Woda w kosmosie

Woda w kosmosie stanowi przedmiot badań i poszukiwań naukowców poszukujących źródeł życia na Ziemi, jak i sposobów na jego podtrzymanie po opuszczeniu naszej planety. Według najnowszych badań największe, przydatne dla człowieka pokłady wody, mogą znajdują się pod powierzchnią jednego z księżyców Jowisza.
.Woda w kosmosie, przyniesiona przez asteroidy z zewnętrznych krawędzi Układu Słonecznego, mogła stanowić główne źródło jej obecności na Ziemi. Tak wynika z badań opublikowanych na łamach Nature Astronomy. Naukowcy przeanalizowali próbki pochodzące z asteroidy Ryugu, pobrane przez japońską sondę Hayabusa2, której misja trwała od 2014 do 2020 roku.
Japońska sonda wystartowała w grudniu 2014 roku, lądując na diamentowej asteroidzie Ryugu, co po japońsku oznacza „smoczy pałac”. Na miejscu zebrała 5,4 grama skał i pyłu. Na ich podstawie grupa badaczy znalazła materiał organiczny, który może świadczyć o powstaniu aminokwasów w przestrzeni kosmicznej. Wyniki badań dają również wskazówkę, co do pochodzenia wody na ziemi.
„Lotne i bogate w substancje organiczne asteroidy typu C mogły być jednym z głównych źródeł wody na Ziemi” – czytamy w oświadczeniu japońskich naukowców.
Naukowcy postawili hipotezę, że materiał prawdopodobnie ma „pochodzenie z zewnętrznego Układu Słonecznego”. Jednocześnie według nich jest „mało prawdopodobne, aby było to jedyne źródło lotnych substancji dostarczanych do wczesnej Ziemi.„
Cząstki Ryugu są bez wątpienia jednymi z najbardziej nieskażonych materiałów Układu Słonecznego dostępnych do badań laboratoryjnych, a trwające badania tych cennych próbek z pewnością poszerzą nasze zrozumienie procesów zachodzących we wczesnym Układzie Słonecznym, dodają twórcy oświadczenia.
W kontekście powyższych badań, naukowcy z niecierpliwością czekają na powrót kolejnej próbki, pobranej z asteroidy Bennu, która jest podobnej Ryugu. Próbki powrócą na Ziemię w 2023.
Kosmiczny ocean
.W którym miejscu woda w kosmosie znajduje się w ilości dostatecznej, by umożliwić człowiekowi osiedlenie. Temat jest jest m.in. przedmiotem misji, związanej z czwartym co do wielkości księżycem Jowisza, Europą. Jedną z jego wewnętrznych warstw stanowi ocean zasłonięty od zewnątrz lodową pokrywą. Przełomowe badania na jego temat opublikował, na łamach czasopisma naukowego Astrobiology, zespół pod kierownictwem Natalii Wolfenbarger.
Według nowych badań podwodny śnieg tworzy się w globalnym oceanie i przemieszcza się przez wodę, aby przylgnąć do zanurzonych wąwozów i odwróconych szczytów lodowych. To samo zjawisko ma miejsce pod szelfami lodowymi na Ziemi i może to być sposób, w jaki Europa buduje swoją lodową skorupę, pisze dziennikarka CNN, Ashley Strickland.
Ponadto, odkrycie sugeruje, że lodowa skorupa Europy może nie być tak słona, jak początkowo sądzili naukowcy. Zrozumienie zawartości soli w skorupie lodowej ma kluczowe znaczenie. W tym celu inżynierowie pracują nad montażem statku kosmicznego NASA Europa Clipper. Zostanie on wystrzelony w kierunku Europy w październiku 2024 roku.
Europa Clipper użyje radaru penetrującego lód, aby zajrzeć pod skorupę i określić, czy ocean księżyca jest potencjalnie zdatny do zamieszkania dla życia. Każda sól w skorupie lodowej może wpłynąć na to, jak głęboko radar może przez nią przeniknąć, więc przewidywania dotyczące składu skorupy są kluczowe, dodaje dziennikarka.
Wskazówki dotyczące lodowej skorupy mogą również pomóc naukowcom ustalić więcej na temat oceanu Europy, jego zasolenia i potencjału do przechowywania życia.
Lodowa skorupa Europy ma grubość od 15 do 25 kilometrów i stanowi prawdopodobnie szczyt oceanu. Jego głębokość szacuje się 60 do 150 kilometrów.
„Kiedy badamy Europę, jesteśmy zainteresowani zasoleniem i składem oceanu, ponieważ jest to jedna z rzeczy, która będzie regulować jej potencjalną zdolność do zamieszkania lub nawet rodzaj życia, które może tam żyć” – stwierdza główna autorka badania Natalie Wolfenbarger, doktorantka w Instytucie Geofizyki Uniwersytetu Teksańskiego w UT Jackson School of Geosciences.
Ziemia pomoże zbadać Europę
.Ocean Europy, znajdujący się najbliżej jej skorupy ma temperaturę, ciśnienie i zasolenie podobne do wody spod półkul lodowych na Antarktydzie. W związku z tym, naukowcy równolegle badają metody zamarzania wody pod lodemna Ziemi.
Możemy użyć Ziemi do oceny możliwości zamieszkania Europy, zmierzyć wymianę zanieczyszczeń między lodem a oceanem i dowiedzieć się, gdzie w lodzie znajduje się woda, komentuje współautor badania Donald Blankenship.
Dzięki odkryciu, Ziemia może być użyta jako model do lepszego zrozumienia możliwości zamieszkania Europy.
W kontekście badania Europy, w Spacecraft Assembly Facility w NASA’s Jet Propulsion Laboratory trwają prace nad rdzeniem statku kosmicznego Europa Clipper. Sprzęt lotniczy i instrumenty naukowe zostaną zainstalowane na statku kosmicznym do końca roku. Następnie inżynierowie poddadzą statek kosmiczny serii testów w okresie poprzedzającym start. Europa Clipper dotrze na Europę w kwietniu 2030 roku. Podczas prawie 50 planowanych przelotów nad księżycem Jowisza, statek kosmiczny przejdzie z wysokości 2735 km do zaledwie 25 km nad jego powierzchnię.
Oprac. Mikołaj Czyż