Działacze opozycji antykomunistycznej odznaczeni Krzyżami Wolności i Solidarności

Działacze opozycji antykomunistycznej zostali odznaczeni Krzyżami Wolności i Solidarności za działalność na rzecz odzyskania przez Polskę niepodległości i suwerenności. Odznaczenia wręczono w historycznej sali BHP, w imieniu prezydenta RP.
Działacze opozycji antykomunistycznej odznaczeni
.W uroczystościach, które są częścią obchodów 45. rocznicy podpisania Porozumień Sierpniowych, w historycznej sali BHP w Gdańsku, Krzyżami Wolności i Solidarności uhonorowano 27 osób – w tym pięć pośmiertnie. Zostali oni odznaczeni za działalność na rzecz odzyskania przez Polskę niepodległości i suwerenności oraz respektowanie praw człowieka w Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej.
W imieniu prezydenta RP Karola Nawrockiego (odznaczenia nadał jeszcze były prezydent RP Andrzej Duda), Krzyże Wolności i Solidarności wręczył zastępca prezesa Instytutu Pamięci Narodowej dr hab. Karol Polejowski, który podkreślił, że odznaczeni są ostatnim pokoleniem, które osobiście walczyło o wolność.
„Bardzo często młodzi ludzie zastanawiają się, czy wolność, z której dzisiaj korzystają była nam dana na zawsze. Państwa obecność – dam i kawalerów Krzyża Wolności i Solidarności, działaczy Związku Zawodowego Solidarności, kombatantów i represjonowanych oznacza, że nie zawsze tak było, a w XX wieku Polacy częściej zmagali się ze zniewoleniem niż korzystali z dobroci wolności” – powiedział i dodał, że wszyscy odznaczeni „mają w sobie gen polskości i wolności”.
Kim są odznaczeni?
.Zwracają się do uhonorowanych podkreślił, że są „ostatnim pokoleniem XX wieku, które o tę wolność musiało osobiście walczyć”. „My, żyjący dzisiaj w Polsce, korzystamy z tego, co zrobiliście wówczas” – stwierdził zastępca prezesa IPN. Dodał, że to oni, „wstając z kolan przed władzą komunistyczną, podejmując tę walkę, daliście nam wolność”.
„Jedna z osób dzisiaj odznaczonych, odbierających Krzyż Wolności i Solidarności powiedziała, że mogła zrobić więcej. I chociaż z damami i kawalerami Krzyża Wolności i Solidarności nie należy wchodzić w spory, to ja sobie pozwolę nie zgodzić się z tym stwierdzeniem. Bo czyż można było zrobić więcej, niż przywrócić Polsce wolność, Polakom swobodę i godność?” – dopytywał Polejowski dodając, że, jego zdaniem, nie można było zrobić więcej.
Odznaczenia otrzymali: Roman Czepiel, Iwona Czyżewska, Krzysztof Dudkowski, Tadeusz Gajewski, Zbigniew Gordon, Piotr Kałużyński, Ryszard Kamiński, Mieczysław Kloskowski, Małgorzata Kuźma, Grzegorz Kuźmiszyn, Jan Maria Matacz, Stanisław Mazurek, Zdzisław Niewiadomski, Wojciech Olejniczak, Zbigniew Przytarski, Marian Sadowski, Józef Siciński, Roman Stegart, Wiesław Stolarczyk, Elżbieta Szałankiewicz, Czesław Szweda i Zbigniew Szymański.
Pośmiertnie odznaczenia przyznano: ks. Tadeusz Kurach, Stanisław Lekent, Jan Murawka, Wiesław Urbaniak oraz Henryk Wojnowski.
Krzyż Wolności i Solidarności
.Krzyż Wolności i Solidarności został ustanowiony przez Sejm RP 5 sierpnia 2010 r. Po raz pierwszy przyznano go w czerwcu 2011 r., przy okazji obchodów 35. rocznicy protestów społecznych w Radomiu (1976). Krzyż nadawany jest przez Prezydenta RP na wniosek prezesa IPN działaczom opozycji wobec dyktatury komunistycznej, za działalność (w latach 1956–1989) na rzecz odzyskania przez Polskę niepodległości i suwerenności lub respektowanie praw człowieka w PRL. Pierwowzorem Krzyża Wolności i Solidarności był Krzyż Niepodległości ustanowiony w 1930 r.
Działacze opozycji antykomunistycznej – wspólnota Polaków pragnących wolności
.Jak na łamach Wszystko co Najważniejsze pisze Marek MUTOR w tekście „Sierpień 1980 to fenomen bycia razem. I wiedza, jak przezwyciężyć kłopoty dzisiejszej Europy” – „Wspólnota obywatelska tworzy się wokół wartości, do których zaliczamy przede wszystkim język, ale także wytwory kultury, dzieła sztuki, tradycję oraz zwyczaje członków zbiorowości. Ale chyba najdonioślejszą rolę w kształtowaniu wspólnoty obywatelskiej odgrywa wspólne doświadczenie, czyli przekonanie, że są wydarzenia z przeszłości, które są ważne dla wszystkich albo dla znacznej większości. Wydarzenia, które zaważyły na ich losach. Historia jest więc tym, co wspólnotę konstytuuje, i jako taka może służyć kształtowaniu postaw patriotycznych.”
Warto zastanowić się, czym jest patriotyzm. To umiłowanie ojczyzny, która jest określona zarówno geograficznie, jak i kulturowo. Nie należy mylić patriotyzmu z nacjonalizmem. Jeśli dziś w Europie obserwujemy wzrost nastrojów nacjonalistycznych, to nie z powodu nadmiaru edukacji patriotycznej, ale raczej dlatego, że nie jest ona właściwa.
Miłość do ojczyzny zakłada także otwartość na innych.
.Tak jak w relacjach międzyludzkich — jeżeli mamy na odpowiednim poziomie ukształtowaną miłość własną, kiedy potrafimy kochać właściwie swoją rodzinę, najbliższych, to jesteśmy też otwarci na współpracę i kooperację z innymi. Podobnie jest z patriotyzmem. Służy on także pozytywnemu układaniu współpracy międzynarodowej.
Wspólnotę kształtuje historia, ale właściwie należałoby powiedzieć, że kształtuje ją pamięć. Historia to z jednej strony nauka, która bada fakty z przeszłości, z drugiej — minione wydarzenia. Pamięć natomiast jest tym, co ludzie mają w głowach. Spośród wielu faktów w pamięci pozostają nieliczne, które mają dla nas jakąś wagę. Tak jest z pamięcią indywidualną. Ale istnieje też pamięć zbiorowa. Spośród wielu przeszłych wydarzeń wspólnota wybiera te, które są dla niej szczególnie ważne. Kultywuje je, poświęca im pomniki, książki, filmy i z myślą o nich organizuje uroczystości jubileuszowe. W Polsce jest wiele miejsc pamięci, nie tylko istniejących fizycznie, ale i pojmowanych szerszej, tak jak proponował Pierre Norra. Charakterystyczne dla jego refleksji jest nie dosłowne rozumienie pojęcia „miejsca” (topograficznego) pamięci, ale postrzeganie go jako wydarzenia. W Polsce takim miejscem pamięci jest Sierpień ‘80.
Wydarzenia związane z powstaniem „Solidarności”, następnie jej rozwojem, potem dramatem stanu wojennego, przemianami po roku 1989 i okresem późniejszym, są miejscem pamięci, które jest istotne dla współczesnej Polski.
.Z powstaniem „Solidarności” w 1980 roku wiąże się fenomen, który został zapamiętany jako „bycie razem”.
LINK DO TEKSTU: https://wszystkoconajwazniejsze.pl/marek-mutor-sierpien-1980-to-fenomen-bycia-razem
PAP/TD