Aktywność słoneczna stale rośnie
Naukowcy stwierdzili, że z nieznanych przyczyn aktywność słoneczna wciąż rośnie. Może to doprowadzić do wzrostu niebezpiecznych zjawisk pogody kosmicznej.
.Według najnowszych badań, przeprowadzonych przez astronomów z NASA, od 2008 roku aktywność słoneczna stale rośnie. Naukowcy wiedzą, że zmienia się ona w cyklach 11-letnich, ale istnieją również długoterminowe wahania, które mogą trwać nawet kilkadziesiąt lat. Na przykład od lat 80. XX wieku aktywność słoneczna stale malała aż do 2008 roku, kiedy to osiągnęła najniższy poziom w historii. W tym momencie badacze spodziewali się, że Słońce wejdzie w okres historycznie niskiej aktywności.
Jednak potem Słońce zaczęło wykazywać coraz większą aktywność, aż do teraz. Naukowcy twierdzą, że tendencja ta może prowadzić do wzrostu liczby zjawisk pogodowych w przestrzeni kosmicznej, takich jak burze słoneczne, rozbłyski i koronalne wyrzuty masy. Badanie zostało opublikowane w czasopiśmie „The Astrophysical Journal Letters”.
„Wszystkie znaki wskazywały, że Słońce będzie wkraczać w długotrwałą fazę niskiej aktywności. Było więc zaskoczeniem, że tendencja ta uległa odwróceniu, a Słońce powoli się budzi” – mówi Jamie Jasinski z Jet Propulsion Laboratory NASA.
Najwcześniejsze odnotowane obserwacje aktywności słonecznej sięgają początku XVII wieku, kiedy astronomowie, w tym Galileusz, liczyli plamy słoneczne i dokumentowali ich zmiany. Plamy słoneczne to chłodniejsze, ciemniejsze obszary na powierzchni naszej gwiazdy, które powstają w wyniku koncentracji linii pola magnetycznego. Obszary, na których się one znajdują często wiążą się z większą aktywnością słoneczną, taką jak rozbłyski słoneczne, które są intensywnymi wybuchami promieniowania, oraz koronalne wyrzuty masy, które są ogromnymi bąbelkami plazmy wyrzucanymi z powierzchni Słońca i przemieszczającymi się przez Układ Słoneczny.
Naukowcy z NASA śledzą te zjawiska pogodowe w przestrzeni kosmicznej, ponieważ mogą one mieć wpływ na statki kosmiczne, bezpieczeństwo astronautów, komunikację radiową, GPS, a nawet sieci energetyczne na Ziemi. Prognozy pogody kosmicznej będą niezwykle ważne dla statków kosmicznych i astronautów, którzy będą uczestniczyć w kampanii Artemis prowadzonej przez NASA, ponieważ zrozumienie środowiska kosmicznego jest istotnym elementem ograniczania narażenia członków załogi na promieniowanie kosmiczne.
Jak tłumaczą astronomowie, aktywność słoneczna wpływa na pola magnetyczne planet w całym Układzie Słonecznym. Wiatr słoneczny – strumień naładowanych cząstek wyrzuconych ze Słońca – i inne aktywności słoneczne, sprawia, że magnetosfery, które służą jako ochronne bańki planet, rozszerzają się i kurczą. Osłony te są ważne dla globów, ponieważ chronią je przed strumieniami plazmy, które wypływają ze Słońca wraz z wiatrem słonecznym.
„W ciągu wieków, odkąd ludzie zaczęli badać aktywność słoneczną, najspokojniejsze okresy obejmowały lata od 1645 do 1715 roku oraz od 1790 do 1830 roku. Nie wiemy dokładnie, dlaczego Słońce przeszło przez 40-letni okres minimalnej aktywności, który rozpoczął się w 1790 roku. Długoterminowe trendy są znacznie mniej przewidywalne i nie do końca je rozumiemy” – twierdzi Jamie Jasinski.
W ciągu około dwóch i pół dekady poprzedzającej rok 2008 plamy słoneczne i wiatr słoneczny zmniejszyły się tak bardzo, że naukowcy spodziewali się, iż „głębokie minimum słoneczne” będzie początkiem nowego historycznego okresu niskiej aktywności w najnowszej historii Słońca.
.„Jednak tendencja spadkowa wiatru słonecznego ustała i od tego czasu parametry plazmy i pola magnetycznego stale rosną” – podsumowuje Jamie Jasinski.
Oprac. EG
