Archeolodzy odkryli posągi Wenus na rzymskim wysypisku śmieci
Archeolodzy z Francuskiego Narodowego Instytutu Prewencyjnych Badań Archeologicznych (Inrap) odkryli prawdziwą skarbnicę artefaktów, w ramach której jednymi z najcenniejszych znalezisk są dwa posągi rzymskiej bogini Wenus. Zostały one znalezione w kamieniołomie z czasów rzymskich, który jednak jeszcze w okresie Imperium Romanum został przekształcony w wysypisko śmieci, w mieście Rennes we Francji, informuje portal Arkeonews.
.Odnalezione przez archeologów artefakty sprzed 1800 lat obejmowały posągi Wenus, a także piec garncarski oraz szpilki do ubrań i monety. Niezwykłe znaleziska zostały odnalezione w dawnym rzymskim kamieniołomie, który później został przekształcony w wysypisko śmieci. Jak dowodzą archeolodzy sam odkryty dawny kamieniołom miał pełnić kluczową rolę przy budowie rzymskiego miasta Condate Riedonum, które później zostało stało się Rennes.
Posągi Wenus – rzymskiej bogini miłości
.Podczas wykopalisk w kamieniołomie odnaleziono posąg bogini-matki Wenus Genetrix (dawny typ rzeźbiarski, w ramach, którego przedstawiano rzymską boginię Wenus jako „Genetrix”, tj. „założycielkę rodziny”). Statuetka z terakoty pochodzi z okresu od I do II wieku naszej ery i przedstawia nagą Wenus o wysokości 10 cm. Ten posążek antycznej bogini miłości jedną ręką trzyma szmatkę, a drugą łapie się za włosy, które znajdują się pod imponującym nakryciem głowy. Druga odnaleziona statuetka przedstawia Wenus Anadyomene, która wyłania się z morza. Jest naga i prawą ręką wykręca wodę z włosów.
Wykopaliska w dawnym rzymskim kamieniołomie i wysypisku śmieci
.Założenie miasta Rennes datuje się na rok 100 n.e. Wtedy jeszcze było to rzymskie miasto Condate Riedonum, które później miało stać miastem Rennes. Fundamenty kilku murów i ulic Condate zostały zbudowane z maleńkich płyt łupka brioverskiego, które zostały wydobyte w pierwszym i drugim wieku naszej ery.
Wykopaliska w takim miejscu mogą nauczyć archeologów więcej o zarządzaniu i organizacji rzymskich kamieniołomów, a także sprecyzować wiedzę dotyczącą sposobu pracy antycznych górników (względem np. używanych narzędzi, technik wydobycia). Na dawnym rzymskim wysypisku śmieci odnaleziono także duże oryginalne wazony z okresu galijsko-rzymskiego, które były wykonane z ceramiki.
Narodziny archeologii
.Na temat narodzin archeologii na przełomie XVIII i XIX wieku na łamach “Wszystko Co Najważniejsze” pisze prof. Jean WINAND w tekście “Egipt przed Champollionem“.
“Wyprawa do Egiptu, prowadzona przez młodego generała Bonaparte pod koniec XVIII wieku, odnowiła zainteresowanie starożytnym Egiptem. Przypadkowe wydarzenie miało wreszcie rozwikłać tajemnicę hieroglifów. W czerwcu 1799 r. w Rosetcie odkryto kamienną płytę z okresu ptolemejskiego, z wyrytym tekstem dekretu wydanego w 196 roku przed Chrystusem. Napisali go kapłani ze świątyni w Memfis w różnych wersjach: pismem hieroglificznym, demotycznym i po grecku”.
“Zainteresowanie tym archeologicznym znaleziskiem szybko rozeszło się po świecie. W istnym wyścigu do rozszyfrowania, który miał trwać nieco ponad dwadzieścia lat, głównymi konkurentami byli Silvestre de Sacy, Johan David Åckerblad, Thomas Young i oczywiście Jean-François Champollion”.
“Champollion wyróżniał się na tle swoich poprzedników wnikliwym podejściem do kultury egipskiej i dogłębną znajomością języka koptyjskiego; badaniom Koptów poświęcił wiele lat życia. Po raz pierwszy pokazał, że pisma hieratyczne i demotyczne były uproszczeniami pisma hieroglificznego. Relacje między tymi pismami pozwoliły mu dostrzec fonetyczny wymiar pisma hieroglificznego”.
.”Właśnie to odkrycie jest pamiętane jako „odszyfrowanie” 27 września 1822 roku. Champollion zdołał odczytać na kamieniu z Rosetty zapisane fonetycznie imię Ptolemeusza. W swojej pracy Précis du système hiéroglyphique des anciens Égyptiens, opublikowanej w 1824 roku, udowodnił, że pismo egipskie składało się nie tylko ze znaków ideograficznych. Wyliczył 864 odrębne znaki hieroglificzne, które składają się na złożony system: „pismo, które jest jednocześnie figuratywne, symboliczne i fonetyczne”. Gdy po wyprawie do Egiptu wrócił do Francji, w 1831 r. utworzono dla niego katedrę archeologii egipskiej w Collège de France, co dało początek akademickiej egiptologii” – pisze prof. Jean WINAND.
Arkeonews/WszystkoCoNajwazniejsze/MJ
