Jaką cenę zapłacą Chiny za swoją asertywną strategię?

Postaram się wyrazić to bardzo precyzyjnie: gdy jakiś kraj – społeczeństwo, cywilizacja – legalizuje eutanazję, traci w moich oczach jakiekolwiek prawo do szacunku. Wolno nam wtedy, a nawet powinniśmy ten kraj zniszczyć. Po to, aby mogło nastać coś innego – inny kraj, inne społeczeństwo, inna cywilizacja.

Sądziłem kiedyś, że polska inteligencja przetrwa, ale pomyliłem się. Przeceniłem wpływ „Solidarności” na zachowania naszych elit, nie zauważyłem przyrodzonego polskiej klasie intelektualnej połączenia pychy i poddaństwa.

Nie chcemy czuć się oszukiwani przez innych – czy to przez rządy i państwa, czy to przez media, a nawet naukowców. Doskwiera nam brak wiary w wiedzę pewną, a tym bardziej w możliwość wytyczenia jedynego słusznego kierunku działań na froncie walki z pandemią. Zaczynamy więc kwestionować wszystko. Ba, więcej nawet, utraciliśmy obecnie wiarę w jedną spójną wizję świata. A może już od dawna jej nie mieliśmy?

Mózg bije religie, rasy, „klasy” i młodych masy. O ile jeszcze w XX w. patenty były dziełem wybitnych jednostek, o tyle obecnie i w przyszłości innowacje są i będą wynikiem pracy zespołowej najbardziej uzdolnionych specjalistów, wyłanianych w olimpiadach matematycznych TIMSS i zaliczanych do grupy advanced.

To duży zaszczyt dla mnie móc wygłosić w tak szanownym gronie laudację z okazji przyznania nagrody panu profesorowi Gunarowi Heinsohnowi. Za ten zaszczyt serdecznie dziękuję kapitule nagrody. Nagroda przyznawana jest twórcom prawym i sprawiedliwym, którzy przyczyniają się do lepszego poznania i zrozumienia historii, tradycji i współczesności naszego kraju.

Rosyjska “Nowaja Gazieta” opublikowała artykuł brytyjskiego historyka Rogera Moorhouse’a o II wojnie światowej, w tym – o 17 września 1939 roku, usuwając jednak fragment tekstu w związku z istniejącym w Rosji zakazem prawnym zrównywania działań ZSRR i III Rzeszy.

Relacje Polski z sąsiadami nadal stanowią wyzwanie – na wschodzie agresywna i zapatrzona w przeszłość Rosja, na zachodzie ta część państw UE, które zachowują się tak, jakby zupełnie chciały zapomnieć o przeszłości

Teksty z “Wszystko co Najważniejsze” trafiły do ponad 50 redakcji na całym świecie i w najbliższych dniach będą publikowane m.in. we Francji, Włoszech, Niemczech, Rosji, Hiszpanii, Czechach, ale też w bardziej egzotycznych krajach, jak Wenezuela, Meksyk, Kuwejt, Maroko, Algieria, Senegal czy Singapur.

Chcemy, abyście poznali niezwykłą historię Polski, bo Polska jest nie tylko jednym z najbardziej doświadczonych historią państw na świecie, ale czerpie z tego siłę do walki o najbardziej uniwersalną ludzką wartość – wolność.

Mamy w Polsce wiele narzędzi wspierających tradycyjną kulturę wsi. Jednak wciąż przed nami namysł nad tym, jak zachęcić młodych do włączenia się w transmisję wartości, wiedzy, historii i kultury obszarów wiejskich.

Gdy kilka lat temu tworzyliśmy film o obronie Grodna przed Sowietami we wrześniu 1939 r., myśleliśmy przede wszystkim o polskim widzu. Jednak później powstała białoruska wersja filmu, a w końcu także angielska, dzięki której trafi on do tych, którzy o sowieckiej agresji z 1939 r. nie wiedzą nic.

Polska jest jednym z krajów, które w XX wieku doświadczyły największych zniszczeń. W czasie II wojny światowej zginęło 6 mln Polaków. Zwycięskie mocarstwa zmieniły nasze granice. W zamian za Kresy Polska otrzymała zniszczony Śląsk i Pomorze.

Najnowsze wydanie „Wszystko Co Najważniejsze” dostępne w EMPIKach w całym kraju, w Księgarni Polskiej w Paryżu (123, Bd Saint-Germain), a także wysyłkowo, wydania archiwalne i bieżące oraz prenumerata, w SKLEPIE IDEI: www.SklepIdei.pl/wcn.

Niccolò Machiavelli odnotowuje w swoim Księciu pewną prawidłowość historii. Stwierdza on mianowicie z lekką nutą ironii, że „wszyscy uzbrojeni prorocy zwyciężają, a bezbronni padają”. Nie ma jednak reguły bez wyjątków. Bezbronnym prorokom historia nieraz przyznawała rację. Przeważnie z opóźnieniem, ale za to dobitnie. Znakomitym tego świadectwem jest historyczne zwycięstwo polskiej „Solidarności” oraz ogłoszonego 40 lat temu jej niezwykłego Posłania do ludzi pracy Europy Wschodniej

Kongres od ponad dekady jest miejscem dyskusji na temat stanu Rzeczypospolitej, wyzwań przed nią stojących oraz strategii, które trzeba obrać, by tym wyzwaniom sprostać.

Autor „Boskiej Komedii”, zmarły dokładnie 700 lat temu, nieustannie inspiruje poetów, pisarzy i filmowców. Jego oblicze i wizje uwieczniali najwybitniejsi artyści, wśród nich Rafael, Michał Anioł i Delacroix, który ukazał Dantego najpiękniej – wpisał go w oblicze Chopina.

„Projekt europejski znajduje się w głębokich kłopotach, ale zasługuje na to, by go bronić” – przekonywał Timothy Garton Ash w 2019 r., na chwilę przed wybuchem pandemii. Tylko czy Europa sama tego chce?

To, jakie zagadnienia jednostka czy większe społeczności, jak narody, uznają za naczelne, decyduje o ich losach. Może więc pochylenie się nad tą kwestią nie będzie stratą czasu?

Demokratyczne rządy mają prawo do kierowania strumieni pieniędzy na programy przeznaczone dla potencjalnych wyborców; jest to przywilej każdego rządu większościowego. Co więcej, dopóki nie destabilizuje to gospodarki, jest to dość łagodny koszt starań o wygranie wyborów – czy dzieje się to we Francji, Kanadzie, czy gdzieś indziej.

Nasza samotność w kosmosie wydaje się faktycznie lepszym rozwiązaniem, choćby dlatego, że niełatwo sobie wyobrazić „zaawansowaną” cywilizację, bardziej zbrukaną dziedzictwem wojen, agresji i morderstw.

Wszystkie trzy pokolenia dżihadystów łączy jedno: śmierć. Nie tylko ofiar zamachów. To sprawia, że efektywność organizacji terrorystycznych spada.

Rosyjskiej w tym konflikcie, jak zresztą w wielu innych, jest tajemnicą poliszynela – ale zarazem tematem tabu.

Lem interesował się cybernetyką, genetyką i kosmologią (rozważał możliwość istnienia rozpatrywanego dziś na serio „multiversum” – wielu wszechświatów sąsiadujących ze sobą). Tak nadużywane dziś określenie „człowiek renesansu” znakomicie pasowało do Lema.

Gdy chcemy rozwiązywać nowe problemy, musimy dotrzeć do granicy między znanym a nieznanym. Wziąwszy pod uwagę, jak wiele już wiemy, jest to trudne.

Czy doświadczenia australijskie mogą być pomocne obecnie dla Polski i Europy? I czy strategia Canberry przetrwa wyzwania związane z nową sytuacją w Afganistanie po wycofaniu wojsk amerykańskich?

W jakie absolutnie podstawowe kompetencje powinna wyposażać swych absolwentów szkoła?

Legendę gen. Charles’a de Gaulle’a dekonstruuje pisarz, eseista, autor głośnej we Francji książki „De Gaulle i komuniści” oraz były redaktor naczelny „Le Figaro Magazine” Henri-Christian Giraud. Jego zdaniem de Gaulle zawarł ze Stalinem tajny pakt, pomógł otworzyć drugi front walki z Niemcami daleko od granic Polski oraz wzmocnił partie komunistyczne po II wojnie światowej.

W zasadzie wszystko, co było największą siłą pierwszej Solidarności, uznano za anachronizm i obciążenie: wspólnotowość, oddolnie podejmowane decyzje, oparta na zaufaniu otwarta formuła przynależności, troska o „najsłabsze ogniwa”, nawet język czerpiący z chrześcijańskich wzorów. Wszystko to wydawało się zdezaktualizowane przez nowe reguły dziwnej i bezwzględnej odmiany kapitalizmu oraz gry politycznej, której cechą dominującą stała się nie tyle polityka, ile właśnie gra.