Chińczycy otwierają trasę transportową przez Arktykę
Sea Legend, singapurski przewoźnik całkowicie kontrolowany przez Chiny, ogłosił, że uruchomi nowe połączenie z Europą Północną przez kontrolowaną przez Rosję trasę arktyczną, o połowę skracając czas dostawy towarów w porównaniu do szlaku przez Przylądek Dobrej Nadziei.
Sea Legend powstał przed trzema laty podczas kryzysu na Morzu Czerwonym
.Obecnie, w związku z zagrożeniami na Morzu Czerwonym ze strony jemeńskich bojowników Huti, rejs statków towarowych płynących z Chin do Europy wokół południowoafrykańskiego Przylądka Dobrej Nadziei trwa około 30-50 dni, według Freightos, firmy prowadzącej platformę rezerwacji i płatności dla międzynarodowych przewozów towarowych. Sea Legend zapowiedział, że płynąc przez Północny Szlak Morski (NSR), skróci ten czas do 18 dni.
Chociaż zmiany klimatu wydłużyły sezonowe okno żeglugowe dla Arktyki, trasa wciąż pozostaje ograniczona do kilku miesięcy letnich. Według chińskiego portalu eWorldShip Sea Legend zorganizuje w tym roku jeden rejs, który, jak twierdzi, jest już w pełni zarezerwowany.
Sea Legend powstał przed trzema laty podczas kryzysu na Morzu Czerwonym, a jego statki bez większych problemów przemierzały te niebezpieczne wody, chronione przez chińską banderą i eskortę chińskiej marynarki wojennej.
Uruchomienie komercyjnych rejsów przez Arktykę dowodzi pogłębiającej się współpracy chińsko-rosyjskiej i rosnącego zainteresowania Pekinu alternatywnymi szlakami morskimi w obliczu niestabilności geopolitycznej.
Polarny Jedwabny Szlak. Arktyczne ambicje Pekinu
.Kraje graniczące z Arktyką nie wypracowały dotąd jednolitego stanowiska wobec strategicznej ekspansji Chin. Każdy z nich świadomy jest oczywiście rosnącego zaangażowania Państwa Środka w regionie, ale jest ono oceniane w różny sposób. Niektóre państwa gotowe są do współpracy, inne zaś pozostają ostrożne, dostrzegając zagrożenia dla bezpieczeństwa narodowego – pisze Christina VENARD.
W dniu 26 stycznia 2018 roku, w trakcie konferencji prasowej, na której obecny był między innymi Kong Xuanyou, wiceminister spraw zagranicznych Chin, przedstawiono Białą Księgę, określająca główne kierunki chińskiej polityki w obszarze Arktyki.
Arctic situation now goes beyond its original inter-Arctic States or regional nature (Biała Księga Polityka arktyczna Chin)
Dokument, w którym Chiny określają siebie jako państwo „quasi-arktyczne” (near Arctic state) pokazuje dobitnie ambicje chińskiego rządu odgrywania jeszcze większej roli w regionie. Zapowiedź wytyczenia „Polarnego Jedwabnego Szlaku” – trzeciej osi projektu nowego Jedwabnego Szlaku –, jako uzupełnienie dla korytarza euroazjatyckiego i drogi morskiej indyjsko-pacyficznej, potwierdza plany mocnej i trwałej obecności w Arktyce, wspartej większym zaangażowanie inwestycyjnym. Jeśli dodamy do tego działania o charakterze analitycznym i eksperckim, zawiązywanie porozumień z państwami regionu a także otwierające się możliwości na płaszczyźnie energetycznej, rozumiemy, że polityczne i strategiczne znaczenie Chin w Arktyce będzie rosło.
Biała Księga ze stycznia 2018 roku była przejawem troski chińskich władz o większą transparentność kierunków działania w Arktyce. Należy jednak również zauważyć dążenia Chin do stworzenia mocnej sieci instytucjonalnej, której celem będzie wspieranie chińskich interesów w regionie. Świadczą o tym jednoznacznie takie działania, jak opublikowanie w 2017 roku dokumentu zatytułowanego Vision for Maritime Cooperation Under the Belt and Road Initiative, utworzenie Komitetu Nawigacyjnego Polarnego (Polar Navigation Committee), a także powołanie specjalnego przedstawiciela do spraw Arktyki. Strukturyzacja zaangażowania zarówno instytucji jak i przedsiębiorstw w arktyczną strategię Chin pozwoli na realizację interesów tego państwa w regionie. Tworzenie silnych współzależności między władzą centralną a sektorem prywatnym ułatwi wymianę informacji i analiz. Chińskie władze wyraziły ponadto wolę poszerzania wiedzy pracowników tych firm na temat Arktyki oraz działania w kierunku kształcenia specjalistów od spraw arktycznych wewnątrz administracji państwowej. Innym ważnym aspektem w oczach Pekinu jest informowanie na bieżąco opinii publicznej o strategicznych celach zaangażowania w regionie Arktyki.
Białej Księgi mogliśmy się dowiedzieć, że ambicją Chin jest działanie na rzecz rozwoju gospodarczego Arktyki opartego na rozbudowanej sieci szlaków nawigacyjnych w regionie. Skutkiem tego będzie poszerzenie istniejącej obecnie oferty połączeń morskich i lądowych między Państwem Środka a Europą. Zainteresowanie chińskich przedsiębiorstw Przejściem Północno-Wschodnim bierze się stąd, że umożliwia ono szybszy transport niż poprzez istniejące dotąd szlaki handlowe. Dywersyfikacji szlaków ma oczywiście istotne znaczenie geopolityczne. Chińskie władze obawiają się, że potencjalny konflikt ze Stanami Zjednoczonymi może doprowadzić w przyszłości do powstania barier handlowych skutkujących zamknięciem dla chińskich przedsiębiorców kanałów Panamskiego i Sueskiego. Z drugiej strony, chińskim pomysłom z obawą przyglądają się azjatyckie potęgi, takie jak choćby Singapur – stały obserwator przy Radzie Arktycznej – które dziś korzystają ze swojego umiejscowienia na szlakach handlowych łączących Azję, Afrykę i Europę.
Tekst dostępny na łamach Wszystko co Najważniejsze: https://wszystkoconajwazniejsze.pl/christina-venard-polarny-jedwabny-szlak-arktyczne-ambicje-pekinu/
