Wigilia

już nas nie zaskakuje i już nam nie przeszkadza, gdy zaraz po uroczystości Wszystkich Świętych spotykamy w przestrzeni publicznej wiele różnorodnych nawiązań do religii i chrześcijaństwa – symbole, obrazy, pieśni, reklamy, medialne metafory. Jednocześnie wiemy, że reklamowi i wystawowi Krasnale, Śnieżynki, brzuchaci Mikołaje nie są wyrazem religijności. W coraz bardziej zeświecczonej rzeczywistości mają jedno zasadnicze zadanie – stworzenie formy szczególnego rodzaju duchowości.

W niektórych szkołach w Stanach Zjednoczonych wprowadzono w tym roku zakaz śpiewania kolęd, zakazano jakichkolwiek symboli odnoszących się do Bożego Narodzenia, łącznie z choinką, dekoracjami, a nawet wykorzystywaniem kolorów zielonego i czerwonego, gdyż kojarzą się one ze świętami. Szczególnym zakazem zostały objęte cukierki-laski choinkowe, gdyż według niej mają kształt litery „J” – jak Jezus. Z roku na rok zakazów jest coraz więcej i są coraz bardziej absurdalne.

„Od kilku lat z premedytacją bierze tego dnia wolne. Gdy tylko w korporacyjnej poczcie pojawia się zaproszenie na wigilijne spotkanie opłatkowe, natychmiast bierze na ten dzień urlop. – Chyba nikt jeszcze się nie zorientował” – Katarzyny Kolskiej opowieść o „korporacyjnych Wigiliach”.