Chiński radioteleskop FAST poszukuje życia pozaziemskiego

Poszukiwania życia pozaziemskiego do tej pory zakończyły się niepowodzeniem, pomimo olbrzymiej ilości obserwacji i wyliczeń, które sugerują, że warunki do życia w kosmosie mogą być bardziej powszechne, niż sądzono. Chińska Narodowa Agencja Kosmiczna rozpoczęła swój projekt mający na celu wykrycie sygnałów od obcej cywilizacji, wykorzystując teleskop sferyczny o aperturze pięciuset metrów (FAST).

Radioteleskop FAST

.Projekt Far Neighbor Project (FNP) został uruchomiony w 2023 roku i wykorzystuje kilka technik obserwacyjnych do poszukiwania sygnatur technologicznych od zaawansowanych cywilizacji. Celem obserwacji są pobliskie gwiazdy, układy egzoplanet, lokalne gromady kuliste i wiele innych. Tong-Jie Zhanga wraz z zespołem badawczym chcą wykorzystać radioteleskop FAST wraz z nowymi technikami analizy danych obserwacyjnych w poszukiwaniu sygnałów od obcych. Opis badana został zamieszczony w czasopiśmie The Astronomical Journal

FAST – który został nazwany Tianyan, co oznacza „Oko Nieba” – znajduje się w regionie Pingtang w południowo-zachodnich Chinach i został oddany do użytku w 2016 roku. Jest to drugi co do wielkości radioteleskop na świecie, który został zbudowany w naturalnym zagłębieniu terenu.

Jego konstrukcja jest innowacyjna i składa się z 4500 metalowych paneli, które tworzą ruchomą, aktywną parabolę. Podobnie jak w przypadku innych dużych anten statycznych, nad nią znajduje się kabina zawieszona na kablach. Może ona poruszać się automatycznie, aby sterować instrumentem w celu odbierania sygnałów z dowolnego kierunku.

Poszukiwanie życia pozaziemskiego

.Zespół stosuje dwie nowe metody obserwacji w nadziei, że poprawi to wyniki. Pierwszą z nich jest metoda MultiBeam Coincidence Matching (MBCM), która jest podobna do metody on-off, powszechnie stosowanej w obserwacjach SETI.

Koncepcja on-off zakłada, że sygnał zlokalizowany na niebie nie zostałby wykryty w wielu obserwacjach teleskopowych w tym samym czasie. MBCM wykorzystuje 19-wiązkowy odbiornik FAST, dzięki czemu może jednocześnie rejestrować dane w wiązce centralnej oraz w wiązkach zewnętrznych. Istnieje również technika wielowiązkowego skanowania źródeł punktowych (MBPS), która również wykorzystuje 19-wiązkowy tego radioteleskopu.

Metoda ta jest szczególnie wrażliwa na powtarzające sie sygnały wąskopasmowe i może jednocześnie porównywać wyniki w ramach jednej obserwacji. MBCM i MBPS to dwie nowe i niezwykle wydajne metody obserwacyjne, które znacznie zwiększą szybkość przetwarzania danych i przeprowadzą bardziej czułe obserwacje większej liczby obiektów w kosmosie.

Niestety, do tej pory nie uzyskano żadnych dowodów na istnienie pozaziemskiej inteligencji, ale dzięki nowym metodom szansa wykrycia życia pozaziemskiego znacznie się zwiększyła.

Teleskop Webba

.Zastępca dyrektora ds. rozwoju technologii i profesor w Centrum Badań Kosmicznych Polskiej Akademii Nauk, Piotr ORLEAŃSKI, na łamach „Wszystko co Najważniejsze” twierdzi, że: „Udało się ustawić wszystkie 18 luster Kosmicznego Teleskopu Jamesa Webba. Stanowią one razem zwierciadło o rozpiętości 6,5 metra. Każde z luster musi być oddzielnie wyjustowane, by móc dobrze zobrazować dane, które pozyskuje. W lipcu 2022 roku zobaczyliśmy pierwsze zachwycające zdjęcia różnego rodzaju obiektów kosmicznych. NASA opublikowało specjalną animację, na której można porównać zdjęcia tych samych obiektów pozyskane za pomocą teleskopu Hubble’a i Webba. Dopiero gdy się porównuje zdjęcia, widać, jaka jest różnica między tymi teleskopami”.

„Teleskopy Hubble’a i Webba różnią się dwoma rzeczami. Nowszy z nich jest większy, w związku z tym jest w stanie obserwować mniejsze obiekty, głównie te, które znajdują się dalej od nas. Widziane przez nas w ten sposób kosmiczne zdarzenia zachodziły w przeszłości – światło potrzebowało milionów lat, by do nas dotrzeć i byśmy mogli te zdarzenia teraz zaobserwować. Można powiedzieć, że widzimy to, co działo się np. 13,5 miliarda lat temu. W przypadku teleskopu Hubble’a było to 12 miliardów lat. Ale nawet obiekty wcześniej zaobserwowane przez teleskop Hubble’a widzimy dziś dzięki teleskopowi Webba znacznie bardziej szczegółowo. Tym, co różni te teleskopy, jest również to, że instrumenty teleskopu Hubble’a pracują w zakresie widzialnym, natomiast Webba w podczerwieni. To jest zupełnie inne spektrum fali elektromagnetycznej. Również dzięki temu można więcej zobaczyć. Jednak tym, co znacznie różni te twa teleskopy, jest ich wielkość – starszy ma dwa metry średnicy, nowszy ponad sześć” – pisze prof. Piotr ORLEAŃSKI w tekście „Kosmos coraz bliżej, także z Polakami„.

Oprac. EG