Jaskinie na Księżycu odkryła sztuczna inteligencja
Sztuczna inteligencja została wytrenowana do poszukiwania wejść do księżycowych jaskiń. Już po analizie niewielkiego fragmentu powierzchni naturalnego satelity Ziemi udało się odkryć dwie nieznane do tej pory jaskinie księżycowe. Wyniki opublikowano w czasopiśmie Icarus.
Sztuczna inteligencja bada księżyc
.Różnego rodzaju doły (zapadliska, leje krasowe) to okrągłe lub eliptyczne obniżenia terenu na skalistych obiektach, takich jak planety czy księżyce. W przeciwieństwie do kraterów uderzeniowych nie mają wału dookoła ani śladów wyrzuconego materiału. Czasami mogą stanowić wejścia do podziemnych jaskiń.
Naukowcy postanowili wykorzystać modele głębokiego uczenia się do wyszukania takich dołów na zdjęciach Księżyca i Marsa wykonanych z orbity. Chcieli w ten sposób odnaleźć nieznane struktury tego typu.
Sztuczna inteligencja była trenowana na obszarze charakterystycznego dołu na Morzu Spokoju, który jest dobrze obfotografowany i ma rozmiary 100 metrów oraz głębokość 105 metrów. Ustalono, iż model głębokiego uczenia o nazwie Entrances to Sub-Surface Areas (ESSA) wykonywał zadanie najskuteczniej. Po przeanalizowaniu 1,92 proc. obszaru morza księżycowego (0,23 proc. powierzchni całego Księżyca) odkrył dwie nowe jaskinie.
Jaskinie lawowe mogą być bardzo przydatne dla przyszłej eksploracji Księżyca, na przykład jako schrony dla astronautów, chroniące ich przed promieniowaniem kosmicznym.
Jakie sekrety skrywają jaskinie księżycowe?
.Badacze podkreślają, iż jak dotąd żadna z misji kosmicznych nie odwiedziła tego typu struktur na Księżycu lub Marsie, więc wszelkie rozważania są prowadzone wyłącznie na podstawie obserwacji z orbity. Wskazano także, iż utrudnieniem dla algorytmów była rozdzielczość zdjęć wynosząca 1,5 metra na piksel, co przy wielkościach struktur poniżej 10 metrów może generować fałszywe detekcje.
Innym napotkanym problemem były formaty, w których przechowywane są dane. O ile model ESSA potrafi przeszukać rejon Wzgórz Marius (niedaleko krateru Marius na Księżycu) w zaledwie 4,35 minuty, to potrzebuje ponad 10 godzin, aby przeprocesować i odwzorować 446 zdjęć obejmujących ten obszar.
Wyniki analiz opublikowano w czasopiśmie „Icarus”, które jest poświęcone naukom planetarnym. Pierwszym autorem publikacji jest Daniel Le Corre z Uniwersytetu Kent w Wielkiej Brytanii oraz Obserwatorium CERGA we Francji.
Podbój księżyca
.Zaparkowaliśmy na niskiej orbicie okołoziemskiej w Międzynarodowej Stacji Kosmicznej (ISS) i od kilku dekad nie mamy pojęcia, jak wydostać się z objęć grawitacji ziemskiej i nie tyle poszybować w stronę gwiazd, ile chociażby wrócić na Księżyc. Dlaczego po odniesieniu pierwszych wielkich sukcesów spoczęliśmy na laurach i nie ruszamy dalej – pisze Mateusz MALENTA na łamach Wszystko co Najważniejsze w tekście „Dlaczego po postawieniu stopy na Księżycu nie ruszyliśmy dalej?„
„Gdy 50 lat temu Neil Armstrong stawiał pierwsze kroki na Księżycu, przyszłość eksploracji kosmosu wydawała się niemal pewna. Po ponad dekadzie upokorzeń ze strony radzieckich naukowców i inżynierów to jednak American dream triumfował i Stany Zjednoczone jako pierwszy, i jak do tej pory jedyny kraj wysłał człowieka na Księżyc. Coś, co było kilka lat wcześniej domeną fantastyki naukowej, zdawało się być na wyciągnięcie ręki. Księżyc, planety Układu Słonecznego, oddalone o setki tysięcy i miliony kilometrów, nigdy jeszcze nie były tak blisko. Jeżeli w ciągu siedmiu lat od pamiętnego przemówienia prezydenta Johna Kennedy’ego udało się osiągnąć coś, co wydawało się prawie niemożliwe, to gdzie swoją flagę zatknie ludzkość w kolejne rocznice od pierwszego lądowania na Księżycu?”
„Przyszłość eksploracji kosmosu dopiero całkiem niedawno zaczęła być poddawana refleksji, nie tylko przez marzycieli i fanów dobrych komiksów czy książek. Osoby pracujące przy programie Apollo oraz sam administrator NASA podczas misji Apollo 11, Thomas Paine, widzieli naszą przyszłość nie na Ziemi, ale pośród gwiazd. Ich sukcesy w drugiej połowie XX wieku mogły wówczas napawać optymizmem. Z tego względu ostatnie 50 lat trudno ocenić jako zdecydowany sukces, chociaż osiągnięć w eksploracji kosmosu również nie brakowało.”
LINK OD TEKSTU:https://wszystkoconajwazniejsze.pl/mateusz-malenta-dlaczego-po-postawieniu-stopy-na-ksiezycu-nie-ruszylismy-dalej
PAP/TD
