Polacy w czołówce umiejętności matematycznych i przyrodniczych.

W międzynarodowym badaniu wiedzy i umiejętności z matematyki i nauk przyrodniczych TIMSS 2023 polscy uczniowie klas IV szkoły podstawowej zajęli 10. miejsce, jeśli chodzi o osiągnięcia matematyczne i 7., jeśli chodzi o osiągnięcia przyrodnicze. Średnie wyniki polskich uczniów są wyższe niż w TIMSS 2019.

Badania TIMSS oceniły umiejętności polskich uczniów

.4 grudnia przedstawiono wyniki wszystkich krajów, które uczestniczyły w tym badaniu.

TIMSS (Trends in International Mathematics and Science Study) to – obok badania PISA – jedno z najważniejszych międzynarodowych porównawczych badań edukacyjnych. W badaniu TIMSS sprawdzany jest poziom wiadomości i umiejętności z dwóch dziedzin: matematyki i przyrody oraz umiejętność rozwiązywania problemów.

Badanie TIMSS 2023 przeprowadzono w 58 krajach i regionach.

Średnia międzynarodowa w badaniu, jeśli chodzi o osiągnięcia matematyczne wyniosła 503 punkty. Średni wynik polskich uczniów klas IV szkół podstawowych w matematyce wyniósł 546 punktów, co dało Polsce 10. miejsce w rankingu. Istotnie lepszy wynik był tylko w 7 krajach. Lepsze wyniki uzyskali uczniowie z Singapuru – 615 punktów, Tajwanu – 607, Korei Południowej – 594, Hongkongu (Chiny) – 594, Japonii – 591, Makao (Chiny) – 582, Litwy – 561, a porównywalne uzyskali uczniowie z Turcji – 553, Anglii – 552, Irlandii – 546 i Rumunii – 542.

Średnia międzynarodowa w badaniu, jeśli chodzi o osiągnięcia przyrodnicze to 494 punkty. Średni wynik polskich czwartoklasistów w przyrodzie wyniósł 550 punktów, co daje Polsce 7. miejsce w rankingu. Istotnie lepszy wynik był jedynie w 4 krajach. Lepsze wyniki uzyskali uczniowie z Singapuru – 607 punktów, Korei Południowej – 583, Tajwanu – 573, Turcji – 570, a porównywalne uzyskali uczniowie z Anglii – 556, Japonii – 555, Australii – 550, Hongkongu (Chiny) – 545 i Finlandii – 542.

Zarówno jeśli chodzi o osiągnięcia w przyrodzie, jak i matematyce w Polsce średni wynik uzyskany w badaniu przeprowadzonym w 2023 r. wzrósł w porównaniu z wynikiem uzyskanym w badaniu przeprowadzonym w 2019 r. W matematyce jest wyższy niż w badaniu z 2015 r., a w przyrodzie – zbliżony do wyniku z 2015 r.

Przyszłość naszej edukacji

.„W obliczu narastających wyzwań wspieranie współpracy na rzecz trwałej, globalnie konkurencyjnej gospodarki oraz zwalczania nierówności społecznych i udoskonalania systemu opieki zdrowotnej powinno z pewnością być głównym elementem polityki państwa. Dobrze więc, że prowadzimy skuteczną politykę społeczną i zapowiadamy stopniową poprawę funkcjonowania systemu ochrony zdrowia, gorzej jednak niestety jest ze wspieraniem rozwoju innowacyjnej gospodarki. Mimo że pozornie istnieje zgoda co do jej znaczenia, nie owocuje to w pełni satysfakcjonującymi działaniami w tym zakresie i w konsekwencji efektami pozwalającymi spokojnie myśleć o przyszłości, mając na uwadze globalną konkurencję” – pisze w swoim artykule prof. Michał KLEIBER.

„Oczywiście tak sformułowane ogólne wyzwanie związane z szybkim, harmonijnym rozwojem musi bazować na wielu niezbędnych elementach polityki, do których należą niewątpliwie:

• zwiększone wysiłki na rzecz poprawy systemu edukacji w całym cyklu, od przedszkola po kształcenie ustawiczne przez całe życie zawodowe,
• wspieranie podstawowych i stosowanych badań naukowych oraz ich szerokie upowszechnianie,
• wspomaganie rozwoju przedsiębiorczości i innowacyjności poprzez tworzenie sprawiedliwych regulacji rynkowych oraz elastycznego rynku pracy, budowę nowoczesnej infrastruktury teleinformatycznej, wprowadzanie skutecznych metod ochrony własności intelektualnej czy zapewnianie szerszej dostępności kapitału podwyższonego ryzyka,
• budowanie powszechnej kultury szacunku dla ludzkiej kreatywności i twórczej współpracy, stanowiącej kluczowy warunek prowadzenia efektywnej polityki państwa w omawianym zakresie”.

Co więcej, autor zaznacza, że stabilny rozwój gospodarki zależy od konsekwentnej realizacji wszystkich powyższych działań, spośród których największe znaczenie przypisać chyba jednak należy problematyce edukacyjnej. Poprawa efektywności funkcjonowania naszych szkół wymaga przede wszystkim dwu głównych rzeczy:

• konsekwentnego budowania wysokiego, społecznego i materialnego statusu nauczycieli, przyciągającego do pracy w szkołach osoby mające najwłaściwsze do tego predyspozycje,
• precyzyjnego określenia niezbędnych intelektualnych i praktycznych kompetencji absolwentów poszczególnych typów szkół i programowego nacisku na ich kształtowanie, ze szczególnym uwzględnieniem faktu, iż w nieodległej przyszłości większość ludzi pracować będzie w zawodach dzisiaj nieistniejących.

PAP/WszystkocoNajważniejsze/MB