Andrzej Sapkowski ze Złotym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”

Pisarz Andrzej Sapkowski, twórca sagi o wiedźminie Geralcie i jeden z najpopularniejszych autorów fantastyki, został 15 września odznaczony przez minister kultury Martę Cienkowską Złotym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”.

Andrzej Sapkowski uhonorowany Złotym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”

.Książki Andrzeja Sapkowskiego przetłumaczono na blisko 20 języków – m.in. na angielski, niemiecki, francuski, włoski, białoruski, węgierski i chiński. Jak przypomniano w informacji prasowej o przyznaniu pisarzowi odznaczenia, popularność zdobył on za sprawą „cyklu opowiadań i pięciotomowej sagi o wiedźminie Geralcie”.

Pierwsze opowiadanie pt. „Wiedźmin” zostało opublikowane w grudniu 1986 r. w miesięczniku „Fantastyka”. Popularność jego twórczości przełożyła się na ekranizacje filmowe, seriale, komiksy, musical i gry wideo stworzone na jej podstawie. „W 2017 r. nakręcenie serialu opartego na prozie Andrzeja Sapkowskiego i osadzonego w świecie »Wiedźmina« zapowiedział Netflix. Premiera pierwszego sezonu serialu odbyła się 20 grudnia 2019 r., drugiego – 17 grudnia 2021 r., a trzeciego – w czerwcu 2023 r. Zdjęcia do czwartego sezonu zakończyły się w październiku 2024 r.” – przypomniał resort kultury.

Saga o „Wiedźminie” – podkreślono – została uhonorowana nagrodami w kraju i za granicą, m.in. World Fantasy Award, a zbiór opowiadań pt. „Ostatnie życzenie” znalazł się na liście bestsellerów „New York Timesa”. Pisarz jest także autorem m.in. powieści z cyklu o Reinmarze z Bielawy „Trylogia husycka”, eseju o Rycerzach Okrągłego Stołu pt. „Świat króla Artura. Maladie”, leksykonu miłośnika fantasy pt. „Rękopis znaleziony w Smoczej Jaskini”, poradnika dla osób zaczynających grać w gry fabularne pt. „Oko Yrrhedesa”. W 2012 r. Andrzej Sapkowski został odznaczony Srebrnym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”, a w 2023 r. otrzymał Doroczną Nagrodę Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w kategorii „Literatura”.

Znaczenie literatury

.Na temat znaczenia literatury na łamach „Wszystko Co Najważniejsze” pisze Michel HOUELLEBECQ w tekście „Literatura jest najważniejsza„.

„Proszę nie oczekiwać, że w lectio magistralis wyjaśnię, w jaki sposób autor przenosi czytelnika w wykreowany przez siebie świat. Każdy pisarz ma bowiem inną metodę, inne postrzeganie rzeczywistości. Trudno wymagać od pisarzy, żeby na kartach swoich książek oddawali się czemuś na kształt zajęć praktycznych. Świadoma refleksja nie odgrywa tutaj żadnej roli. W momencie zapisywania strony wiemy, co jest ważne. Ale zapominamy o tym równie szybko, jak zapisujemy kolejną stronę. Czasami odkrywamy to przy ponownym czytaniu, po latach, i mówimy sobie: „Tak, ten czy inny szczegół jest naprawdę dobry”. Ale mamy to odczucie, że książka została napisana jakby przez kogoś innego”.

„Nie trzeba się więc zastanawiać, czy ta, czy inna strona to dobra literatura. Nie ma też sensu prosić autora o wyjaśnienie: on tego nie wie. Dużo lepiej zaufać badaczowi, że ten pomoże dostrzec istotne szczegóły, idiosynkrazje i metody stosowane przez autora. To jego zawód. Zewnętrzna pozycja badacza jest lepsza. Jestem autorem, to prawda, ale jestem jednak przede wszystkim czytelnikiem. Zdecydowanie więcej czasu spędziłem w życiu na czytaniu niż na pisaniu. A moje życie jako czytelnika, w przeciwieństwie do życia jako autora, doprowadziło mnie do pewnego ostatecznego wniosku, który jest zarazem wnioskiem mojego krótkiego wystąpienia”.

.„Fundamentalną racją bytu literatury powieściowej jest to, że człowiek na ogół ma umysł zbyt skomplikowany, zbyt bogaty, jak na egzystencję, którą musi prowadzić. Fikcja nie jest dla niego tylko przyjemnością – jest potrzebą. Potrzebuje innych egzystencji, innych niż jego własna, po prostu dlatego, że jego własna mu nie wystarcza. Te inne egzystencje nie muszą koniecznie być ciekawe, mogą być równie dobrze posępne. Mogą zawierać wiele doniosłych wydarzeń lub prawie żadnych. Nie muszą być egzotyczne: mogą rozgrywać się pięćset lat temu na innym kontynencie, a mogą być osadzone w domu obok. Ważne jest tylko to, że są inne” – pisze Michel HOUELLEBECQ.

PAP/MJ