Teleskop Hubble'a zobrazował galaktykę eliptyczną w gwiazdozbiorze Węża Wodnego

Naukowcy za pomocą Kosmicznego Teleskopu Hubble’a zobrazowali gaalktykę eliptyczna oznaczoną jako PGC 6240, znajdującą się w gwiazdozbiorze Węża Wodnego.
.Jak tłumaczą badacze z ESA, na obrazie z Kosmicznego Teleskopu Hubble’a widoczna jest galaktyka eliptyczna znana jako PGC 6240. Jest to bardzo duży i stary obiekt oddalony o około 345 milionów lat świetlnych od Układu Słonecznego, znajdujący się w południowym gwiazdozbiorze Węża Wodnego.

.PGC 6240 charakteryzuje się nierównomierną strukturą i niezwykłymi skupiskami gwiazd, które krążą wokół niej. Zdaniem astronomów są to dwie wskazówki sugerujące, że obiekt ten powstał z połączenia galaktyk w niedawnej przeszłości. Taka fuzja zapoczątkowałoby również wzmożone tempo formowania się gwiazd w galaktyce, a następnie wywołałby podobną aktywność w pobliskiej przestrzeni – prowadząc do powstania nowych, młodszych gromad kulistych wokół całego obiektu, co ma miejsce w PGC 6240.
Astronomowie szczegółowo zbadali PGC 6240 ze względu na jej niezwykłą strukturę, a także przez otaczające ją gromady kuliste (gęste grupy gwiazd związanych grawitacyjnie, które krążą wokół galaktyk). Wszystkie tego typu obiekty wokół danej galaktyki formują się mniej więcej w tym samym czasie, dzięki czemu wszystkie gwiazdy w nich obecne są w podobnym wieku. Z tego powodu większość galaktyk ma populacje gromad o dość podobnym wieku, jednak PGC 6240 jest niezwykła, ponieważ jej gromady są zróżnicowane – podczas gdy niektóre zawierają stare gwiazdy, inne są wypełnione młodszymi gwiazdami, które powstały niedawno, co najprawdopodobniej wywołała fuzja z inną galaktyką.
Wąż Wodny (łac. Hydrus) jest niewielkim gwiazdozbiorem nieba południowego. Bywa określany jako Wąż Wodny Mały – w odróżnieniu od gwiazdozbioru Hydry, zwanego czasem również Wężem Morskim. Jest to 61. pod względem wielkości gwiazdozbiór na niebie. Został wprowadzony przez holenderskich nawigatorów i astronomów – Pietera Dirkszoona Keysera i Fredericka de Houtmana. Gwiazdozbiór znajduje się w pobliżu południowego bieguna nieba, między Wielkim Obłokiem Magellana a Małym Obłokiem Magellana. W Polsce konstelacja jest niewidoczna. Liczba gwiazd dostrzegalnych w nim gołym okiem wynosi około 20.
.Kosmiczny Teleskop Hubble’a, został wystrzelony na niską orbitę okołoziemską w 1990 roku i od tej pory pomaga naukowcom lepiej poznawać Wszechświat. Nie był on pierwszym teleskopem kosmicznym, ale jest jednym z największych i najbardziej wszechstronnych, przez co jest jednym najważniejszych narzędzi badawczych w historii ludzkości. Teleskop Hubble’a został nazwany na cześć astronoma Edwina Hubble’a. Space Telescope Science Institute (STScI) wybiera cele Hubble’a i przetwarza uzyskane dane, podczas gdy Goddard Space Flight Center (GSFC) kontroluje sam statek kosmiczny.
Oprac. EG