marzec 1968

Jak dowodzi Monika Krawczyk, emigracja z Polski 1968 r. była największą odpowiedzią daną władzy Polski Ludowej przez Żydów.

Wpływ wydarzeń 1968 r. na stosunki polsko-niemieckie był niewielki, co widoczne stało się już po 1970 r., gdy rozpoczął się proces ich normalizacji. Miały one jednak wpływ na obraz Polski i polskiego społeczeństwa w Niemczech.

W antysyjonistycznym wiecach zwoływanych przez różne instancje władzy tłumy pracowników brały udział kompletnie biernie. Ze wspomnień wynika, że wielu prostych ludzi nie rozumiało ani oficjalnej kampanii PZPR, ani racji zbuntowanych studentów czy w szerszym sensie inteligencji. Konflikt odbierano jako „rozgrywkę na górze” czy grę różnych frakcji w obozie władzy. Zarazem wśród zwalnianych ze stanowisk i wyjeżdżających na emigrację obok ewidentnie skrzywdzonych ludzi widziano twarze niezreformowanych stalinowców, dawnych wojskowych sędziów czy funkcjonariuszy bezpieczeństwa. To jeszcze wzmagało dezorientację.