Astronomowie uchwycili galaktykę karłowatą w gwiazdozbiorze Warkocz Bereniki

Naukowcy za pomocą Kosmicznego Teleskopu Hubble’a zobrazowali galaktykę karłowatą oznaczoną jako NGC 4789A, znajdującą się w gwiazdozbiorze Warkocz Bereniki.

.Jak tłumaczą badacze z NASA, zdjęcie z Teleskopu Hubble’a przedstawia NGC 4789A – karłowatą galaktykę nieregularną w gwiazdozbiorze Warkocz Bereniki. Gwiazdy, które nazywają ten obiekt domem, są rozrzucone po niebie w pozornie nieuporządkowanej i nieregularnej plątaninie, nadając NGC 4789A znacznie bardziej subtelny i abstrakcyjny wygląd niż ma to miejsce w przypadku klasycznych galaktyk spiralnych.

.Uchwycone gwiazdy mogą wyglądać, jakby były losowo rozrzucone po niebie, ale wszystkie są utrzymywane razem przez grawitację. Kolory na obrazie zostały celowo wzmocnione, aby podkreślić mieszankę niebieskich i czerwonych gwiazd. Te widoczne jako niebieskie to jasne, gorące i masywne gwiazdy, które powstały stosunkowo niedawno, podczas gdy czerwone te w kolorze czerwonym są znacznie starsze. Obecność obu typów obiektów wskazuje, że gwiazdy formowały się w tej galaktyce przez całą jej historię.

Znajdująca się w odległości nieco ponad 14 milionów lat świetlnych NGC 4789A od Układu Słonecznego, jest położona stosunkowo blisko Ziemi, dzięki czemu możliwe było uchwycenie w niej wielu pojedynczych gwiazd. Obraz przedstawia również wiele innych galaktyk, znacznie bardziej odległych, które pojawiają się jako rozmyte kształty rozrzucone po całym kadrze.

Warkocz Bereniki (łac. Coma Berenices) jest gwiazdozbiorem nieba północnego, 42. co do wielkości i był znany od starożytności. W połowie XVI w. uczynił go gwiazdozbiorem holenderski kartograf Gerardus Mercator. Jest widoczny w Polsce od zimy do lata, a liczba gwiazd widoczna w nim gołym okiem wynosi około 50. Najjaśniejszą gwiazdą konstelacji jest β Comae Berenices. Badacze twierdzą, że ten rejon nieba nie obfituje w gwiazdy, ale za to obecne jest w nim wiele galaktyk. Znajduje się w nim osiem obiektów z katalogu Messiera.

.Kosmiczny Teleskop Hubble’a, został wystrzelony na niską orbitę okołoziemską w 1990 roku i od tej pory pomaga naukowcom lepiej poznawać Wszechświat. Nie był on pierwszym teleskopem kosmicznym, ale jest jednym z największych i najbardziej wszechstronnych, przez co jest jednym najważniejszych narzędzi badawczych w historii ludzkości. Teleskop Hubble’a został nazwany na cześć astronoma Edwina Hubble’a. Space Telescope Science Institute (STScI) wybiera cele Hubble’a i przetwarza uzyskane dane, podczas gdy Goddard Space Flight Center (GSFC) kontroluje sam statek kosmiczny.

Emil Gołoś