Orbiter Lunar Trailblazer pomoże badać wodę na Księżycu
Mały satelita należący do NASA, Lunar Trailblazer, wykorzysta grawitację Słońca, Ziemi i Księżyca, aby stopniowo znaleźć się na orbicie Srebrnego Globu, aby badać obecność wody.
.Orbiter Lunar Trailblazer został zintegrowany z rakietą SpaceX Falcon 9 i zostanie wystrzelony w ramach misji Intuitive Machines IM-2 – częścią inicjatywy NASA CLPS (Commercial Lunar Payload Services) – która ma wystartować 26 lutego, z Launch Complex 39A w Kennedy Space Center.
Około 48 minut po starcie Lunar Trailblazer oddzieli się od rakiety i rozpocznie samodzielny lot w kierunku Księżyca. Mały satelita będzie miał za zadanie odkryć, gdzie na Srebrnym Globie znajduje się woda, w jakiej formie występuje i jak zmienia się w czasie, tworząc najlepsze jak dotąd mapy jej występowania na naturalnym satelicie Ziemi.
Jak tłumaczą astronomowie z NASA, obserwacje zebrane podczas dwuletniej misji głównej przyczynią się do zrozumienia cykli wodnych na innych ciałach niebieskich nieposiadających atmosfery w całym Układzie Słonecznym i pomoże przyszłym misjom na Srebrny Glob poprzez określenie, gdzie znajdują się jej zasoby.
Orbiter jest został wyposażony w najnowocześniejsze instrumenty naukowe – spektrometr podczerwieni High Resolution Volatiles and Minerals Moon Mapper (HVM3) oraz wielospektralna kamera termowizyjna Lunar Thermal Mapper (LTM). Instrument HVM3 został opracowany przez Jet Propulsion Laboratory NASA, a LTM został zbudowany przez University of Oxford.
Zanim Lunar Trailblazer wykorzysta swoje instrumenty do zbierania danych, przez kilka miesięcy będzie wykonywał serię przelotów nad Księżycem i orbitowania w pętli. Manewry ostatecznie ustawią statek kosmiczny tak, aby mógł szczegółowo mapować powierzchnię.
Ważący około 200 kilogramów i mierzący 3,5 metra szerokości, gdy jego panele słoneczne są w pełni rozłożone, Lunar Trailblazer ma stosunkowo mały silnik. Aby podróż na Księżyc, która potrwa od czterech do siedmiu miesięcy (w zależności od daty startu), była jak najbardziej efektywna, inżynierowie misji zaplanowali trajektorię, która będzie wykorzystywać grawitację Słońca, Ziemi i Księżyca do prowadzenia statku kosmicznego – technika zwana transferem niskoenergetycznym.
Podczas wielokrotnych przelotów obok Księżyca, sonda wykorzysta małe impulsy z silnika – znane jako manewry korekcji trajektorii – aby powoli zmienić swoją orbitę z wysoce eliptycznej na kołową, zmieniając wysokość na około 100 kilometrów nad powierzchnią Srebrnego Globu.
.Po zajęciu planowanej pozycji Lunar Trailblazer będzie szybował nad powierzchnią Księżyca, wykonując 12 orbit dziennie i obserwując jego powierzchnię o różnych porach dnia przez cały czas trwania misji. Satelita będzie również idealnie ustawiony, aby zajrzeć do stale zacienionych kraterów na południowym biegunie naturalnego satelity Ziemi, które zawierają obszary, które nigdy nie są wystawione na bezpośrednie działanie światła słonecznego. Jeśli sonda znajdzie znaczne ilości lodu u podstawy kraterów, lokalizacje te mogą zostać zidentyfikowane jako zasoby dla przyszłych misji załogowych.
Oprac. EG
