Astronomowie uchwycili galaktykę soczewkowatą w gwiazdozbiorze Pieca

Naukowcy za pomocą Kosmicznego Teleskopu Hubble’a zobrazowali galaktykę soczewkowatą oznaczoną jako IC 335, znajdującą się w gwiazdozbiorze Pieca.

.Jak tłumaczą badacze z NASA, na obrazie z kosmicznego Teleskopu Hubble’a widoczna jest galaktyka soczewkowata znana jako IC 335. Jest ona oddalona o około 60 milionów lat świetlnych od Układu Słonecznego i znajduje się w gwiazdozbiorze Pieca. Ma szerokość około 45 tysięcy lat świetlnych. Została odkryta przez astronoma Lewisa A. Swifta 15 października 1887 roku. Należy do Gromady w Piecu – gromady galaktyk znajdującej się w gwiazdozbiorze Pieca (częściowo również w gwiazdozbiorze Erydanu) w odległości 65 milionów lat świetlnych od Ziemi.

.Galaktyki soczewkowate są typem pośrednim w morfologicznej klasyfikacji galaktyk (systemu używanego przez astronomów do dzielenia galaktyk na grupy na podstawie ich wyglądu) pomiędzy galaktykami spiralnymi i eliptycznymi. Mają one cienki dysk składający się gwiazd i centralne wybrzuszenie, podobnie jak galaktyki spiralne, ale w przeciwieństwie do typowych obiektów tego typu zużyły już większość ośrodka międzygwiazdowego (ośrodek składający się z materii międzygwiazdowej głównie z gazu, plazmy i pyłu). Z pozostałego materiału nie powstaje wiele gwiazd, a tempo ich formowania jest bardzo niskie. Dlatego też populacja gwiazd w galaktykach takich jak IC 335, składa się głównie ze starzejących się obiektów, podobnie jak ma to miejsce w galaktykach eliptycznych.

Ponieważ galaktyki soczewkowate mają tylko słabo zdefiniowane ramiona spiralne, łatwo je pomylić z galaktykami eliptycznymi, jeśli są widziane z Ziemi „od boku”, jak w przypadku IC 335. Oba rodzaje struktur mają pewne wspólne cechy, takie jak podobne rozmiary i cechy widmowe, to różnią się one morfologicznie.

Piec (łac. Fornax) jest małym, 41. co do wielkości, gwiazdozbiorem nieba południowego. Pierwotnie został nazwany w 1756 roku przez Nicolasa-Louisa de Lacaille, jako Piec chemiczny (łac. Fornax chemica). Astronom chciał on w ten sposób uhonorować francuskiego chemika Antoine Lavoisiera, badacza m.in. reakcji spalania. Jednak określenie to zostało zmienione na obecną przez Międzynarodową Unię Astronomiczną w 1928 roku. W Polsce konstelacja jest najbardziej widoczna w listopadzie, nisko nad południowym horyzontem. Liczba gwiazd widocznych w niej gołym okiem wynosi około 35.

.Kosmiczny Teleskop Hubble’a, został wystrzelony na niską orbitę okołoziemską w 1990 roku i od tej pory pomaga naukowcom lepiej poznawać Wszechświat. Nie był on pierwszym teleskopem kosmicznym, ale jest jednym z największych i najbardziej wszechstronnych, przez co jest jednym najważniejszych narzędzi badawczych w historii ludzkości. Teleskop Hubble’a został nazwany na cześć astronoma Edwina Hubble’a. Space Telescope Science Institute (STScI) wybiera cele Hubble’a i przetwarza uzyskane dane, podczas gdy Goddard Space Flight Center (GSFC) kontroluje sam statek kosmiczny.

Oprac. EG