nasze rekomendacje
„Całe życie ludzkości osiadło w książce: ginęły państwa, społeczeństwa, plemiona i narody, a książka pozostawała. Rosła ona i rozwijała się razem z postępem ludzkości” – pisał Aleksander Hercen.
Ten postęp trwa nadal, a nowe technologie z pewnością przysłużą się dalszemu rozwojowi książki. Z telefonów komórkowych korzysta prawie każdy dorosły Polak, i to nie tylko dzwoniąc czy wysyłając SMS-y. Prowadzimy czaty, korzystamy z aplikacji, oglądamy webinary, słuchamy muzyki, robimy zdjęcia i nagrywamy wideo. Każdego dnia korzystamy z różnych form przekazu, które dostosowujemy do naszych osobistych potrzeb oraz do potrzeb zmieniającego się świata, coraz bardziej wymagającego od nas wielozadaniowości i bycia zawsze na czas. Nasze uczestnictwo w kulturze książki także się powiększa – to już nie tylko praktyki związane z czytaniem książek, wymienianiem wiedzy o nich, zachęcaniem innych do czytania, zdobywaniem, wymienianiem egzemplarzy.
To także alternatywne formy czytelnictwa, jak e-booki czy audiobooki, słuchane w aplikacjach mobilnych, w cyfrowych usługach abonamentowych czy streamingowych. Dzięki temu możemy mieć kontakt z książką każdego dnia.
„Wszystko co Najważniejsze” podąża za tym trendem. Chcemy być bliżej Czytelnika, celnie odpowiadać na jego potrzeby i szybciej spełniać jego czytelnicze oczekiwania. Stąd obecność w naszym serwisie propozycji ebooków i audiobooków.Wierzymy, że rewolucyjne podejście do książki, odpowiednie umiejscowienie jej w obszarze technologii przyczynią się do renesansu kultury książki i wzrostu czytelnictwa.
Lew Tołstoj powiadał: „Cóż może być bardziej cennego od codziennych spotkań z mądrymi książkami?”. Nie możemy się z tym nie zgodzić. Codzienne spotkania z literaturą, publicystyką czy reportażem są dostępne na wyciągnięcie ręki – choćby to była ręka naciskająca przycisk darmowej aplikacji do słuchania czy czytania książek.
Miłej lektury
Na liście najważniejszych pojęć lat 90. podmiotowość, suwerenność polityki i kultury, tożsamość, interes narodowy czy racja stanu przegrały z ideami związanymi z transformacją ustrojową i gospodarczą.
Nie bez znaczenia dla wzrostu popularności św. Jacka, poza cudami, jakie się działy za jego wstawiennictwem, był moment jego wyniesienia na ołtarze oraz sposób, w jaki został wtedy przedstawiony wiernym.
W Europie Środkowo-Wschodniej złym duchem był komunizm. Próżnię, którą pozostawiło jego zniknięcie, wypełniły religia i patriotyzm. Patriotyzm, od którego może wiać “odór nacjonalizmu”. Ale czy naszą rolą jest wydawać ukazy, czy też każdy naród powinien znaleźć swoją drogę ku demokracji? Czy takiej Europy pragnęli jej ojcowie założyciele?
Są pytania, których bez pomocy nauki nie dałoby się w ogóle postawić. A jednocześnie ona sama jest faktem filozoficznym, domaga się wyjaśnień filozoficznych. Przy pewnej interpretacji nauka może być filozofią.
W czasach Soboru Watykańskiego II Kościół chciał pojednać się ze światem pod sztandarem ekumenizmu. Tyle że stawiając ten postulat w centrum dyskutowanych wówczas problemów, można było doprowadzić go do samozniszczenia.
W dyskusji na forum ONZ o tym jak zdefiniował termin „ludobójstwo”, Lemkin preferował pominięcia grup politycznych. Argumentował, iż nie należy ryzykować losów konwencji przy wprowadzaniu idei, co do których świat jest głęboko podzielony.
Nie musimy sobie wyobrażać antyutopijnego państwa totalnej inwigilacji łączącego komercję z politycznym autorytaryzmem. Taki kraj, pod nazwą Chińskiej Republiki Ludowej, istnieje naprawdę. Bez wątpienia chiński totalitaryzm stał się dziś o wiele bardziej wyrafinowany niż siermiężny „chiński stalinizm” praktykowany przez pierwszego przywódcę komunistycznych Chin, Mao Tse‑tunga.
Kryzys gospodarczy i związane z nim zagrożenia wewnętrzne i zewnętrzne będą tym, co prawdopodobnie rozstrzygnie o dalszych losach Unii Europejskiej i poszczególnych krajów.
Nobliści i wodzowie, koniunkturaliści i święci – ikony polskiej kultury i polityki zestawione w intrygujące duety, “żywoty równoległe”.
W dobrym tonie jest narzekać na rząd i podważać jego rolę w funkcjonowaniu wspólnoty. Ten nasz brak szacunku okazał się słabym punktem, w który uderzyła pandemia.
Prymas uważał, że „nie ma takiej krzywdy, której nie można by przebaczyć!”. Jest to oznaką zwycięstwa „mądrości, rozsądku i miłości” .Bo miłować nieprzyjaciół to „jest szczyt chrześcijaństwa i szczyt postępu ludzkości” – pisze Ewa K. CZACZKOWSKA
Czy zapomniane przedmioty, karteluszki, zasłyszane fakty zachowują pamięć o przeszłości? Jak zapamiętać wiek XX, który rozerwał łańcuch pamięci? Jak wielka historia może odbijać się w osobistej pamięci współczesnego człowieka? Stiepanowa szuka odpowiedzi w historii swojej rodziny oraz we wspaniałych esejach, m.in. o W.H. Sebaldzie, Charlotcie Salomon, Josephe Cornellu czy Osipie Mandelsztamie. To napisana niezwykle pięknym językiem intymna, a zarazem głęboko poruszająca wielka rozprawa na temat pamięci. Najbliżej jej do eseju, choć sama autorka nazwała ją “romansem” – romansem z pamięcią, z historią własnej rodziny zachowaną w przedmiotach.
Spotkanie w celi nie było złudzeniem. Siostra Faustyna wiedziała to na pewno. Już wcześniej, kilkakrotnie, widziała Pana. Mówił do niej przed wstąpieniem do zgromadzenia, przynaglając do tego kroku, i później, gdy równolegle do formacji zakonnej postępowała na drodze życia mistycznego – pisze Ewa K. CZACZKOWSKA
Wielu wybitnych myślicieli studiowało Biblię, poszukując wiedzy na temat kształtowania się władzy.
Europa nie ma ani wspólnego języka, ani wspólnych wartości, ani wspólnych interesów; mówiąc w skrócie, Europa nie istnieje, nigdy nie będzie stanowić jednego narodu, a tym bardziej wsparcia dla ewentualnej demokracji.
Na jakiej podstawie można utrzymywać, że chrześcijaństwo oferuje wiarygodny sposób postrzegania rzeczy?
Stworzone przez Stanisława Koniecpolskiego Brody stały drugim po Zamościu centrum latyfundialnym w Rzeczypospolitej o tak wszechstronnie opracowanym programie funkcjonowania. W XVII w. to miasto zyskało wyjątkową rangę.
„Zrobiłam to. Nie mogę w to uwierzyć, właśnie to zrobiłam!” – mówiła, gdy trzymała na swoich piersiach wiercącego się, pokrytego mazią nowo narodzonego chłopca, wyjętego prosto z jej łona, wyczerpana i zarazem pełna euforii. „Nigdy jeszcze nie dokonałam czegoś tak niesamowitego”.
Samopoznanie jest możliwe, człowiek jest bowiem jedynym stworzeniem, które może poznać siebie.
