Rosnąca zależność od OZE jest ryzykowna – raport UE i NATO

Rosnąca zależność od odnawialnych źródeł energii (OZE) niesie z sobą potencjalne ryzyko na poziomie łańcuchów dostaw, ponieważ wiele niezbędnych komponentów nadal pochodzi z krajów nie będących członkami UE i NATO – czytamy w opublikowanym w czwartek raporcie wspólnej grupy zadaniowej powołanej w marcu w celu zbadania odporności infrastruktury krytycznej i ewentualnego identyfikowania słabych punktów.

.Raport skupia się na czterech kluczowych sektorach: energetyce, transporcie, infrastrukturze cyfrowej i kosmicznej.

Rosnąca zależność od OZE a bezpieczeństwo energetyczne

.„Sabotaż na rurociągach Nord Stream pokazał, jak podatna na ataki jest infrastruktura energetyczna. Bezpieczeństwo energetyczne jest większym wyzwaniem w obecnej sytuacji geopolitycznej. Ponadto działania wojskowe w znacznym stopniu zależą od cywilnych sieci energetycznych i dostaw” – czytamy w dokumencie.

„Państwa członkowskie i sojusznicy podjęli zdecydowane kroki w celu zmniejszenia naszej zależności od rosyjskiej energii. Rosnące wykorzystanie odnawialnych źródeł energii i elektryfikacja mogą wzmocnić odporność, ponieważ zwiększają różnorodność źródeł i autonomię oraz zmniejszają zależność od jednego systemu centralnego. Z drugiej strony nowa infrastruktura i połączenia niosą ze sobą również nowe wyzwania w zakresie ochrony infrastruktury. Rosnąca zależność od energii odnawialnej niesie ze sobą również potencjalne ryzyko na poziomie łańcucha dostaw, ponieważ wiele niezbędnych komponentów nadal pochodzi spoza NATO i UE” – ostrzegają autorzy raportu.

Infrastruktura transportowa, cyfrowa i kosmiczna

.Jak podkreślają autorzy raportu, również infrastruktura transportowa, w tym lotniska i porty morskie, jest narażona na cyberataki, które mogą wyrządzić znaczne szkody gospodarcze i utrudnić jej użytkowanie przez wojsko.

„Nasze siły zbrojne w dużej mierze polegają na cywilnej i komercyjnej infrastrukturze transportowej. (…) Rosnąca elektryfikacja transportu doprowadzi do większej zależności od sieci elektroenergetycznej, poza istniejącym już uzależnieniem od rurociągów dla produktów węglowodorowych, które pozostaną częścią koszyka energetycznego w dającej się przewidzieć przyszłości” – przewidują analitycy NATO i UE.

Zwracają oni też uwagę, że poleganie na kablach podmorskich i sieciach 5G stwarza ryzyko ze względu na ograniczone możliwości naprawy i zwiększoną podatność na uszkodzenia. „Ponadto infrastruktura cyfrowa opiera się na globalnych łańcuchach dostaw. Są one podatne na przypadkowe i celowe zakłócenia, które mogą mieć wpływ na globalne sieci i stwarzać zagrożenia dla bezpieczeństwa” – alarmują.

„Infrastruktura kosmiczna obejmuje zarówno zasoby kosmiczne, jak i systemy naziemne, które mogą być podatne na różne zagrożenia spowodowane przez człowieka i naturę. Zasoby kosmiczne mogą należeć i być obsługiwane przez UE (Galileo, Copernicus), państwa członkowskie, sojuszników oraz, w coraz większym stopniu, podmioty komercyjne. Strategiczni konkurenci i potencjalni przeciwnicy opracowują zdolności przeciwdziałania w przestrzeni kosmicznej, które mogą zagrozić dostępowi NATO i UE do przestrzeni kosmicznej oraz swobodzie działań w niej, potencjalnie zakłócając infrastrukturę krytyczną” – przewidują autorzy raportu.

W opracowanych zaleceniach kładą oni przede wszystkim nacisk na konieczność bliższej współpracy i gotowości szybkiego reagowania państw NATO i UE.

Filary polityki energetycznej Polski

.„Polityka energetyczna Polski do 2040 roku (PEP2040) stanowi odpowiedź na wyzwania stojące przed polską energetyką w najbliższych dekadach oraz wyznacza kierunki rozwoju sektora energii” – pisze Tomasz DĄBROWSKI, podsekretarz stanu w Ministerstwie Energii w latach 2018-2019.

Jak podkreśla, „celem strategii energetycznej państwa jest bezpieczeństwo energetyczne przy zapewnieniu konkurencyjności gospodarki i efektywności energetycznej, a także zmniejszenie oddziaływania sektora energii na środowisko przy optymalnym wykorzystaniu własnych zasobów energetycznych”.

Pośród filarów polityki energetycznej Polski wymienia kolejno: własne zasoby energetyczne, rozbudowę infrastruktury wytwórczej i sieciowej, dywersyfikację dostaw gazu ziemnego i ropy naftowej, rozwój rynków energii, wdrożenie energetyki jądrowej, rozwój odnawialnych źródeł energii, rozwój ciepłownictwa i kogeneracji, a także poprawę efektywności energetycznej.