Otwierany 17 września przekop Mierzei Wiślanej nie jest pomysłem nowym, bowiem już od czasów średniowiecza wykorzystywana była droga morska prowadząca do Elbląga bazująca na jego znakomitym rzecznym skomunikowaniu z resztą kraju. Najpierw Krzyżacy, potem polscy królowie dbali o rozwój tutejszego portu morskiego.

Bełkot o rosyjskiej cywilizacji i trzecim Rzymie nie zastąpi instytucjonalnej pustki. To ten właśnie brak oferty sprawił, że Ukraina skierowała się w stronę Zachodu, czyli de facto USA. W Rosji nie nastąpiła jednak żadna refleksja nakierowana na przygotowanie jakiejś oferty instytucjonalnej nawet dla własnych obywateli, a cóż dopiero dla sąsiadów. Jedyną możliwością pozostało brutalne wyegzekwowanie swojej strefy bezpośredniego sprawstwa.

Wrześniowy czas jest pełen jest różnorakich wydarzeń. Początek roku szkolnego, powakacyjny powrót do obowiązków oraz wspominanie wydarzeń, które w historii Polski pozostawiły niezacierany ślad: wrzesień mógłby zostać nazwany miesiącem polskiej pamięci.

Wojna na Ukrainie będzie miała ogromny wpływ na naszą gospodarkę, zwłaszcza jeśli się przedłuży. I będziemy zmuszeni do wysiłku, ale to nie będzie tylko wysiłek dla Ukrainy.

Decyzja o domaganiu się odszkodowań do rządu Niemiec wymaga dopełnienia podobnym posunięciem w stosunku do Rosji. Konieczne jest takie zrównujące podejście w zakresie roszczeń reparacyjnych za II wojnę światową.

Przypadek ukraińskich uchodźców w Polsce pokazuje, że mimo znalezienia schronienia nadal są oni pod silnym oddziaływaniem traumy wojennej.

Od przeszło trzech stuleci wspomnienie odsieczy wiedeńskiej daje nam poczucie dumy. Ale we wrześniu – tak tragicznym w 1939 r. – miały miejsce również inne arcyważne zwycięstwa, jak te pod Orszą (1514), Chocimiem (1621) i nad Niemnem (1920). Ukazują je fascynujące dzieła sztuki, ciągle zbyt mało znane, jak obraz Jana Henryka Rosena w ambasadzie RP w Waszyngtonie.

Gdyby wiara pozostała sama, bez miłości, bez nadziei, byłaby tylko pustą spekulacją teologiczną.

W wojnie na Ukrainie dziką kartą są Ukraińcy. Prezentują heroiczny opór, suwerenność i samostanowienie godne ich sąsiada, Polski – kraju, który nie jeden raz podejmował romantyczne i często skazane na niepowodzenie starania o niepodległość.

Nie jesteśmy wystarczająco świadomi nadchodzącego kryzysu energetycznego, co widać m.in. w braku programów oszczędzania energii. O tym, czy Polska jest gotowa na nadchodzący kryzys energetyczny Mikołaj CZYŻ rozmawia z prof. Markiem GARBICZEM.

Region Europy Środkowej bywa wyodrębniany na podstawie trzech odmiennych kryteriów: geograficznych, historyczno-cywilizacyjnych i geopolitycznych.

Czterodniowy tydzień pracy to temat, który staje się obecnie swoistym orężem w kampanii wyborczej naszego kraju przed czekającymi nas jesienią 2023 roku wyborami parlamentarnymi. Politycy, a przynajmniej niektórzy z nich, wietrzą w obietnicach skrócenia tygodnia pracy do czterech dni dobrą okazję do zdobycia głosów wyborczych.

Rola Polonii to trzy podstawowe zadanie: dbanie o dobro Polski, budowanie propolskiego lobbingu i przekazywanie polskości następnym pokoleniom. Tekst publikowany równolegle w The Chicago Tribune.

Buczę i Katyń dzieli 400 km i 82 lata. Mariupol i Warszawę niewiele więcej – zauważa Eryk MISTEWICZ na łamach dziennika “Le Figaro”, dostępnego w podcastach Wszystko co Najważniejsze.

Coś jednak łączy świat Zachodu, zamknięty w domach w czasie pandemii, i Afrykańczyków czekających na przeprawę przez Morze Śródziemne.

Chiny do swoich wielkich inwestycji i budowania rynków zbytu umiejętnie dodają narzędzia z obszaru soft power. Podjęły wiele inicjatyw, aby zwiększyć – z powodzeniem – wpływ na lokalne media, nawiązać współpracę z uniwersytetami, politykami i decydentami w regionie Ameryki Łacińskiej.

Czy – i jak – można pociągnąć Rosję do odpowiedzialności za zbrodnię agresji? – pyta prof. Kevin HELLER w podcaście Wszystko co Najważniejsze.

Poczucie tryumfu lat 1989–1991 usunęło w liberalizmie wszelkie hamulce przed doktrynerstwem. Zaczyna on dziś głosić to, co stanowi zaprzeczenie jego własnych podstaw.

Wraz z odejściem wielkich postaci XX wieku, królowej Elżbiety II i Michaiła Gorbaczowa symbolicznie kończy się pewna epoka. W najnowszym wydaniu tygodnika „Wszystko Co Najważniejsze” próbujemy uchwycić tę zmianę i zapytać: jak wyglądać ma nowy świat?

Paraliż. Atrofia. Inercja. Konsternacja. Terminy te opisują stan rządów na całym świecie, zmagających się z kryzysem egzystencjalnym, którego nie rozumieją i wobec którego zmiany kursu wydają się bezsilne.

W dzisiejszym komentarzu Najważniejsze Dnia Michał KŁOSOWSKI – zastępca redaktora naczelnego Wszystko co Najważniejsze – podkreśla, że śmierć królowej Elżbiety II, jak i ubiegłotygodniowa śmierć Michaiła Gorbaczowa, wskazuje na zakończenie starej epoki.

Największa historia naszych czasów wciąż powstaje, a dziennikarze „Chicago Tribune” kontynuują dostarczanie wiadomości o tym, jak pandemia COVID-19 zmienia nasze życie, od miejsca pracy do sali lekcyjnej i we wszystkich innych przestrzeniach.

Śmierć Elżbiety II może stać się „końcem Imperium Brytyjskiego”, nawet w jego symbolicznym wymiarze. Jej następca nie zostanie z automatu głową Wspólnoty Narodów.

Wielka Brytania to fantastyczny kraj, który wciąż może i powinien się rozwijać. Ale żyjemy w trudnych czasach. Konsekwencje pandemii i wojny Putina są szokiem dla naszej gospodarki i obnażyły jej długotrwałe problemy.

Konstrukcja działająca kiedyś dla UE składającej się z 18 państw członkowskich przestaje funkcjonować, gdy UE liczy 27 członków. I nie będzie w stanie działać, jeśli UE rozszerzy się do 32 czy 36 państw członkowskich. Nadszedł czas działania.

Błędem jest myślenie, że jednolity rynek może być utrzymany bez spójności społecznej, wizji politycznej i solidarności wynikającej z poczucia przynależności do wspólnego projektu.