Prof. Daniel Gryko i prof. Denis Jacquemin zdobyli Polsko-Francuską Nagrodę Naukową

Prof. Daniel Gryko Instytut Chemii Organicznej PAN wraz z prof. Denisem Jacqueminem zdobyli Polsko-Francuską Nagrodę Naukową im. Marii Skłodowskiej-Curie i Pierre’a Curie, przyznawaną przez Fundację na rzecz Nauki Polskiej (FNP) oraz francuską Akademię Nauk. Naukowcy otrzymają po 15 tys. euro.

Prof. Daniel Gryko i prof. Denis Jacquemin

.Fundacja na rzecz Nauki Polskiej oraz francuska Akademia Nauk przyznaje nagrodę za wybitne osiągnięcia naukowe będące efektem polsko-francuskiej współpracy badawczej.

Prof. Daniel Gryko i prof. Denis Jacquemin (Université de Nantes i Institut Universitaire de France) zostali nagrodzeni za prace nad syntezą organiczną i obliczeniami kwantowo-mechanicznymi barwników. Oparta na uzupełniających się kompetencjach w zakresie syntezy organicznej i chemii obliczeniowej, ich współpraca przyniosła efekt w postaci wysokowydajnych barwników fluorescencyjnych. Prowadzone przez nich badania pozwoliły nie tylko dokonać znaczących postępów w dziedzinie materiałów luminescencyjnych, ale także odkryć nowe związki aromatyczne i przewidzieć ich właściwości fotofizyczne jeszcze przed syntezą. Potencjalne zastosowania nowych barwników, opracowanych przez prof. Daniel Gryko i prof. Denis Jacquemin, są liczne i mogą obejmować kopolimery o małej przerwie pasmowej, tranzystory organiczne, ogniwa słoneczne, diody emitujące światło w bliskiej podczerwieni i wiele innych. Kolejnym celem ich badań będzie osiągnięcie 20 proc. efektywnej emisji w bliskiej podczerwieni.

„Nauki na światowym poziomie nie da się uprawiać w izolacji. Dlatego jako Fundacja na rzecz Nauki Polskiej inicjujemy przedsięwzięcia, które mają na celu stymulowanie i podkreślanie wagi międzynarodowej współpracy naukowej. Polsko-Francuska Nagroda Naukowa, która nosi imię tak wspaniałych uczonych jak Maria Skłodowska-Curie i Pierre Curie, wpisuje się w długą tradycję współpracy pomiędzy Polską a Francją i mam nadzieję, że będzie służyć jej dalszemu rozwijaniu i pogłębianiu” – powiedział prof. Maciej Żylicz, prezes Fundacji na rzecz Nauki Polskiej cytowany w komunikacie przesłanym do mediów.

Polsko-Francuska Nagroda Naukowa

.Polsko-Francuska Nagroda Naukowa jest przyznawana co dwa lata. W edycji 2024 do konkursu zgłoszono 29 nominacji. Wyboru laureatów dokonało jury złożone z wybitnych uczonych z Francji i Polski. Wysokość nagrody wynosi 15 tys. euro dla każdego z laureatów. Nagroda jest finansowana wspólnie przez Fundację na rzecz Nauki Polskiej i Fundację im. Zygmunta Zaleskiego.

Nagroda została ustanowiona w 2019 r. przez Fundację na rzecz Nauki Polskiej, francuskie Ministerstwo Szkolnictwa Wyższego, Nauki i Innowacji (MESRI) oraz francuską Akademię Nauk z okazji Polsko-Francuskiego Roku Nauki. Dotychczas uhonorowano trzy pary współpracujących ze sobą uczonych z Polski i z Francji.

Wręczenie nagrody laureatom trzeciego konkursu odbędzie się w Warszawie jesienią.

Po pierwsze – edukacja

.Profesor zwyczajny w Polskiej Akademii Nauk, Michał KLEIBER, w tekście „Po pierwsze – edukacja” twierdzi, że: „W obliczu narastających wyzwań wspieranie współpracy na rzecz trwałej, globalnie konkurencyjnej gospodarki oraz zwalczania nierówności społecznych i udoskonalania systemu opieki zdrowotnej powinno z pewnością być głównym elementem polityki państwa. Dobrze więc, że prowadzimy skuteczną politykę społeczną i zapowiadamy stopniową poprawę funkcjonowania systemu ochrony zdrowia, gorzej jednak niestety jest ze wspieraniem rozwoju innowacyjnej gospodarki. Mimo że pozornie istnieje zgoda co do jej znaczenia, nie owocuje to w pełni satysfakcjonującymi działaniami w tym zakresie i w konsekwencji efektami pozwalającymi spokojnie myśleć o przyszłości, mając na uwadze globalną konkurencję”.

„Umiejętność i docenianie znaczenia myślenia w kategoriach szeroko rozumianego dobra wspólnego jest niezwykle istotną kompetencją, którą powinno się nabywać już w trakcie nauki szkolnej. Rozumiemy przez to w pierwszym rzędzie wierność ugruntowanym tradycjom stanowiącym niezastępowalne spoiwo łączące obywateli w pracy dla dobra swego państwa. A także działania na rzecz współpracy z państwami partnerskimi powiązanymi z nami umowami ponadpaństwowymi oraz działania w imię globalnej społecznej solidarności – o potrzebie tego przekonujemy się coraz silniej dosłownie każdego dnia. Dzisiejsza sytuacja zmusza nas wszystkich do przemyślenia na nowo istoty bycia wspólnotą, do refleksji na temat naszego systemu wartości i naszych życiowych zamierzeń. Do myślenia o tym, kim każdy z nas naprawdę jest w globalnej przestrzeni i jaka jest nasza odpowiedzialność za losy światowej cywilizacji. Świadomość tego wyzwania powinna być zakorzeniona w umysłach wszystkich absolwentów opuszczających szkołę” – podkreśla prof. Michał KLEIBER.

Ranking szanghajski i jakość polskiej nauki

.Profesor zwyczajny nauk matematycznych, Leszek PACHOLSKI na łamach „Wszystko co Najważniejsze” twierdzi, że: „Rankingi nie są idealnym narzędziem do oceny uniwersytetów, ale czasem sygnalizują pojawiające się problemy. Mogą też być wskazówką przy podejmowaniu decyzji, jaką uczelnię wybrać po maturze, gdzie robić doktorat, gdzie wybrać się na staż podoktorski. Trzeba pamiętać, że wybór uczelni może zależeć od możliwości, ambicji i talentu studenta. Jedni będą poszukiwać uczelni kultowych, po których będą mogli realizować swoje pasje i zadziwiać świat, inni wybiorą solidną szkołę, gwarantującą możliwie dobrą pracę po niezbyt wymagających studiach”.

„Polskie uczelnie, podobnie jak uczelnie w pozostałych krajach postkomunistycznych i w innych krajach o podobnym poziomie rozwoju gospodarczego, nie mogą się pochwalić wielkimi sukcesami. W rankingu ARWU (2022) Uniwersytet Jagielloński i Uniwersytet Warszawski są przy końcu pierwszej pięćsetki, dziewięć innych uczelni zmieściło się w pierwszym tysiącu. Nie warto analizować, która uczelnia zmieściła się w rankingu i w której setce, jeśli nie jest to setka pierwsza lub druga. W rankingu ARWU o wejściu do rankingu lub o spadku z czwartej do piątej setki często decydują fakty niemające istotnego wpływu na rzeczywistą siłę uczelni, jak choćby odejście z uczelni jednej starszej, mało już aktywnej osoby znajdującej się na liście wysoko cytowanych badaczy czy udział jednego uczonego jako mniej ważnego wykonawcy w wielu międzynarodowych projektach badawczych” – pisze prof. Leszek PACHOLSKI w tekście „Ranking szanghajski i jakość polskiej nauki„.

PAP/Urszula Kaczorowska/WszystkocoNajważniejsze/eg