Donald Trump zmienił recepturę Coca-Coli

Koncern Coca-cola zaczął sprzedawać w Stanach Zjednoczonych swoje napoje słodzone cukrem trzcinowym, a nie syropem glukozowo-fruktozowym – informują amerykańskie media. Latem 2025 roku zmianę receptury zaproponował prezydent USA Donald Trump.

Prezydent Donald Trump. Entuzjasta Coca Coli

.W lipcu 2025 r. prezydent Donald Trump ogłosił, że koncern „zgodził się” po rozmowie z nim na wykorzystywanie cukru trzcinowego w coca-coli oferowanej w USA. Koncern początkowo nie potwierdzał tych doniesień. Później zapowiedział wejście na rynek takich napojów.

Rzecznik koncernu potwierdził w rozmowie z CNN, że nowa wersja trafia już do wybranych miast i sklepów.

Coca-cola produkowana na rynek amerykański jest zazwyczaj słodzona syropem glukozowo-fruktozowym, a w niektórych innych krajach w tym celu wykorzystywany jest cukier trzcinowy. Firma od dawna oferowała na amerykańskim rynku coca-colę słodzoną cukrem trzcinowym w szklanych butelkach importowaną z Meksyku.

Sam Donald Trump jest fanem diet coke. Ma nawet na biurku w Gabinecie Owalnym specjalny przycisk, którym zamawia colę. W 2018 r. „New York Times” napisał, że prezydent wypija nawet kilkanaście tych napojów dziennie. Diet coke jest słodzona aspartamem.

Minister zdrowia USA Robert F. Kennedy jr. zajmuje krytyczne stanowisko względem ilości cukru obecnej w amerykańskiej diecie

.Jak zaznaczył Reuters, administracja Donalda Trumpa naciska na koncerny spożywcze, by zmieniły składniki wytwarzanych przez nie produktów i pozbywały się np. sztucznych barwników.

Minister zdrowia USA Robert F. Kennedy jr. zajmuje krytyczne stanowisko względem ilości cukru obecnej w amerykańskiej diecie. Zapowiedział, że w zaktualizowanych wytycznych będzie zalecał Amerykanom, by stawiali na żywność nieprzetworzoną.

Eksperci podkreślają, że słodzone napoje takie jak Coca Cola, niezależnie od tego, czy wykorzystywany jest do tego syrop glukuzowo-fruktozowy, czy cukier trzcinowy, nie są zdrowe.

Polityka Donalda Trumpa wobec uniwersytetów może mieć olbrzymie konsekwencje

.Stany Zjednoczone mają najlepsze na świecie uniwersytety, stworzyły znakomite warunki prowadzenia badań, które zaowocowały największą na świecie liczbą laureatów naukowych Nagród Nobla, są zawsze w ścisłej czołówce wszystkich międzynarodowych rankingów oceniających osiągnięcia badawcze. Niezależnie od tego niezaprzeczalny jest fakt, że na wielu uczelniach pracownicy i studenci przesadnie od lat demonstrowali swoje jednostronne poglądy, typowe dla szeroko rozumianej rewolucji kulturowej – pisze prof. Michał KLEIBER

Nikt nie powinien mieć wątpliwości, że swoboda prowadzenia badań naukowych i wolność wypowiedzi na temat osiąganych rezultatów jest sednem społecznego znaczenia uniwersytetów. Żeby od razu nawiązać do obecnej sytuacji w USA, przytoczmy na wstępie słowa prezydenta Dwighta Eisenhowera z jego pożegnalnego prezydenckiego przemówienia z 1961 roku: „Wolny uniwersytet jest kluczem do odkryć naukowych i generowania nowych idei”.

Eisenhower, który wiedział, co mówi w tej sprawie, bo przed objęciem swego stanowiska był prezydentem znakomitego Uniwersytetu Columbia, ostrzegał wielokrotnie, że rządowe finansowanie bądź choćby współfinansowanie uczelni może grozić ograniczeniem ich wolności. Dzieje się tak właśnie teraz, co jest powodem, że decyzje prezydenta Donalda Trumpa drastycznie obniżające finansowanie czołowych amerykańskich uczelni niezwykle mocno wzburzyło akademickie środowiska nie tylko w USA, ale także w wielu innych państwach.

Symboliczne dla powszechnych opinii jest stwierdzenie, że Trump abdykował z wiodącej w przyszłości roli USA jako światowego lidera w nauce i innowacyjnej gospodarce. A mnie przypomniało moje doświadczenia z pracy na Uniwersytecie Kalifornijskim w Berkeley. Pracowałem tam wprawdzie już wiele lat temu, ale okoliczności i emocje towarzyszące wtedy wydarzeniom podobnym do obecnych, mających tam miejsce parę lat przed moim pobytem, miały podobny, choć lokalny charakter. Powodem masowych demonstracji było zamknięcie przez uczelnię specjalnej strefy wolnego słowa, w której studenckie ugrupowania rekrutowały członków i zbierały środki na polityczną aktywność o lewicowym charakterze, niezwykle krytyczną m.in. w stosunku do wszelkich objawów dyskryminacji czarnoskórych Amerykanów oraz krytykującą polityków republikańskich. Koordynatorem protestów była powstała w tym celu studencka organizacja Free Speech Movement – FSM (Ruch na rzecz Wolnego Słowa). Impulsem do działań uczelni były obawy o krytyczne reakcje na protesty ze strony wówczas konserwatywnych władz stanowych oraz biznesu odgrywającego ważną rolę w finansowaniu uczelnianych badań. O ówczesnym znaczeniu i sile politycznych konfrontacji świadczyły widoczne jeszcze parę lat później konsekwencje w postaci emocjonalnych, szerokich studenckich manifestacji upamiętniających tamte wydarzenia, organizowanych przez ciągle wówczas istniejącą organizację FSM. A także częstych gwałtownych studenckich wypowiedzi zakłócających niekiedy uczelniane zajęcia, czego sam doświadczyłem w trakcie prowadzonych wykładów.

Wróćmy jednak do wydarzeń obecnych. Zacznijmy od przypomnienia, że Stany Zjednoczone mają najlepsze na świecie uniwersytety, stworzyły znakomite warunki prowadzenia badań, które zaowocowały największą na świecie liczbą laureatów naukowych Nagród Nobla, są zawsze w ścisłej czołówce wszystkich międzynarodowych rankingów oceniających osiągnięcia badawcze. Niezależnie od tego niezaprzeczalny jest fakt, że na wielu uczelniach pracownicy i studenci przesadnie od lat demonstrowali swoje jednostronne poglądy, typowe dla szeroko rozumianej rewolucji kulturowej, skrajnie interpretowanego neoliberalizmu, a także antysemityzmu. Przykładem tej ostatniej obsesji były debaty na Uniwersytecie Harvarda prowadzone w ramach inicjatywy określanej pytaniem „Jak usunąć syjonizm ze świadomości żydowskiej”. Tego typu wydarzenia spowodowały, że obecny wiceprezydent USA J.D. Vance nadał swojemu wykładowi wygłoszonemu parę lat temu na ważnej konferencji charakterystyczny tytuł Uniwersytety są wrogiem. Wykład ten koncentrował się na wykazaniu, że środowiska akademickie w obszarze humanistyki i nauk społecznych wymuszają jednomyślność opartą na centrolewicowej poprawności, zmuszając badaczy do rezygnacji z prowadzenia badań o innym charakterze. Wyrażeniem dobitnego krytycyzmu wobec takich poglądów stała się obecna polityka prezydenta Trumpa, choć niestety zastosowane środki zaradcze okazały się zdecydowanie za ostre i sprowokowały pojawienie się powszechnych opinii o bardzo poważnym zagrożeniu ze strony tych poglądów dla stabilnego rozwoju kraju.

Trwająca od lat nerwowa sytuacja dzieląca uniwersytety i kolejne, zresztą nie tylko konserwatywne, władze zaogniła się obecnie w konsekwencji gwałtownych uczelnianych protestów propalestyńskich i kontrprotestów wywołanych w październiku 2024 r. przez atak Hamasu i reakcję Izraela w postaci dramatycznego zdemolowania Strefy Gazy.

Protesty rozpoczęły się na czołowych uniwersytetach, takich jak Harvard, Yale i Columbia, i szybko objęły wiele innych uczelni. Jeszcze przed objęciem urzędu przez obecnego prezydenta aresztowano parę tysięcy studentów, a prezydent Trump zasadniczo wzmocnił działania represyjne. Zaczęły się one wycofaniem wiz prawie 2 tysiącom aktualnych zagranicznych studentów, często jedynie w oparciu o przeprowadzoną ocenę ich wypowiedzi w mediach społecznościowych, a następnie, w reakcji na odmowę Uniwersytetu Harvarda akceptacji zaleceń dotyczących walki z uczelnianym antysemityzmem – wstrzymaniem federalnego finansowania tej uczelni w wysokości 2,3 mld dolarów i przypisaniem tej uczelni zagrożenia dla bezpieczeństwa narodowego. Kolejne kroki to blokada wniosków o pobyt dla studentów zagranicznych, często usprawiedliwiana domniemanym ryzykiem prowadzonej przez nich działalności szpiegowskiej na rzecz obcych mocarstw, zasadnicze ograniczenie rządowych grantów badawczych i groźby znacznego podwyższenia podatków od prywatnych dotacji dla uczelni.

Tekst dostępny na łamach Wszystko co Najważniejsze: https://wszystkoconajwazniejsze.pl/prof-michal-kleiber-polityka-donalda-trumpa-wobec-uniwersytetow-moze-miec-olbrzymie-konsekwencje/

PAP/MB