Cukier - legalny narkotyk, którego nie umiemy odstawić

Cukier to substancja, która przez większość społeczeństwa wciąż postrzegana jest jako nieszkodliwa przyjemność. Kojarzy się z nagrodą, z dzieciństwem, z chwilą relaksu. W rzeczywistości jednak jego działanie na nasz organizm i mózg coraz częściej porównywane jest do uzależniających substancji psychoaktywnych. Mimo rosnącej świadomości zdrowotnej, statystyczny Polak nadal spożywa rocznie ponad 40 kg cukru. Dlaczego tak trudno z niego zrezygnować?
Cukier – dlaczego tak trudno z niego zrezygnować?
.Kiedy spożywamy coś słodkiego, nasz mózg natychmiast reaguje wyrzutem dopaminy, neuroprzekaźnika odpowiedzialnego za uczucie przyjemności i nagrody. To ten sam mechanizm, który aktywowany jest przez alkohol, nikotynę czy narkotyki. Mózg zapamiętuje, że cukier to coś, co daje szybki efekt poprawy nastroju, a to uruchamia mechanizm uzależnienia. Z czasem, by osiągnąć ten sam poziom przyjemności, potrzebujemy coraz większych dawek. Brzmi znajomo? To dokładnie ten sam schemat, który obserwujemy u osób uzależnionych od substancji chemicznych.
Nie chodzi tu wyłącznie o słodycze. Cukier ukryty jest dziś niemal wszędzie, w pieczywie, sosach, jogurtach, gotowych daniach, a nawet w wędlinach. Jego obecność w codziennej diecie nie jest więc wynikiem wyłącznie naszych świadomych decyzji, ale często efektem sprytnie zaprojektowanego rynku spożywczego.
Producenci wiedzą, że słodki smak przywiązuje konsumenta, a jednocześnie nie wymaga wyraźnego oznaczenia na opakowaniu. Skutkuje to tym, że wiele osób nawet nie zdaje sobie sprawy z tego, ile cukru tak naprawdę spożywa każdego dnia.
Wpływ cukru na nasze zdrowie
.Nadmierne spożycie cukru nie pozostaje bez wpływu na zdrowie. Powiązano je nie tylko z otyłością, ale również z insulinoopornością, cukrzycą typu 2, chorobami serca, a także z przewlekłymi stanami zapalnymi, które mogą prowadzić do nowotworów. Co ciekawe, coraz więcej badań wskazuje również na związek między cukrem a zaburzeniami nastroju. Wysokie wahania poziomu glukozy we krwi mogą wywoływać rozdrażnienie, zmęczenie i obniżenie koncentracji. Osoby odstawiające cukier często doświadczają objawów odstawienia takich jak bóle głowy, drażliwość czy nawet lekkie objawy depresyjne.
Walka z cukrem nie jest łatwa. To nie tylko kwestia silnej woli, ale także świadomego działania na poziomie całego społeczeństwa. Potrzebujemy lepszego etykietowania produktów, ograniczeń reklamy słodyczy skierowanych do dzieci, a może nawet podatków cukrowych, jak wprowadziły już niektóre kraje. Przede wszystkim jednak musimy zrewidować własne podejście do jedzenia i nauczyć się rozpoznawać mechanizmy, które nami sterują.
Cukier nie jest tylko składnikiem, to symbol naszych czasów, w których przyjemność jest na wyciągnięcie ręki, a dyskomfort traktujemy jak coś, czego trzeba się natychmiast pozbyć. Odstawienie cukru to nie tylko decyzja zdrowotna, to akt buntu przeciwko systemowi, który uczy nas szukać szczęścia w cukierkach. Czy jesteśmy na to gotowi?
Oprac. LW