Astronomowie odkryli nowy gigantyczny obłok molekularny w Drodze Mlecznej

Za pomocą teleskopu Green Bank Telescope (GBT) naukowcy wykryli nowy gigantyczny obłok molekularny w galaktyce Drogi Mlecznej. Badanie tych obszarów pomaga lepiej zrozumieć powstawanie gwiazd.

.Obłoki molekularne to ogromne kompleksy międzygwiazdowego gazu i pyłu pozostałe po formowaniu się galaktyk, składające się głównie z wodoru molekularnego. Tego typu struktury o masie większej niż 100 tysięcy mas Słońca nazywane są gigantycznymi obłokami molekularnymi (GMC). GMC mają średnicę 15-600 lat świetlnych i są najzimniejszymi i najgęstszymi częściami ośrodka międzygwiazdowego.

Obłoki molekularne są zbiornikami gazu, w których zachodzi większość procesów formowania się gwiazd. Dlatego też badanie cyklu ich życia i właściwości jest niezwykle ważne, aby astronomowie lepiej zrozumieli to jak powstają i ewoluują galaktyki.

Naukowcy z National Radio Astronomy Observatory (NRAO), pod kierownictwem Natalie O. Butterfield, odkryli nowy gigantyczny obłok molekularny, który został oznaczony jako M4.7-0.8. Obiekt został zidentyfikowany blisko centralnej poprzeczki w jądrze Drogi Mlecznej – w odległości około 23 tysięcy lat świetlnych. Galaktyczne pasy pyłu w poprzeczkach galaktyk są niezbędne do transportu materiału z obrzeży dysku w kierunku ich wnętrza, gdzie tworzy on gęste, pierścieniowe struktury, które stają się miejscami wzmożonego formowania się gwiazd. Nowo odkryty gigantyczny obłok molekularny ma rozmiar prawie 200 lat świetlnych i szacowaną masę około 160 tysięcy mas Słońca. Badanie zostało opublikowane w serwisie arXiv.

„Odkryliśmy nieznany wcześniej gigantyczny obłok molekularny zlokalizowany w środkowym punkcie pasów pyłowych w pobliżu poprzeczki galaktycznej. Przeprowadziliśmy obserwacje radiowe 25 GHz gęstego gazu, który jest związany z materiałem akreującym do centrum Galaktyki” – twierdzą naukowcy.

Jak opisują astronomowie M4.7-0.8 ma długość około 195 lat świetlnych i szerokość około 65 lat świetlnych. Masę obłoku obliczono na 160 tysięcy mas Słońca, a temperaturę zimnego pyłu oszacowano na około -253 stopnie Celsjusza.

.W ramach badania naukowcy zidentyfikowali również dwa miejsca możliwego formowania się gwiazd w M4.7-0.8 – Węzeł B i Węzeł E. Astronomowie zauważyli, że Węzeł E, który jest gęsty i wykazuje strukturę podobną do komety, może być swobodnie unoszącą się kulą parującego gazu, ale wymaga dalszych analiz. Obserwacje wykazały również, że M4.7-0.8 zawiera również coś, co wydaje się być strukturą przypominającą muszlę. Wydaje się ona zawierać jaśniejszą obwódkę w emisji amoniaku, z wgłębieniem w kierunku jej środka.

Oprac. EG