Nagroda Pawła Włodkowica 2025 [Laureaci]
Dr Tomasz Sieniow i Katarzyna Wiśniewska zostali w dniu 10 grudnia wyróżnieni Nagrodą Rzecznika Praw Obywatelskich im. Pawła Włodkowica. Otrzymują ją osoby, które walczą o obronę podstawowych praw i wartości – często wbrew zdaniu i poglądom większości.
Nagroda Pawła Włodkowica 2025
.Nagroda Rzecznika Praw Obywatelskich im. Pawła Włodkowica ma charakter honorowy. Uroczystość jej wręczenia odbyła się w biurze RPO. W 2025 roku wyróżnieniu nagrodą zostali – dr Tomasz Sieniow, adiunkt na wydziale Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego oraz założyciel fundacji Instytut na rzecz Państwa Prawa oraz Katarzyna Wiśniewska, działaczka i menedżerka z Piastowa, od ponad 30 lat zaangażowana w rozwój systemu pomocy społecznej, reprezentująca środowisko ośrodków interwencji kryzysowej.
W laudacji dr hab. Andrzej Herbet, prof. KUL podkreślił, że dr Tomasz Sieniow jest jednym z założycieli i pomysłodawców Instytutu na rzecz Państwa Prawa, który świadczy nieodpłatne porady prawne i monitoruje przestrzeganie europejskich i międzynarodowych standardów ochrony praw uchodźców. Zaznaczył, że z pomocy Instytutu do tej pory skorzystało kilkadziesiąt tysięcy osób z ponad 50 państw. Podkreślił, że w zasadzie całą swoją aktywność zawodową i społeczną poświęcił on problematyce praw człowieka, w tym prawa migracyjnego i działalności pro bono.
Tomasz Sieniow i Katarzyna Wiśniewska z Nagrodą Pawła Włodkowica 2025
.Dr Tomasz Sieniow zauważył, że Instytut na rzecz Państwa Prawa – pomimo wielu turbulencji – od 25 lat pomaga ludziom. – Za każdym razem, kiedy wydaje nam się, że to już jest ten moment, że w kolejnym roku nie damy rady, to działamy dalej i okazuje się, że są jakieś opatrznościowe zjawiska, które sprawiają, że możemy również dalej kontynuować naszą misję. Jestem wdzięczny jako przedstawiciel tego Instytutu wszystkim organizacjom, które nam pomogły, żebyśmy mogli tę misję prowadzić – powiedział.
Dr hab. Bożena Józefów-Czerwińska, prof. UKSW, zaznaczyła w laudacji, że Katarzyna Wiśniewska od ponad 18 lat pełni funkcję dyrektorki Zespołu Ośrodków Wsparcia w Piastowie. Podkreśliła, że od ponad 30 lat wybiera drogę służby drugiego człowiekowi. – Uczyniła z pomagania ludziom w kryzysie nie tylko swój zawód, lecz przede wszystkim głęboko wewnętrzną misję realizowaną każdego dnia z odwagą, z determinacją, z niezmienną wrażliwością na los tych, którzy doświadczyli najtrudniejszych prób życiowych – powiedziała.
Katarzyna Wiśniewska zaznaczyła, że nagroda jest potwierdzeniem sensu działalności, dążenia do zmiany rzeczywistości i szukania dróg do zwiększenia wrażliwości społeczeństwa na kryzys. – To elitarne wyróżnienie. To nagroda dla pracujących w ośrodkach interwencji kryzysowej. To ich zasługa, że dzisiaj wręczono mi nagrodę. Ale również zasługa organów powiatów, o czym jestem przekonana, mając na względzie doświadczenie pracy w powiecie pruszkowskim – powiedziała.
Kim był Paweł Włodkowic?
.Rzecznik praw obywatelskich Marcin Wiącek pogratulował laureatom, przypominając, że uroczystość odbywa się w Międzynarodowy Dzień Praw Człowieka. – Przypominamy tego dnia, że prawa człowieka nie obronią się same, że potrzebna jest nasza praca, determinacja, działanie odważnych ludzi, którzy stają w obronie słabszych i w obronie skrzywdzonych. I właśnie, aby wyróżnić takie osoby, w 2006 r. rzecznik praw obywatelskich dr Janusz Kochanowski ustanowił nagrodę im. Pawła Włodkowica – podkreślił. Nagroda Rzecznika Praw Obywatelskich im. Pawła Włodkowica przyznawana jest co roku w rocznicę uchwalenia przez Zgromadzenie Ogólne ONZ w Paryżu w 1948 r. Powszechnej Deklaracji Praw Człowieka.
Paweł Włodkowic (urodzony ok. 1370 r., zmarł w 1435 r.) to uczony, pisarz religijny i polityczny, obrońca interesów Polski w sporach z Krzyżakami. Był rektorem Akademii Krakowskiej w latach (1414-1415), potem prorektorem, a następnie osiadł jako proboszcz w Kłodawie. Brał udział w soborze w Konstancji (1414-1418), gdzie przedstawił „Tractatus de potestate papae et imperatoris respektu infidelium” (O władzy papieża i cesarza nad niewiernymi). Sprzeciwił się w nim chrystianizacji drogą wojen i przemocy oraz opowiedział się za prawem pogan do zachowania własnej tożsamości politycznej. Reprezentował Polskę przeciwko Krzyżakom na sądzie rozjemczym cesarza Zygmunta Luksemburskiego w 1420 roku we Wrocławiu oraz w 1421 roku na sądzie papieskim w Rzymie.
Nielegalna imigracja a spis powszechny i władza polityczna w USA
.Liczba nielegalnych imigrantów zamieszkujących w USA szacowana jest obecnie na 12–14 milionów, stąd mając powyższe na uwadze, ich dalsza bytność w USA nabiera nie tylko wymiaru humanitarnego czy społecznego, lecz również strategicznego znaczenia w walce o władzę i zasoby – pisze Wojciech KWIATKOWSKI w opublikowanym na łamach „Wszystko co Najważniejsze” tekście „Nielegalna imigracja a spis powszechny i władza polityczna w USA„.
becne działania amerykańskich federalnych służb imigracyjnych, dokonujących spektakularnych zatrzymań nielegalnych imigrantów w wielu amerykańskich miastach, mają nie tylko wymiar egzekwowania federalnego prawa, ale również silny kontekst wyborczy. W ten właśnie sposób Donald Trump spełnia swoje zeszłoroczne obietnice „zaprowadzania porządku w kraju”. W istocie w gronie już deportowanych bądź przygotowywanych do deportacji liczną grupę stanowią ci, którzy mają na sumieniu przestępstwa przeciwko życiu i zdrowiu, udział w zorganizowanych grupach przestępczych czy handel narkotykami.
Można jednak postawić tezę, że – wbrew opinii części polityków i dziennikarzy – rzetelne egzekwowanie prawa imigracyjnego przez Trumpa nie wynika z ksenofobii, lecz ma ważny kontekst polityczny i ustrojowy. W ten bowiem sposób dąży on do przywrócenia równości obywatelskiej i uczciwego systemu reprezentacji politycznej. Kontekst ten staje się jasny, gdy przyjrzymy się postanowieniom federalnej konstytucji dotyczących podziału mandatów w Izbie Reprezentantów. Zgodnie z nią mandaty są przydzielane poszczególnym stanom proporcjonalnie do ich zaludnienia. Przy ustalaniu liczby mieszkańców każdego stanu brani są pod uwagę wszyscy mieszkańcy, a dane te określane są na podstawie spisu powszechnego przeprowadzanego co dziesięć lat. Ponieważ od 1929 r. liczba członków Izby Reprezentantów, niezależnie od przyrostu ludności Stanów Zjednoczonych, jest stała i wynosi 435, to każdy kolejny spis powszechny prowadzi jedynie do redystrybucji miejsc między stanami. Innymi słowy, jeśli liczba mieszkańców jednego stanu wzrośnie i w konsekwencji powinien on otrzymać dodatkowego reprezentanta, to inny stan, którego liczba mieszkańców względnie zmniejszyła się, musi oddać jeden mandat. To właśnie ta reguła spowodowała, że po ostatnim spisie dokonanym w 2020 r. Kalifornia, Nowy Jork, Illinois, Michigan, Ohio, Pensylwania i Wirginia Zachodnia straciły po jednym mandacie, Kolorado, Floryda, Montana, Karolina Północna i Oregon zyskały po jednym, natomiast Teksas zyskał aż dwa mandaty.
Co istotne, mechanizm ustalania reprezentacji w Izbie Reprezentantów ma swoje dalsze przełożenie także na wybory prezydenckie. Liczba głosów elektorskich poszczególnych stanów w wyborach prezydenckich jest bowiem odzwierciedleniem łącznej liczby przedstawicieli poszczególnych stanów w obu izbach Kongresu.
.Co jednak powyższa kwestia ma wspólnego z nielegalnymi imigrantami? Jak wspomniano, spis powszechny w stanach ma obejmować wszystkich mieszkańców. Zapis ten, w swej pozornej neutralności, ma ogromne znaczenie polityczne, gdyż „liczba mieszkańców” jest pojęciem szerszym niż „liczba obywateli”. Obejmuje bowiem zarówno mających swój domicyl w konkretnym stanie obywateli USA, jak i niemających czynnego prawa wyborczego stałych rezydentów (posiadaczy tzw. zielonej karty), osoby posiadające tzw. wizy czasowe (np. studentów), osoby bezdomne i nielegalnych imigrantów. W istocie spisu do grona mieszkańców nie wlicza się jedynie np. zagranicznych turystów czy dyplomatów zagranicznych.
LINK DO TEKSTU: https://wszystkoconajwazniejsze.pl/wojciech-kwiatkowski-nielegalna-imigracja-a-spis-powszechny-i-wladza-polityczna-w-usa/
PAP/MJ
