koronawirus w polsce

Chociaż spodziewamy się, że Polska wyjdzie z kryzysu związanego z pandemią koronawirusa z mniejszą liczbą blizn niż wiele innych krajów, analiza przeprowadzona przez OECD identyfikuje szereg głównych wyzwań dla polityk publicznych.

Początek pandemii COVID-19 przyniósł powszechny lęk, zwłaszcza wśród osób starszych, szczególnie narażonych na ciężki przebieg choroby. Jednak z czasem okazało się, że pod względem komfortu psychicznego to młodzi okazali się grupą najbardziej wrażliwą.

Problem epidemii dotknie nas wszystkich i będziemy się musieli z nim mierzyć przez następne tygodnie. Najważniejsze teraz jest to, by słuchać odgórnych zaleceń, pozostawać w domach, często myć ręce, zrezygnować z imprez czy spacerów w większym gronie, śledzić oficjalne źródła i poważnie potraktować sytuację. Bo za chwilę może się okazać, że tak jak we Włoszech, ludzie mający poważne, zagrażające życiu objawy nie będą mieli gdzie się podziać – z powodu przepełnienia szpitali.

W średniowieczu ludzie uciekali z miast, porzucali swoje warsztaty, pola i trzody. Niektórzy oddawali się uciechom życia, bo każdy dzień mógł być ostatni, inni wędrowali drogami jako biczownicy. Podejmowano pielgrzymki – w 1350 r. na Wielkanoc przybyło do Rzymu milion pielgrzymów, co dodatkowo wspomogło propagację choroby. Załamała się struktura demograficzna i społeczna, najbardziej poszukiwanymi zawodami były lekarz, ksiądz i grabarz. Wyludnione tereny się zalesiały, uratowani z zarazy przejmowali porzucone majątki. Społeczeństwo musiało zorganizować się na nowo i psychicznie dojść do siebie. A teraz?