Hubble uchwycił galaktykę w gwiazdozbiorze Hydry

NGC 5495

Naukowcy za pomocą Kosmicznego Teleskopu Hubble’a zobrazowali galaktykę oznaczoną jako NGC 5495, znajdującą się w gwiazdozbiorze Hydry.

.Jak tłumaczą astronomowie z NASA, obraz uchwycony przez kamerę Wide Field Camera 3 na Teleskopie Hubble’a przedstawia Imponujące ramiona należące do galaktyki spiralnej NGC 5495. NGC 5495, znajdująca się około 300 milionów lat świetlnych od Układu Słonecznego, w gwiazdozbiorze Hydry, jest galaktyką Seyferta – typem galaktyki ze szczególnie jasnym regionem centralnym. Te jasne jądra, znane badaczom jako aktywne jądra galaktyk (AGN), są zdominowane przez światło emitowane przez pył i gaz wpadający do supermasywnej czarnej dziury.

Fot. ESA/Hubble & NASA, J. Greene

.Zdjęcie pochodzi z serii obserwacji wykonanych przez naukowców badających supermasywne czarne dziury czające się w sercach odległych galaktyk. Obserwacja centralnych regionów tak odległych obiektów może być wyzwaniem – oprócz światła wytwarzanego przez materię wpadającą do supermasywnych czarnych dziur, obszary formowania się gwiazd i światło z istniejących już tego typu obiektów przyczyniają się do jasności rdzeni galaktyk. Obraz z Hubble’a pomógł astronomom rozdzielić różne źródła pochodzenia światła w jądrze NGC 5495, umożliwiając dokładną analizę supermasywnej czarnej dziury w centrum.

Oprócz NGC 5495, na zdjęciu widoczne są dwie „gwiezdne przeszkody”. Jedna z nich znajduje się tuż obok centrum galaktyki, a druga bardzo wyraźnie odznacza się obok niej. Chociaż obiekty te znajdują się w tym samym miejscu na niebie, to są położone znacznie bliżej Ziemi niż NGC 5495 – są to gwiazdy znajdujące się w Drodze Mlecznej. Jasne obiekty otoczone są kolcami dyfrakcyjnymi – optycznymi artefaktami stworzonymi przez wewnętrzną budowę Hubble’a oddziałującą ze światłem gwiazd.

Hydra (łac. Hydra) jest największym pod względem powierzchni gwiazdozbiorem, spośród wszystkich 88 i rozciąga się na ponad 1/4 nieba. Głowa Hydry leży na południe od Raka i trochę na północ od równika niebieskiego, a ogon między Wagą i Centaurem, na południowej półkuli. W Polsce konstelacja jest widoczna wiosną. Liczba gwiazd widocznych w niej gołym okiem wynosi około 130.

.Kosmiczny Teleskop Hubble’a, został wystrzelony na niską orbitę okołoziemską w 1990 roku i od tej pory pomaga naukowcom lepiej poznawać Wszechświat. Nie był on pierwszym teleskopem kosmicznym, ale jest jednym z największych i najbardziej wszechstronnych, przez co jest jednym najważniejszych narzędzi badawczych w historii ludzkości. Teleskop Hubble’a został nazwany na cześć astronoma Edwina Hubble’a. Space Telescope Science Institute (STScI) wybiera cele Hubble’a i przetwarza uzyskane dane, podczas gdy Goddard Space Flight Center (GSFC) kontroluje sam statek kosmiczny.

Oprac. EG

Materiał chroniony prawem autorskim. Dalsze rozpowszechnianie wyłącznie za zgodą wydawcy. 13 grudnia 2024
Fot. ESA/Hubble & NASA, J. Greene