nie zaskakiwały mieszkańców nowymi pomysłami na to, jak skutecznie zniechęcić ich do udziału w budżecie obywatelskim.
W Europie Środkowo-Wschodniej złym duchem był komunizm. Próżnię, którą pozostawiło jego zniknięcie, wypełniły religia i patriotyzm. Patriotyzm, od którego może wiać “odór nacjonalizmu”. Ale czy naszą rolą jest wydawać ukazy, czy też każdy naród powinien znaleźć swoją drogę ku demokracji? Czy takiej Europy pragnęli jej ojcowie założyciele?
De Gaulle był wyznawcą idei Europy narodów, Europy ojczyzn, Europy pomnej swej chrześcijańskiej tożsamości, Europy rozumianej jako wspólnota wartości. Kaczyński w dzisiejszej Europie pozostaje jednym z głównych protagonistów tej wizji.
Nobliści i wodzowie, koniunkturaliści i święci – ikony polskiej kultury i polityki zestawione w intrygujące duety, “żywoty równoległe”.
Kreatorami współczesnego establishmentu są ponadnarodowe korporacje. Te nowe elity nie czują się lojalne wobec konkretnej grupy ludzi, z którą łączyłyby je więzi etniczne czy narodowe. Prowadzi to do głębokiej erozji zaufania społecznego.
W czasie pandemii poczucie wyborców, że elity ich zaniedbują, nie osłabło. Jedna forma protestu uruchamia kolejną i prowadzi do spirali przemocy.
Za każdym razem, gdy używane jest pojęcie racji stanu – powinno być ono traktowane jako wezwanie do obywatelskiej troski o państwo, jego niepodległość oraz rozwój. W ujęciu republikańskim racja stanu stanowi immanentną cechę wspólnoty politycznej.
Kraje byłego bloku sowieckiego od dawna wiedzą, że jeżeli marzą o demokracji, muszą chronić swoją suwerenność. A suwerenny naród to silne rodziny.
Od kilku lat w Krakowie trwa batalia o przyszłość terenu byłego niemieckiego nazistowskiego obozu koncentracyjnego Plaszow (KL Plaszow). Lokalna społeczność walczy o zachowanie tego obszaru w dotychczasowym kształcie – jako zielonego, spokojnego i nieskażonego turystyfikacją miejsca. Krakowscy urzędnicy i władze Muzeum Krakowa mają jednak inną wizję. W efekcie zamiast konsensusu dla upamiętnienia historii miejsca i osób, które tu zginęły, mamy jeden z głośniejszych konfliktów społecznych w ostatnim czasie.
Aleksander Łukaszenka popełnił zbrodnie zakazane konwencjami, które Białoruś podpisała. Dlatego powinien ponieść odpowiedzialność zgodnie z prawem międzynarodowym.
Polska to jeden z pionierów w dziedzinie baterii i jedno z pierwszych państw UE, które przewidziały ogromny potencjał tego nowego ekosystemu. Sukces Polski stał się kluczowym elementem europejskiej rewolucji w tym sektorze.
Sprowadzanie przez Białoruś z Bliskiego Wschodu samolotami kolejnych już tysięcy migrantów do Mińska i próba przerzucenia ich nielegalnie przez wschodnie granice Unii Europejskiej to nic innego jak kolejne działania hybrydowe ze strony Rosjan – tym razem testujące solidarność europejską. Litwa i Polska zdają ten egzamin przy wsparciu innych krajów Unii.
KLEIBER. ZEMMOUR. TETTENBORN. NATTRASS. SCHOETTL. PRZEWORSKI. de BENDERN. KHANNA. KŁOSOWSKI. AHMARI. KOZIŃSKI. BOGHOSSIAN. STAWROWSKI. HARTOG. DIETL. SURDEJ. MESNARD. MORELLO. GASTINEAU. CUCHET. PALDIEL. USZYŃSKI. SCIUBBA. MAZAL. NICHIPORUK. BLANQUER. TEMIN. MIZIOŁEK. ALLISON. BUTTIGLIONE…
Współczesne rozwinięte społeczeństwa odeszły od rozumienia polityki jako procesu, w ramach którego zgadzamy się na formę wspólnego bycia razem opartego na wspólnym poczuciu dobra.
„Wspólny Świat” to nowy, autorski i cotygodniowy newsletter „Wszystko co Najważniejsze” poświęcony najważniejszym wydarzeniom związanym z wyzwaniami humanitarnymi i rozwojowymi, przymusową migracją, zmianami klimatu, katastrofami naturalnymi, konsekwencjami konfliktów zbrojnych i edukacją globalną.
Stany Zjednoczone są kluczowe w globalnej odpowiedzi na wyzwania klimatyczne. Najważniejsze pytanie dotyczy tego, czy w obliczu wielu pól konfrontacji USA będą w stanie nawiązać konstruktywne stosunki z Chinami w celu ochrony klimatu.
Sprawa reparacji niemieckich i odszkodowań od Niemiec obfituje w niezwykle ciekawe i wciąż nieznane lub mało znane szczegóły. Ilustruje ona konsekwencję i bezwzględność w tej kwestii kolejnych rządów Republiki Federalnej Niemiec – od Adenauera po Merkel. A zarazem hipokryzję, gdyż jednocześnie politycy niemieccy deklarują wolę pojednania z narodem polskim.
W “Echo Moskwy” nasze teksty, teksty z “Wszystko Co Najważniejsze”, sąsiadują z ostatnimi tekstami Aleksieja Nawalnego.
W ponad 50 mediach na świecie ukażą się w ten weekend teksty o innowacyjnej Polsce i o pomysłach na wychodzenie z pandemii. Teksty autorstwa polskiego premiera, prezesa NBP, historyków i innych intelektualistów ukażą się w ramach najnowszej odsłony “Opowiadamy Polskę światu”.
W ponad 50 mediach na całymświecie ukażą się w najbliższym tygodniu teksty o sile polskiej gospodarki, ważnej dla bezpieczeństwa Polski i Europy, z ciekawymi podpowiedziami dla innych. Teksty autorstwa polskiego premiera, prezesa Giełdy Papierów wartościowych, ekspertów OECD ukażą się w ramach najnowszej odsłony “Opowiadamy Polskę światu”.
– Świętujemy 11 listopada w całym świecie. W ponad 50 mediach na świecie ukażą się w najbliższym tygodniu teksty o wartościach dla Polaków ważnych. Tłumaczące polskiego ducha, polskie DNA. Ale także pozwalające, dzięki perspektywie historycznej, lepiej zrozumieć nasze współczesne wybory – informuje PAP Michał Kłosowski, szef działu projektów międzynarodowych Instytutu Nowych Mediów, który jest inicjatorem i organizatorem – już od ponad trzech lat – tego globalnego projektu medialnego.
Solidarity – Poland’s international specialtyWhen the year 2020 began those six months ago, we were aware that the beginning of a new decade of the 21st century would be a time of both change and breakthrough. Renewed friction between global powers, a trade war between the two largest economies in the world, a debate on the new long-term budget of the European Union, activities aimed at the permanent presence of allied troops on NATO’s eastern flank – the Polish diplomacy was and still is…
La storia della nostra libertàAl congresso dei comitati di sciopero di Danzica, il 17 settembre 1980, vinse una peculiare ed ingegnosa improvvisazione dei polacchi – fu istituito, su scala nazionale, il Sindacato Autonomo dei Lavoratori “Solidarietà”, in polacco “Solidarność”.
La France et la Pologne au centenaire du renouveau de leur relation diplomatiqueJ’aime l’histoire. J’aime encore plus l’histoire utile, celle qui nous donne de l’énergie pour être dignes de notre passé et construire ensemble l’Europe de demain.
Polen wurde betrogenDer Westen feuerte Polen zum Kampf an, rührte jedoch keinen Finger, um dem Land zu helfen. .Der Zweite Weltkrieg war das Ergebnis von Forderungen und fehlerhaften Kalkulationen Hitlers, zu denen noch die Schwäche der westlichen Demokratien sowie der Widerwille Stalins, den Status Quo beizubehalten, hinzukamen. Adolf Hitler wollte schon seit jeher die Gebiete im Osten annektieren. Das, was ihn dabei aber aufgehalten hat, waren einerseits der Versailler Vertrag, dessen Bestimmungen von London und Paris bewacht wurden, andererseits die Bedrohung einer…
De l’inlassable esprit polonaisPrivés d’État au XIX s., nous avons su non seulement bâtir nos culture, science et économie nationales, mais aussi fortifier un état d’esprit permettant aux générations successives d’espérer l’avènement d’une patrie enfin libre.
Uncompromising spirit of PolandFor over a century, there were many people ready to engage into the struggle to resurrect an independent homeland. Hardly often was this banner carried by many, and they had to face not only invaders, but also compatriots who almost lost the faith in victory, choosing either to remain indifferent or to seek for high treason.
Nasza samotność w kosmosie wydaje się faktycznie lepszym rozwiązaniem, choćby dlatego, że niełatwo sobie wyobrazić „zaawansowaną” cywilizację, bardziej zbrukaną dziedzictwem wojen, agresji i morderstw – twierdzi Peter SWIRSKI
W dwunastym odcinku Podcastów Wszystko co Najważniejsze Prof. Piotr BIŁOS w artykule “Dzieje propagandy, dzieje wolności. O tym, jak inni opowiadają o Polsce i naszej historii”.
W dwudziestym czwartym odcinku Podcastów Wszystko co Najważniejsze prof. Luc FERRY: Rewolucja transhumanistyczna. Jak technomedycyna i uberyzacja świata zmieniają nasze życie.
W specjalnej edycji “Czytelni Wszystko co Najważniejsze” prezentujemy teksty publikowane w rok 100. urodzin Jana Pawła II oraz 40-lecia “Solidarności”.
To Jan Rokita zbudował Platformę Obywatelską. Nadał jej rys, charakter, sprawił, że stała się wiarygodna w oczach Polaków. Bez jego pracy nie zdołałaby później przejąć władzy i utrzymać jej przez dwie kadencje.
PiS i PO powstały 20 lat temu. Podzieliły je nie głębokie różnice ideowe, ale radykalna rozbieżność interesów politycznych. Wyniki wyborów 2007 roku zmieniły polityczne DNA obu partii i stworzyły socjopolityczne przesłanki toksycznego konfliktu, który trwa po dziś dzień.
System PO-PiS coraz bardziej przypomina czasy saskie, czyli „pasjonujące” życie polityczne połączone z postępującą destrukcją polityki.
Lud nie czekał na żadną „wielką reformę”, ale na spektakularne szarże i szczęk politycznego oręża. I dopiero gdy zobaczył swoich polityków w roli wściekłych gladiatorów, okładających się mieczami na scenie politycznego theatrum, poczuł prawdziwą namiętność i zapalił się do takiej polityki.
