Teleskop Hubble'a uchwycił galaktykę eliptyczną w gwiazdozbiorze Hydry

Naukowcy za pomocą Kosmicznego Teleskopu Hubble’a zobrazowali galaktykę eliptyczną oznaczoną jako NGC 2865, znajdującą się w gwiazdozbiorze Hydry.

.Jak tłumaczą badacze z ESA, na obrazie z Kosmicznego Teleskopu Hubble’a widoczna jest galaktyka eliptyczna znana jako NGC 2865. Jest ona oddalona o około 100 milionów lat świetlnych od Układu Słonecznego znajduje się w gwiazdozbiorze Hydry. Galaktyka została odkryta przez astronoma Johna Herschela 23 stycznia 1835 roku.

.Galaktyki eliptyczne, takie jak NGC 2865, to jak tłumaczą astronomowie, galaktyki o regularnym kulistym lub elipsoidalnym kształcie i gładkiej strukturze. Obiekty tego typu są pozbawione wewnętrznej struktury – na obrazach je przedstawiających nie mają one wyraźnych granic. Ich jasność powierzchniowa gwałtownie spada od środka w kierunku brzegów. Mają one spłaszczony owalny kształt i składają się z setek miliardów gwiazd. Jak podkreślają naukowcy, galaktyki eliptyczne zawierają niezwykle mało pyłu międzygwiezdnego.

Galaktyki eliptyczne są zazwyczaj wypełnione starymi, umierającymi gwiazdami, jednak jak wskazują badacze, NGC 2865 jest stosunkowo młoda i dynamiczna, z szybko obracającym się dyskiem pełnym młodych gwiazd i bogatym w metale gazem. Jak na galaktykę eliptyczną zawiera ona niezwykle dużą liczbę młodych gwiazd, co sugeruje, że około miliard lat temu miał w niej miejsce epizod wzmożonego formowania się tych obiektów. Ta aktywność gwiazdotwórcza została wywołana przez połączenie się galaktyki spiralnej, podobnej do Drogi Mlecznej, z około trzy razy większą galaktyką eliptyczną – obiektem poprzedzającym NGC 2865. Nowy gaz z galaktyki spiralnej ożywił umierającą populację starych gwiazd w galaktyce eliptycznej przez co narodziło się kilka nowych ich pokoleń.

Hydra (łac. Hydra) jest największym pod względem powierzchni gwiazdozbiorem, spośród wszystkich 88 i rozciąga się na ponad 1/4 nieba. Głowa Hydry leży na południe od Raka i trochę na północ od równika niebieskiego, a ogon między Wagą i Centaurem, na południowej półkuli. W Polsce konstelacja jest widoczna wiosną. Liczba gwiazd widocznych w niej gołym okiem wynosi około 130. Nazwa konstelacji pochodzi od Hydry lernejskiej, mitycznego potwora, z którym walczył Herakles podczas drugiej ze swych prac.

.Kosmiczny Teleskop Hubble’a, został wystrzelony na niską orbitę okołoziemską w 1990 roku i od tej pory pomaga naukowcom lepiej poznawać Wszechświat. Nie był on pierwszym teleskopem kosmicznym, ale jest jednym z największych i najbardziej wszechstronnych, przez co jest jednym najważniejszych narzędzi badawczych w historii ludzkości. Teleskop Hubble’a został nazwany na cześć astronoma Edwina Hubble’a. Space Telescope Science Institute (STScI) wybiera cele Hubble’a i przetwarza uzyskane dane, podczas gdy Goddard Space Flight Center (GSFC) kontroluje sam statek kosmiczny.

Oprac. EG