Miss Coolpics

Jadąc do Wietnamu spodziewałam się ujrzeć kraj, który byłby podobny do sąsiedniej Kambodży i prawdopodobnie do innych krajów w tej części świata. Na szczęście Wietnam okazał się dość odmienny od wszystkich tych miejsc w Azji, które odwiedziłam do tej pory. Dotarłszy do Hanoi, od razu znalazłam się w typowym południowo-azjatyckim mieście, tętniącym życiem i zdominowanym przez szalony ruch. Szybko jednak zdałam sobie sprawę, jak wyjątkowe jest to miasto, którego odkrywanie w ciągu raptem kilku dni okazało się niezwykle ekscytujące.

Musée des Arts Forains, czyli muzeum poświęcone wszystkiemu co związane z wesołymi miasteczkami, znajduje się w położonej poza turystycznym szlakiem dzielnicy Bercy.

O tej porze roku trzeba wstać przed 6 rano lub też pozostać w mieście do 21, żeby móc uchwycić tą niezwykłą złotą poświatę. W ciągu dnia słońce jest po prostu zbyt mocne, a wszechobecne cienie i bardzo mocny kontrast raczej utrudniają uzyskanie udanego zdjęcia.

Święta tuż, tuż i trudno mi wyobrazić sobie lepsze miejsce do wchłaniania świątecznej atmosfery niż Paryż. Co prawda w tym roku trudniej mi się poddać urokowi Świąt, jednak przechadzając się bajecznie oświetlonymi ulicami, sącząc wino na tarasie w Galerie Vivienne czy też podziwiając przecudne witryny domu towarowego Printemps, zaczynam czuć iście dziecięcy entuzjazm.

Zapraszam do spacerów ulicami – nie tylko Paryża.

Już od czasów Henri Cartier-Bressona, a może i wcześniej, każdy fotograf wie, że nie ma nic cenniejszego, niż być we właściwym miejscu, we właściwym czasie. Jedna chwila, ułamek sekundy, umiejętnie uchwycone na zdjęciu, mogą sprawić, że będzie ono naprawdę wyjątkowe. Zatrzymanie w kadrze wydarzenia, które chwilę później dosłownie się rozpada, staje się źródłem ogromnej przyjemności.

Zobaczymy ekstrawaganckie stroje, turystów, zapracowanych Paryżan, zakochanych i wiele wiele innych ciekawych postaci. Od czasu do czasu staram się trochę poćwiczyć i spróbować uchwycić na zdjęciach choć niewielką część wszystkich ciekawych spraw i rzeczy, a przede wszystkim ludzi na ulicach francuskiej stolicy.

Życie codzienne z Kambodży toczy się zupełnie innym rytmem, niż ten do którego przywykliśmy w Europie. O 6. rano, a czasem nawet i wcześniej, wszyscy są już na nogach i zaczyna się krzątanina, sprzątanie, przygotowywanie posiłków. Dzieci idą do szkoły i często kończą lekcje jeszcze przed południem. Przez resztę dnia dzieci się bawią, pomagają dorosłym w pracy. Im później w ciągu dnia , tym temperatura i wilgotność są wyższe. Punkt kulminacyjny następuje ok. godziny 14. Wtedy ci którzy mogą sobie na to pozwolić – szukają ochłody w wodzie.