Wolność w czasie pandemii

Politycy w czasie pandemii mieli niezwykle odpowiedzialną rolę – zadanie przeprowadzenia całego społeczeństwa przez kryzys, a jednocześnie sprawnego zarządzania wieloma działami administracji rządowej, które z dnia na dzień wymagały nagłej interwencji. To już nie było tylko naprawianie statku na pełnym morzu. To była raczej walka z potężnymi burzami, targającymi żaglami, falami zalewającymi pokład statku z popsutym żyrokompasem. W wielu przypadkach rządzący nie wiedzieli, co czai się za kolejnym sztormem i następną rafą.

Nie ulegajmy złudzeniu, że wolność to pojęcie z porządku filozoficznego, o którego barwy i cienie mogą spierać się akademicy. W pierwszej kolejności wolność to wyzwanie praktyczne. Pandemia przywróciła mu całą powagę.

Wolność dla Lorda Actona była najbardziej fundamentalną zasadą wspólnoty politycznej. On zawsze podkreślał wagę demokracji dla funkcjonowania wolnego społeczeństwa. Ale zauważał też jej potencjał do przeistoczenia się w najgorszy z możliwych systemów.

Pozytywne prawa roszczeniowe do dobrobytu, pracy i edukacji są tak samo podstawowe jak prawa negatywne, chroniące przed ingerencją ze strony państwa.