marksizm

Od 1870 do 2010 roku minęło 140 lat. Kto w 1870 roku, klepiący typową wówczas biedę, pomyślałby, że w roku 2010 ludzkość będzie w stanie zapewnić każdemu człowiekowi więcej zasobów materialnych, niż można było sobie wtedy wyobrazić? I kto by pomyślał, że ludzkość nie będzie w stanie wykorzystać tych zasobów do zbudowania czegoś na kształt prawdziwej utopii?

Manifest stał się niezrozumiały, należy go na nowo odczytać i zinterpretować. Lenin spadł z cokołu, ale jego głowa pozostaje w stanie nienaruszonym, patrzy z powagą w oku.

To przede wszystkim Afrykanie – mężczyźni, kobiety i dzieci – od początku XVI w. w niewypowiedzianie okrutnych warunkach płacili za pierwotną akumulację europejskiego kapitału krwią i własnym życiem.

Mieszkania, które zajmują okupanci, nie są już mieszkaniami banków, ale coraz częściej luksusowymi rezydencjami wartymi miliony euro albo rodzinnymi domami bezradnych, samotnych staruszków, którzy na kilka dni czy tygodni wylądowali w szpitalu. Skala tego fenomenu jest taka, że ludzie w miastach, w których proceder jest najsilniejszy, żyją z obawą, że jeśli wyjadą na weekend, po powrocie na swojej kanapie zastaną czterech nielegalnych imigrantów i usłyszą: Pan już tu nie mieszka.