Konkurs Chopinowski 2025. Kolejne etapy
XIX Konkurs Chopinowski 2025 to dobrze naoliwiona maszynka. Wszystko działa tak, jak zaplanowano na wiele miesięcy przed rozpoczęciem Konkursu Chopinowskiego w Narodowym Instytucie Fryderyka Chopina, który jest odpowiedzialny za organizację najważniejszego święta polskiej muzyki.
I etap XIX Konkursu Chopinowskiego: 3-7 października 2025 r.
Początek sesji porannej od godz. 10.00, przerwa między 12.00 a 12.30
Początek sesji wieczornej od godz. 17.00, przerwa między 19.00 a 19.30
Do I etapu konkursu zakwalifikowano 85 pianistów i pianistek z 20 krajów. Najliczniejszą grupę stanowią reprezentanci Chin (29), Japonii (13) i Polski (13). Pozostałą grupę stanowią artyści z Korei Południowej (4), USA (4), Kanady (5), Włoch (3), Francji (2), Chińskiego Tajpej (3) i Wielkiej Brytanii (3), a po jednym reprezentancie będą miały Hiszpania, Portugalia, Niemcy, Wietnam, Malezja, Gruzja, Bułgaria, Czechy i Izrael.
Zgodnie z regulaminem w grupie zakwalifikowanych do konkursu z pominięciem udziału w eliminacjach znalazło się 19 laureatów najważniejszych konkursów pianistycznych na świecie (w Leeds, Tel Awiwie, Miami, Bolzano, Hamamatsu, im. Paderewskiego w Bydgoszczy, Ogólnopolskiego Konkursu Pianistycznego im. Fryderyka Chopina w Warszawie): Piotr Alexewicz (Polska), Jonas Aumiller (Niemcy), Kevin Chen (Kanada), Mateusz Dubiel (Polska), Alberto Ferro (Włochy), Adam Kałduński (Polska), Kaito Kobayashi (Japonia), Mateusz Krzyżowski (Polska), Shiori Kuwahara (Japonia), Hyuk Lee (Korea Południowa), Pedro López Salas (Hiszpania), Eric Lu (USA), Philipp Lynov (pod neutralną flagą), Piotr Pawlak (Polska), Anthony Ratinov (USA), Tomoharu Ushida (Japonia), Andrzej Wierciński (Polska), Krzysztof Wierciński (Polska), William Yang (USA).
II etap XIX Konkursu Chopinowskiego: 9-12 października 2025 r.
Początek sesji porannej od godz. 10.00, przerwa między 12.00 a 12.30
Początek sesji wieczornej od godz. 17.00, przerwa między 19.00 a 19.30
Wieczorem we wtorek 7 października zostanie ogłoszona lista pianistów, których jurorzy XIX Konkursu Chopinowskiego zakwalifikowali do II etapu. Przewiduje się, że będzie to ok. 40 z 85 pianistów uczestniczących w I etapie.
III etap XIX Konkursu Chopinowskiego: 14-16 października 2025 r.
Początek sesji porannej od godz. 10.00, przerwa między 12.00 a 12.30
Początek sesji wieczornej od godz. 17.00, przerwa między 19.00 a 19.30
W tym etapie jury Konkursu Chopinowskiego wskaże około 20 pianistów, którzy przejdą do finału XIX Konkursu Chopinowskiego.
Finał XIX Konkursu Chopinowskiego: 18-20 października 2025 r.
Godzina rozpoczęcia przesłuchań finałowych codziennie o 18.00.
W finale Konkursu Chopinowskiego zagra około dziesięciu pianistów wskazanych decyzją jurorów.
Trzy koncerty laureatów
Tradycyjnie już odbędą się trzy koncerty laureatów w dniach 21-23 października 2025 r. Zakończą one XIX Konkurs Chopinowski, wówczas też zostaną wręczone nagrody laureatom [WIĘCEJ].
Tradycyjnie też w bazylice Świętego Krzyża na Krakowskim Przedmieściu odbędzie się koncert 17 października – w rocznicę śmierci Fryderyka Chopina.
Święto polskiej muzyki
Eliminacje do XIX Konkursu Chopinowskiego potwierdziły rosnącą popularność muzyki Chopina na świecie – pisze Marcin WĄSOWSKI, muzykolog, kierownik Działu ds. Nauki i Wydawnictw w Narodowym Instytucie Fryderyka Chopina, na łamach „Wszystko co Najważniejsze” [LINK].
„Fakt, że swój udział zgłosili pianiści, którzy zdobywali nagrody w innych prestiżowych konkursach, podkreśla opinię o Międzynarodowym Konkursie Pianistycznym im. Fryderyka Chopina jako najważniejszym wydarzeniu tego rodzaju na świecie; już sam etap eliminacji przykuwa uwagę wielotysięcznej publiczności z całego świata. Wysoka frekwencja publiczności wypełniającej w większości Salę Kameralną Filharmonii Narodowej podczas każdej sesji przesłuchań świadczy o tym, że przez miłośników muzyki Chopina ta faza jest traktowana jako pełnoprawny etap konkursu, etap, który dzięki wysokiemu poziomowi prezentowanych interpretacji dostarcza wielu emocji i artystycznych wrażeń” – pisze Marcin Wąsowski.
Fryderyk Chopin – poeta polskiej wolności
„Muzyka Fryderyka Chopina wzbudzała patriotyczne skojarzenia, jeszcze zanim jego partytury opuściły prasy drukarskie” – pisze Artur SZKLENER na łamach „Wszystko co Najważniejsze” [LINK].
„Już jako syn właściciela jednej z najlepszych pensji w Warszawie wieczorami improwizował dla kolegów na tematy historyczne, a goście jego salonu w Paryżu mogli słyszeć całe poematy, których jedynie fragmenty przelewał na papier. Narodowy, patriotyczny rys jego twórczości był czytelny nie tylko dla Polaków. Zauważył go już Robert Schumann, pierwszy międzynarodowy recenzent młodego Chopina (to on zakrzyknął o chopinowskich Wariacjach op. 2: „Panowie, czapki z głów, oto geniusz”). W recenzji koncertów fortepianowych tak oto charakteryzuje Chopina w kontekście powstania listopadowego: „Stanął więc, zaopatrzony w najgłębszą znajomość swej sztuki, świadom swej siły i stąd uzbrojony w odwagę, kiedy w 1830 r. odezwał się potężny głos ludów. Setki młodzieńców wyczekiwały tej chwili: lecz Chopin był pierwszy na wałach […]. Na spotkanie nowego czasu i nowych stosunków los przygotował coś jeszcze: wyróżnił Chopina i uczynił go interesującym przez jego wyrazistą, oryginalną narodowość, mianowicie polską […]. Gdyby samowładny monarcha [car] wiedział, jaki w dziełach Chopina, w prostych melodiach jego mazurków, zagraża mu niebezpieczny wróg, zakazałby tej muzyki. Utwory Chopina to armaty ukryte w kwiatach”. Echa powstańczej pieśni Litwinka Kurpińskiego (op. 49) czy „heroiczne” przetworzenia poloneza (op. 53) były czytelne natychmiast po wysłuchaniu.
Sam Chopin pozostawił też liczne dowody patriotycznego zaangażowania. Wybuch powstania w 1830 r. stał się momentem przełomowym w jego stylu muzycznym. To wtedy – gdy przyjaciele niemal siłą powstrzymali go od powrotu i walki – pisał, że nocami „piorunuje na fortepianie”, wtedy zaczął wprowadzać ciemne brzmienia, gwałtowne kontrasty i liczne przebiegi chromatyczne rozkładające klasyczną prostotę stylu dur-moll. To wtedy powstały – zgodnie z rodzinnym przekazem – Etiuda c-mollzwana Rewolucyjną czy gwałtowne Scherzo h-moll, a nawet szkic Preludium d-moll, wydanego wiele lat później w cyklu op. 28, nawiązującym do bachowskiego Das Wohltemperierte Klavier.
Chopin był też dobrze zorientowany w sytuacji geopolitycznej, czego najlepszym dowodem list do Juliana Fontany z kwietnia 1848, w którym pisze m.in.: „Zbierają się nasi w Poznaniu. Czartoryski pierwszy tam pojechał, ale Bóg wie, jaką to drogą wszystko pójdzie […]. Nie obejdzie się to bez strasznych rzeczy, ale na końcu tego wszystkiego jest Polska świetna, duża, słowem: Polska”.
Gdy we wrześniu 1863 roku (14 lat po śmierci kompozytora) wojska rosyjskie zdemolowały pałac Zamoyskich w Warszawie w odwecie za nieudany zamach uczestników powstania styczniowego na namiestnika Teodora Berga, nikt zapewne nie zdawał sobie sprawy, że zniszczenie stojącego tam fortepianu zyska wymiar symboliczny. Cyprian Kamil Norwid – który w młodości poznał Chopina w Paryżu – uwiecznił ten moment, podnosząc go w słynnym wierszu Fortepian Chopina do rangi starcia kultur i systemów wartości. Był to ważny akt włączenia twórczości Chopina w dyskurs walki o niepodległość, co bodaj w sposób najbardziej czytelny unaocznił Ignacy Jan Paderewski w słynnym lwowskim przemówieniu w setną rocznicę urodzin kompozytora (1910), które notabene otworzyło ścieżkę politycznego zaangażowania przyszłego premiera polskiego rządu: „W Chopinie tkwi wszystko, czego nam wzbraniano: barwne kontusze, pasy złotem lite […], szlacheckich brzęk szabel, naszych kos chłopskich połyski, jęk zranionej piersi, bunt spętanego ducha […], niewoli ból, wolności żal, tyranów przekleństwo i zwycięstwa radosna pieśń”. To dlatego w trakcie II wojny światowej niemieckie władze okupacyjne zakazały wykonywania jego utworów” – pisze Artur SZKLENER.
AJ
