Wszywka alkoholowa (Esperal) a aktywność fizyczna – czy można uprawiać sport po zabiegu?
Temat wszywki alkoholowej (disulfiramu/Esperalu) i aktywności fizycznej po zabiegu dotyczy wielu osób, które chcą dbać o własne zdrowie, jednocześnie walcząc z uzależnieniem. Ostrożność w powrocie do wykonywania codziennych obowiązków i dotychczasowej aktywności fizycznej należy zachować szczególnie przez pierwsze tygodnie po zabiegu wszycia wszywki alkoholowej. Podczas rekonwalescencji i w okresie aktywnego działania substancji czynnej leku należy ściśle przestrzegać zaleceń lekarza. Wszywka alkoholowa wiąże się bowiem z koniecznością bezwzględnego powstrzymania się od spożywania alkoholu oraz odpowiedniej dbałości o stan i pielęgnację rany.
.Wykonanie zabiegu podskórnego wszycia Esperalu wymaga przerwania ciągłości tkanek. Podczas mało inwazyjnego i szybkiego zabiegu chirurg posługuje się skalpelem, za pomocą którego dociera do obszaru podpowięziowego mięśnia pośladkowego. Wszycie oryginalnego Esperalu wiąże się zatem z koniecznością zastosowania szwów chirurgicznych (rozpuszczalnych lub nie) i zachowaniem ostrożności podczas rekonwalescencji. Umożliwia to fizjologiczny przebieg procesu gojenia się rany, bez powikłań i skutków ubocznych. Wszywka alkoholowa nie powinna stanowić przeszkody do stosunkowo szybkiego powrotu do sprawności i aktywności fizycznej. Łącznie z intensywnymi ćwiczeniami i treningami siłowymi.
Jak działa wszywka alkoholowa (disulfiram) w leczeniu alkoholizmu?
Wszywka alkoholowa to popularna metoda wspierająca leczenie choroby alkoholowej. Wykorzystywana jest jako jeden z elementów kompleksowej terapii alkoholizmu. Stanowi realne i skuteczne psychologiczne wzmocnienie motywacji zewnętrznej pacjenta do utrzymania długotrwałej trzeźwości. Substancją czynną leku jest disulfiram. Jego działanie polega na blokowaniu wydzielania enzymu wątrobowego (dehydrogenazy aldehydowej), który bierze czynny udział w procesie trawienia etanolu. Z jego udziałem alkohol metabolizowany jest do nieszkodliwych postaci – najpierw kwasu octowego, a następnie dwutlenku węgla i wody. Zaburzony szlak metaboliczny w ludzkiej wątrobie pod wpływem wszywki prowadzi do zatrucia aldehydem octowym. To toksyna powstająca podczas metabolizmu alkoholu etylowego bez enzymu. Co istotne dla pacjenta i lekarzy, działanie leku odczuwalne jest wyłącznie dla tych chorych, którzy po wyborze tej metody leczenia nie stosują się do zaleceń specjalistów i decydują się na ryzykowne próby spożycia alkoholu. Dla organizmu trzeźwego pacjenta wszywka alkoholowa pozostaje całkowicie obojętna i nie powoduje żadnych skutków ubocznych.
Wszywanie Esperalu cieszy się rosnącym zainteresowaniem wśród pacjentów głównie ze względu na prostotę jego stosowania i skuteczność działania. Uzależnieni powstrzymują się od picia alkoholu głównie z obawy przed gwałtowną reakcją organizmu na połączenie etanolu z lekiem i objawami reakcji disulfiramowej. Przypominają one objawy zatrucia alkoholowego, a nawet kaca, jednak różnią się od nich gwałtownością i natężeniem.
Implantacja oryginalnego leku Esperal – jak wygląda zabieg wszycia Esperalu?
Leczenie alkoholizmu z użyciem tabletek z disulfiramem wymaga bezwzględnej trzeźwości pacjenta jeszcze przed wykonaniem zabiegu zaszycia wszywki alkoholowej. Ze względów bezpieczeństwa poprzedza się go dokładną kwalifikacją chorego do rozpoczęcia procedury chirurgicznej. Konieczne jest zbadanie chorego, ocena ogólnego stanu zdrowia pacjenta, stopnia rozwoju nałogu, dotychczas prowadzonego stylu życia i możliwości terapeutycznych. Podczas konsultacji lekarz weryfikuje istnienie wskazań oraz eliminuje ewentualne przeciwwskazania do zabiegu (istnienie niektórych chorób przewlekłych, niewydolności narządowej, zaburzeń psychicznych). Zwykle wykonuje również badanie alkomatem, by upewnić się, że w momencie wszycia wszywki w krwiobiegu pacjenta nie ma etanolu. Esperal pomaga zatem zmotywować pacjenta do przerwania ciągu alkoholowego. Często chorzy przed implantacją leku Esperal decydują się na detoks (odtrucie alkoholowe) jako pierwszy krok w walce z nałogiem.
Po pozytywnej kwalifikacji chorego do implantacji wszywki alkoholowej lekarz oczyszcza skórę w okolicy pola zabiegowego. Dezynfekuje ją i stosuje znieczulenie miejscowe. Zaszycie alkoholowe trwa ok. 20 minut i nie wymaga hospitalizacji pacjenta. W warunkach ambulatoryjnych chirurg wykonuje tuż nad pośladkiem chorego niewielkie nacięcie. W obszarze podpowięziowym mięśnia pośladkowego tworzy kieszonkę, w której umieszcza wcześniej wyliczoną dawkę leku. Określa ją na podstawie informacji pozyskanych podczas wywiadu lekarskiego. Zabieg implantacji wszywki alkoholowej kończy się zaszyciem rany i założeniem jałowego opatrunku. O higienę i pielęgnację rany pacjent dba samodzielnie w warunkach domowej rekonwalescencji.
Czy wszywka alkoholowa niesie ze sobą ograniczenia? Czego unikać podczas terapii awersyjnej?
Wszywka alkoholowa (zwykle zawierająca disulfiram, znany m.in. pod nazwą Esperal) niesie ze sobą pewne ograniczenia, zarówno zdrowotne, jak i praktyczne. Choć nie ogranicza całkowicie codziennego funkcjonowania, trzeba być świadomym kilku istotnych kwestii. Osoba uzależniona od alkoholu, która decyduje się na stosowanie Esperalu jako jednej z metod terapii alkoholizmu, po zabiegu powinna powstrzymać się od spożywania alkoholu etylowego w jakiejkolwiek postaci i dawce. Dotyczy to alkoholu nie tylko w formie napojów, ale też obecnego w kosmetykach i środkach dezynfekujących. Nadmierne pocenie się w połączeniu z alkoholem obecnym np. w aerozolach lub płynach może wywołać reakcję disulfiramową. Ponadto, produkty fermentowane (np. kefir, kiszonki, sos sojowy) również mogą zawierać niewielkie ilości alkoholu. Przy dużym wysiłku i zaburzonym metabolizmie mogą zadziałać niepożądanie.
Nawet niewielka ilość substancji odurzającej może skutkować groźnymi i nieprzyjemnymi objawami tzw. reakcji disulfiramowej. Objawia się ona przede wszystkim nudnościami i wymiotami, bólami i zawrotami głowy, dusznością, kołataniem serca, uderzaniami gorąca, zaczerwienieniem twarzy, nadpotliwością i drgawkami. W skrajnych przypadkach, gdy pacjent nie otrzyma specjalistycznej pomocy na czas, może skończyć się nawet zgonem. Jak długo działa Esperal? Skuteczność wszywki obejmuje zwykle okres od 8 do 12 miesięcy – nie da się zahamować jej działania z dnia na dzień. Ponadto, jeżeli u pacjenta wystąpi zakazana przez lekarza reakcja z alkoholem – nie można po prostu wyjąć wszywki i przerwać objawów. Disulfiram może wchodzić w interakcje z niektórymi lekami (np. metronidazol, izoniazyd). Dlatego zawsze trzeba informować lekarza o wszywce przed rozpoczęciem nowego leczenia.
Wszywka alkoholowa z pewnością nie ogranicza pacjenta w wykonywaniu codziennych obowiązków i czynności, w tym również w nauce, pracy i obsłudze maszyn oraz pojazdów. U niektórych osób po zaszyciu lęk przed przypadkowym kontaktem z alkoholem może wpływać na ich funkcjonowanie społeczne i komfort psychiczny. Zwykle jednak proces leczenia przebiega bez zakłóceń, a zachowana abstynencja nie wpływa negatywnie na jakość życia rodzinnego i towarzyskiego pacjenta.
Gdzie bezpiecznie wszywana jest wszywka alkoholowa? Radom to miasto, w którym profesjonalne zaszycie oferują specjaliści Centrum Medycznego Galmedic. Esperal dostępny jest tam od ręki, bez recepty. Ze szczegółami można zapoznać się tutaj: https://radom.galmedic.pl/uslugi/esperal/.
Zabieg wszycia Esperalu a aktywność fizyczna uzależnionego pacjenta
Zabieg wszycia wszywki (zazwyczaj w okolicy pośladka) wymaga gojenia. Przez 7–14 dni zaleca się zatem unikanie intensywnego wysiłku fizycznego. Szczególnie takiego, który angażuje miejsce wszycia (np. ćwiczenia siłowe, bieganie, pływanie). Nawet ruch o niewielkim natężeniu w okolicy zabiegowej może powodować napięcie skóry i mięśni, co grozi rozejściem się rany lub infekcją. Po zagojeniu się rany pacjent może stopniowo wracać do wykonywanych dotychczas ćwiczeń fizycznych. W trzecim tygodniu po zabiegu implantacji leku chory powinien decydować się wyłącznie na podejmowanie lekkich aktywności. Zaleca się rozpoczęcie ćwiczeń od spacerów, jazdy na rowerze, jogi, ćwiczeń ogólnorozwojowych. Intensywność treningów można zwiększać stopniowo wraz z upływem czasu farmakologicznego leczenia uzależnienia od alkoholu. Jeżeli podczas jakiejkolwiek aktywności u pacjenta pojawią się zawroty głowy, duszność, zaczerwienienie twarzy lub bóle głowy – konieczne jest przerwanie treningu i niezwłoczna konsultacja z lekarzem.
Karolina Jaszowiecka
