Formacja Haasttse-baad Tessera na Wenus prawdopodobnie powstała w wyniku dwóch uderzeń meteorytów

Naukowcy znaleźli dowody sugerujące, że formacja Haasttse-baad Tessera znajdująca się na Wenus została prawdopodobnie utworzona przez dwa duże uderzenia meteorytów na początku historii planety.

.W badaniu opublikowanym w czasopiśmie „Journal of Geophysical Research: Planets” naukowcy z Universidad Rey Juan Carlos, Lawrence Livermore National Laboratory i University of Minnesota wskazują, w jaki sposób wykorzystali zależności geologiczne i modelowanie numeryczne do opracowania teorii opisującej powstanie najstarszej rozpoznanej formacji terenu na Wenus.

Poprzednie badania wykazały istnienie dużej koncentrycznej formacji na powierzchni Wenus, składającej się z wielu okręgów, zwanej Haasttse-baad Tessera. Astronomowie stwierdzili również, że w przeciwieństwie do innych planet w Układzie Słonecznym, na Wenus nie występują dowody na istnienie kraterów uderzeniowych o średnicy większej niż 300 kilometrów. Nowe badania skupiło się na możliwości czy Haasttse-baad Tessera może być dowodem na znacznie większe uderzenie meteorytu w powierzchnię tego globu.

Aby się tego dowiedzieć, astronomowie zmierzyli formację i porównali ją z inną – znalezioną na Callisto, jednym z księżyców Jowisza. Wcześniejsze dowody sugerowały, że jego wielopierścieniowa struktura powierzchni powstała w wyniku dużego uderzenia. Pierścienie znajdują się w miejscach kraterów, ponieważ są zbudowane z zimnej wody, która wypłynęła spod powierzchni po uderzeniu, deformując skorupę. Znajdując podobieństwa, naukowcy przeprowadzili modelowanie numeryczne, aby dowiedzieć się, czy koncentryczne kręgi na Wenus mogły powstać w podobny sposób.

Analiza wykazała, że możliwe jest, że wkrótce po uformowaniu Wenus rozwinęła cienką skorupę na stopionej powierzchni. Uderzająca asteroida lub inne duże ciało mogło się przebić przez powierzchnię, co spowodowało wypchnięcie stopionego materiału znajdującego się pod poniżej na pobliską powierzchnię, deformując skorupę w podobny sposób, jak zaobserwowano to na Callisto. W rezultacie powstałyby podobne koncentryczne okręgi.

.Dalsze badania wykazały, że niektóre kręgi zostały przesunięte, co sugeruje, że planeta została uderzona przez dwa obiekty (każdy o średnicy około 75 kilometrów) w tym samym czasie i w tym samym miejscu. Naukowcy sugerują również, że Haasttse-baad Tessera nie znajduje się na płaskowyżu, jak inne podobne formacje, ponieważ materiał pod nią odpłynął przed ochłodzeniem.

Oprac. EG