Miopatia nabyta – możliwe przyczyny osłabienia mięśni

Miopatia nabyta zaliczana jest do grupy schorzeń, które mogą mieć podłoże zapalne. Jest to rzadka choroba mięśni, która prowadzi do osłabienia ich siły i napięcia, upośledzając codzienne funkcjonowanie chorego. Dowiedz się, jakie są możliwe przyczyny miopii nabytej. Sprawdź, jak rozpoznać objawy tej przypadłości i poznaj dostępne metody leczenia.

Miopatia nabyta – możliwe przyczyny

Miopatia nabyta ma związek z uszkodzeniami mięśni, choroba ta nieuchronnie prowadzi do ich osłabienia. W odróżnieniu od jednostek chorobowych, w których uszkodzenie mięśni wynika z problemów z nerwami, w przypadku miopatii problem leży w samej tkance mięśniowej. Ta rzadka choroba często ma podłoże zapalne lub genetyczne (miopatia wrodzona np. dystrofia mięśniowa). Miopatia nabyta może towarzyszyć niedoczynności tarczycy lub innym schorzeniom endokrynologicznym. Innym czynnikiem sprawczych choroby są stosowane leki (np. na obniżenie wysokiego poziomu cholesterolu) lub toksyny. Warto wspomnieć o miopatii alkoholowej, która jak sama nazwa wskazuje, jest ściśle powiązana z nadużywaniem alkoholu.

Miopatia nabyta – jakie są objawy tej choroby mięśni?

Charakterystycznym objawem miopatii jest osłabienie siły i napięcia mięśni, które zwykle dotyczy mięśni ud oraz ramion, choć jak pokazuje praktyka lekarska, u części Pacjentów osłabione są z kolei mięśnie twarzy oraz mięśnie oddechowe. Chorzy często mają problemy z:

• wchodzeniem po schodach,
• podnoszeniem przedmiotów,
• wstawaniem z krzesła.

Miopatia alkoholowa może powodować silne bóle mięśni, ich tkliwość oraz obrzęki. Jeśli choroba spowodowała osłabienie mięśni oddechowych, może dojść do duszności (stan ten zagraża nie tylko zdrowiu, ale i życiu chorego i wymaga pilnej interwencji medycznej). Wiedz, że miopatia nabyta ogranicza mobilność i nie pozostaje bez wpływu na psychikę Pacjentów. Wiedz, że osłabienie mięśni zwykle jest od początku rozwoju choroby obustronne i symetryczne.

Miopatia nabyta – diagnostyka

Proces diagnostyczny miopatii nabytej rozpoczyna szczegółowy wywiad medyczny. Następnie lekarz wykonuje badanie fizykalne, aby ocenić siłę i funkcjonalność mięśni Pacjenta. Ważnym elementem diagnostycznym są badania laboratoryjne, które obejmują m.in. oznaczenie poziomu enzymów mięśniowych (kinaza kreatynowa), które zwykle są podwyższone przy uszkodzeniach mięśni. Ocenę stanu mięśni umożliwia też badanie elektrofizjologiczne, które nie powoduje żadnych skutków ubocznych, jest całkowicie bezpieczne i trwa od 20 do 60 minut. EMG polega na użyciu płaskich elektrod powierzchniowych, które lekarz przykleja do skóry w odpowiednich miejscach.

Miopatia nabyta – metody leczenia

Miej świadomość, że metoda leczenia miopatii nabytej zależy od jej przyczyny i danego przypadku. Niekiedy dobre efekty terapeutyczne daje terapia kortykosteroidami lub dożylne immunoglobuliny. Jeśli miopatia jest skutkiem choroby endokrynologicznej, konieczne jest wyrównanie poziomu hormonów. W miopatii polekowej należy w miarę możliwości zmniejszyć dawkę lub całkowicie odstawić lek, który wywołał uszkodzenie mięśni. By poprawić siłę mięśni i ich funkcję, pomocna może okazać się rehabilitacja ortopedyczna. W przypadku miopatii alkoholowej konieczna jest terapia i abstynencja wspierana przez farmakoterapię, zmianę sposobu odżywiania i indywidualnie dobrany plan ćwiczeń. Jeśli doświadczasz objawów ze strony układu mięśniowego, które mogą sygnalizować miopatię lub inną jednostkę chorobową, zgłoś się do lekarza pierwszego kontaktu.

Marta Ehrlich