Elon Musk kupił Twittera. Pan A kupił firmę X. Kapitał nie ma narodowości ani osobowości. Niemniej w kręgach polityczno-medialnych zawrzało, jak gdyby właśnie wybuchła kontrrewolucja październikowa, dziesięć dni, które wstrząsnęły światem.

Idee samodzielności strategicznej Europy wymagają pytania – w czyim interesie? Z polskiego punktu widzenia armia europejska mogłaby strzelać w niewłaściwą stronę, a więc oddanie polskiej armii pod obcą kuratelę nie miałoby sensu.

Obecnie poszukiwanie prawdy jest niezmiernie trudne. Mam pewien dopuszczalny zakres źródeł, z których korzystam. Na jego granicach są opinie, z którymi się nie całkiem zgadzam, ale które mogą rozszerzyć moje horyzonty. Ale nachalną propagandę, której celem jest nie dobro Polski, ale jej rozkład, odrzucam dla higieny psychicznej.

Jesteśmy dziedzicami Rzymian, jednak to nasi przodkowie przyczynili się do jego upadku. Jak będzie z nami? Czy obecna cywilizacja Zachodu przetrwa? W jakiej formie? Może tylko jako zbiór e-booków z dziełami Joyce’a i Prousta dla fanów antyku oraz atrakcyjne środowisko dla gier komputerowych. Z opisami po chińsku i arabsku.

W medialnym mainstreamie role są jednoznacznie rozdzielone. Bohaterem pozytywnym jest postępowa elita, niosąca przed masami kaganek oświaty, jeżeli te zechcą z tego skorzystać. Rolą ludu jest słuchać mądrzejszych i na nich głosować, by zachowana była zewnętrzna forma demokracji, a i by wygrywali ci co trzeba.

Nie znalazł swojego de Gaulle’a, wobec tego postanowił sam wyjść na ring. Nie po to wybrał całym sercem Francję, aby bezczynnie obserwować jej degrengoladę.

Wojna hybrydowa to wojna na różnych poziomach, bez nadmiernej wymiany strzałów – tak, by móc udawać, że żadnej wojny nie ma. Taką wojną może stać się aktualny konflikt między Polską (i NATO) a Białorusią (i Rosją).

Co się jeszcze może zepsuć? W zasadzie wszystko. Ostatnio powiało strachem, gdy na całym świecie padł Facebook. Był moment, gdy obawiano się, że awaria jest terminalna i przepadną wszystkie zdjęcia z wakacji, filmiki z kotami i wybuchy hejtu. Po paru godzinach program wrócił, awaria pewnie już została zapomniana. Ale koniec był bliski.

Gdy chcemy rozwiązywać nowe problemy, musimy dotrzeć do granicy między znanym a nieznanym. Wziąwszy pod uwagę, jak wiele już wiemy, jest to trudne.

Ein Beispiel für das Ringen mit der Vergangenheit ist das Lied “Deutschland” von Rammstein. Starke Rockmusik, das Video zeigt die Geschichte des Hermann des Cheruskers, des Bezwingers der römischen Legionen, bis hin zum Erhängen der jüdischen Häftlinge. Alles ist hier gewaltig: mächtig und voll Heftigkeit. Flammen, Blut. Düstere, wagnerianische Stimmung. Man kann sehen, wie schwer es für diese Leute ist, Frieden zu finden. Da brodelt etwas unter der Oberfläche, viel ist unterdrückt und verschwiegen. Wie in einem mit einem schweren Deckel zugemachten Kessel, in dem sich Druck aufbaut.

Jest ważne, by wiedza nie przesłoniła nam świata zwykłych ludzi, by rozum nie stał się obiektem kultu, by moc tworzenia i niszczenia nie dała nam przekonania, że możemy nią dysponować według własnego uznania.

O Zemmourze obecnie mówią wszyscy. Zapełnia wielkie sale na tysiąc osób, książki podpisuje godzinami. I słucha ludzi, a ci mu mówią, że go potrzebują i na niego liczą. Niektórzy widzą w nim prawie zbawcę. Oczywiście są tam tylko jego zwolennicy, ale jest ich niemało.

Szwajcaria wydaje się oazą zdrowego rozsądku. Wyborcy potrafią blokować rozdawnictwo socjalne. Nie ma wojen ani rewolucji. Nie pali się bibliotek, wielu mieszka tam, gdzie mieszkał ojciec i dziad. Nie przesuwano dawno granic ani nie bombardowano niczego. To oczywiście szczęście, ale szczęściu temu trzeba było też pomóc.

Konfederacja Szwajcarska obchodzi w tym roku 730 lat swojego istnienia

Każdy dzień był jak chodzenie po linie nad Niagarą. Jeden zły krok, światło włączone w niewłaściwym momencie, płacz, jakikolwiek błąd – i koniec – pisze Jan ŚLIWA

Dla kształtowania opinii decydujący jest wpływ na krytyczne węzły sieci. Kto do kogo ma dostęp, jak przekaże swoją opinię. Ważne są treść i forma. W oświeceniowym Paryżu kaleczony francuski tylko ośmieszałby piszącego. A pozytywnie nastawiony amerykański prezydent (jak Wilson urobiony przez Paderewskiego) może przeważyć w procesie odzyskania niepodległości.

Qui est Éric Zemmour ? Un juif algérien qui a l’intention de devenir le président de la France l’année prochaine.

Tracąc resztki nadziei i próbując przynajmniej w ten sposób zwrócić uwagę świata, Szmul Zygielbojm, członek Rady Narodowej RP w Londynie, po konferencji bermudzkiej popełnił samobójstwo. Chciał zaprotestować tak przeciw obojętności państw Zachodu, które oskarżył o współudział w zbrodni. Nie dało to wiele: informacja ukazała się wraz z tekstem jego pożegnalnej notatki – na stronie 7.

Looking for anti-Semitism in every word hides ​​serious problems among trivialities.