Zemmour

Szefem kampanii Zemmoura został generał Bertrand de La Chesnais, były zastępca dowódcy francuskich sił lądowych. Poznał Zemmoura w katolickim Instytucie Montalemberta. To tej prawicy katolickiej Rekonkwista przywraca pole działania.

Nie znalazł swojego de Gaulle’a, wobec tego postanowił sam wyjść na ring. Nie po to wybrał całym sercem Francję, aby bezczynnie obserwować jej degrengoladę.

O Zemmourze obecnie mówią wszyscy. Zapełnia wielkie sale na tysiąc osób, książki podpisuje godzinami. I słucha ludzi, a ci mu mówią, że go potrzebują i na niego liczą. Niektórzy widzą w nim prawie zbawcę. Oczywiście są tam tylko jego zwolennicy, ale jest ich niemało.

Geopolitycy twierdzą, że zadania wyznacza geografia. Czytając Zemmoura, myślałem o wywodach Jacka Bartosiaka, że położenie Polski jest przekleństwem lub szansą. Albo strefa zgniotu, albo kluczowa pozycja. Wszyscy chcą ją opanować i albo będą to inni, albo będziemy to my.