relacje polsko-amerykańskie

W pierwszej połowie 2025 roku Polska będzie sprawować prezydencję w Unii Europejskiej. Naszym najważniejszym priorytetem będzie: więcej Stanów Zjednoczonych w Europie. To znaczy więcej aktywnej obecności USA w wymiarze militarnym, gospodarczym i politycznym. Bo nie ma silnej Europy bez USA i NATO – tak jak nie ma silnego NATO bez Europy.

Polska jest zaufanym sojusznikiem Stanów Zjednoczonych z wielu zasadniczych powodów. Państwo to jest najważniejszym partnerem Ameryki na najistotniejszych frontach bezpieczeństwa w Europie, zarówno militarnych, jak i gospodarczych czy energetycznych.

Niemal wszyscy liderzy postępowej Polonii ujawieni zostaną jako regularni szpiedzy NKWD/GRU lub sowieccy agenci wpływu. Zresztą zgodnie z zasadą, że szpiegostwo stanowiło stały element działalności Komunistycznej Partii USA, większość z nich po 1945 r. znalazła się pod opieką amerykańskich służb specjalnych i wymiaru sprawiedliwości lub – jak Gebert – zmuszona do wyjazdu (ucieczki) ze Stanów Zjednoczonych.

Zarówno wielka polityka – spotkanie prezydentów Dudy i Trumpa, jak i drobniejsze sprawy – mobilizacja Polonii celem obrony naszych interesów narodowych, mogą przynieść korzystne dla nas owoce tylko i wyłącznie, jeśli będą częścią długofalowej strategii politycznej. Wygląda jednak na to, że zagadnienie to nie zaprząta głów rządzącym.

Amerykanie i Polacy mają wiele wspólnego. Hałaśliwą demokrację. Umiłowanie ludzkiej wolności. Dumę z historii. Patriotyzm. Pracowitych i innowacyjnych obywateli. Gotowość do stawania w obronie przyjaciół, niezgodę na to, by zostawiać kogokolwiek na polu walki.