Globalny raport o pomocy humanitarnej 2022 - kluczowe wnioski

Globalny raport o pomocy humanitarnej 2022 zapewnia krytyczny przegląd krajobrazu finansowania kryzysów. Development Initiatives stwierdza, że całkowite finansowanie nie zmieniło się pomimo historycznie wysokiego zapotrzebowania.
.W 2021 r. pandemia Covid-19 nadal nakładała się na inne istniejące wcześniej i pojawiające się zagrożenia kryzysowe, napędzając potrzeby i komplikując reagowanie. Po gwałtownym wzroście zapotrzebowania na pomoc humanitarną w 2020 r., w 2021 r. potrzeby pozostały na historycznie wysokim poziomie. Wzrost wielkości całkowitej międzynarodowej pomocy humanitarnej uległ zahamowaniu, a w 2021 r. udzielono jej tylko nieznacznie więcej niż w 2018 r. – czytamy w raporcie o pomocy humanitarnej 2022 Development Initiatives.
Pomimo szybko zmieniającego się kontekstu potrzeb humanitarnych napędzanych pandemią Covid-19, bieżącymi skutkami zmiany klimatu i pojawiającymi się konfliktami (na przykład w Afganistanie w 2021 r. i na Ukrainie w 2022 r.), obraz finansowania pomocy humanitarnej w ostatnich latach zmienił się w wyjątkowo niewielkim stopniu.
Globalny raport o pomocy humanitarnej 2022 podkreśla kluczowe tendencje dotyczące tego, ile jest pomocy, kto jej udziela i w jaki sposób. Ponownie podkreśla konieczność zmiany źródeł, struktur i metod finansowania pomocy humanitarnej, a także sposobu i zakresu zaangażowania i ukierunkowania szerszych źródeł finansowania – rozwojowych i związanych z klimatem – na rzecz krajów narażonych na kryzys i doświadczających go.
Wzrost liczby osób potrzebującej pomocy humanitarnej
.W 2021 r. wzrosła liczba osób potrzebujących pomocy humanitarnej. Oceniono, że 306,0 mln osób jest w potrzebie, o 90,4 mln więcej niż w 2019 r. przed pandemią Covid-19. Połowa osób wymagających wsparcia humanitarnego (155,9 mln) mieszkała w zaledwie dziewięciu krajach. Długotrwały kryzys jest coraz bardziej normalny. Liczba krajów doświadczających przedłużającego się kryzysu wzrosła do 36 w 2021 roku. W tych krajach mieszkało trzy czwarte (74%) wszystkich osób potrzebujących. Ci, którzy doświadczają kryzysu humanitarnego, pozostali w tyle w wysiłkach zmierzających do wyjścia z pandemii Covid-19. Średni wskaźnik szczepień Covid wynosi 26% w krajach doświadczających przedłużającego się kryzysu, w porównaniu z 64% w krajach bez koordynowanego przez ONZ apelu humanitarnego.
Pandemia wirusa Covid-19 skomplikowała reakcję na już złożony obraz krzyżujących się zagrożeń związanych z klimatem, konfliktami i zagrożeniami społeczno-gospodarczymi, przy czym brak bezpieczeństwa żywnościowego i wysiedlenia wciąż rosną.
Wiele czynników wpływających na kryzys przenika się, potęgując ryzyko i narażenie na kryzys. Zmiana klimatu działa zarówno jako czynnik napędzający, jak i zwielokrotniający ryzyko kryzysowe, przy czym osoby już potrzebujące pomocy humanitarnej są szczególnie narażone.
W 2021 r. połowa wszystkich osób potrzebujących (50%, 152,6 mln osób) mieszkała w krajach o wysokim poziomie podatności na skutki zmiany klimatu.
Szczególnie ważne jest skrzyżowanie ryzyka klimatycznego z niestabilnością społeczno-gospodarczą i konfliktami o wysokiej intensywności.
Dwie piąte osób potrzebujących (39%, 119,9 mln osób) żyło w krajach, w których występuje połączenie konfliktu o wysokiej intensywności, wysokiego poziomu niestabilności społeczno-gospodarczej i wysokiego poziomu podatności na skutki zmiany klimatu. Wysoki poziom niestabilności i konfliktu może ograniczyć dostęp do zasobów klimatycznych, jednocześnie zwiększając ryzyko związane z klimatem, a z kolei powodując większą niestabilność i zwiększając ryzyko dalszego konfliktu. Prawie trzy czwarte (217,7 mln, 71%) osób potrzebujących żyje w krajach doświadczających konfliktów o wysokiej intensywności.
Covid-19 doprowadził do zwiększonego braku bezpieczeństwa żywnościowego. Rosnące ceny żywności w 2022 r., napędzane przez konflikt na Ukrainie, stwarzają dalsze zagrożenia dla bezpieczeństwa żywnościowego.
W latach 2020/2021 liczba osób doświadczających braku bezpieczeństwa żywnościowego (kryzys żywnościowy, sytuacja nadzwyczajna lub głód) gwałtownie wzrosła, zwiększając się do 160,4 mln, czyli o jedną trzecią więcej niż w latach 2019/2020.
Liczba osób przymusowo przesiedlonych nadal rośnie
.W 2021 roku liczba przymusowo przesiedlonych wzrosła do 86,3 mln osób, o 5% więcej niż w 2020 roku. W połowie 2022 roku ten obraz wygląda już inaczej, ponieważ wybuch wojny na Ukrainie przesiedlił do tej pory szacunkowo 12,8 mln osób.
W 2021 r. międzynarodowa pomoc humanitarna osiągnęła wartość 31,3 mld USD, ale w ostatnich latach jej wzrost uległ zahamowaniu.
Pomimo szybkiego wzrostu potrzeb humanitarnych w ciągu ostatnich dwóch lat, wzrost całkowitej międzynarodowej pomocy humanitarnej uległ zahamowaniu. W szczególności rządy stoją przed coraz trudniejszymi wyborami związanymi z ich szerszymi budżetami pomocowymi, wyzwaniami zaostrzonymi w 2022 r. przez konflikt na Ukrainie, z wyraźnymi zagrożeniami dla rozwoju i pomocy humanitarnej.
.Finansowanie specjalnie ukierunkowane na płeć wzrosło z 268 mln USD w 2018 r. do 587 mln USD w 2021 r. Raportowanie dotyczące przemocy ze względu na płeć, obszar programowania płci, w którym dostępne są dane dotyczące proporcji spełnionych wymogów finansowania, wskazuje, że w 2021 r. zapewniono zaledwie 29% finansowania.